Για δες ποια μας υψώνει το δάχτυλο...

Είναι ορισμένοι άνθρωποι που σε κάνουν να απορείς, ώρες ώρες, για πράγματα που έχεις κάνει. Για παράδειγμα, η Βίκυ Σταμάτη. Όταν ήταν έγκλειστη στο ψυχιατρείο του Δαφνίου και το συμβούλιο των φυλακών ηρνείτο, τη μια μετά την άλλη, τις αιτήσεις αποφυλάκισής της και ενώ είναι μητέρα, επιχειρηματολόγησα υπέρ της αποφυλάκισής της με περιοριστικούς όρους. Δεν έχουμε καμία προσωπική γνωριμία, απλώς θεωρώ ότι μια μάνα που δεν έχει τελέσει η ίδια εγκλήματα με ιδιαίτερη ποινική απαξία, ορθώς μεν τιμωρήθηκε, αλλά δεν είναι απαραίτητο να τύχει της εξαντλητικής αυστηρότητας της δικαιοσύνης, ακόμα και για παραδειγματικό.

Η κ. Σταμάτη, όμως, έχει βαλθεί να μείνει μόνη της. Προ μηνών, έδωσε μια παραληρηματική συνέντευξη στην εκπομπή «Αυτοψία» του Alpha, κάνοντας λόγο για μια συνωμοσία, grosso modo, που είχε εξυφανθεί γύρω από αυτήν και τον σύζυγό της. Την ίδια ώρα, από την ώρα της αποφυλάκισης του κ. Τσοχατζόπουλου, αυτή, ο πρώην υπουργός και το παιδί της, ζούσαν όμορφες οικογενειακές στιγμές, προφανώς εις υγείαν των κορόιδων. Πισίνες, εκδρομές, καθημερινά έξοδα για ταξί και φαγητό απ’ έξω και όλα αυτά με άδηλους πόρους, μιας και ούτε ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ούτε η ίδια εργάζονταν.

Και, έφτασε η ώρα η κ. Σταμάτη να ζητήσει διαζύγιο από τον σύζυγό της, αλλά και να υψώσει το μεσαίο της δάχτυλο στους δημοσιογράφους που την περίμεναν έξω από το σπίτι της, πριν πάει για τρίτη φορά στο Εφετείο. Ζήσαμε να δούμε την κ. Σταμάτη να υψώνει το μεσαίο δάχτυλο και να κάνει μέσω του δικηγόρου της πύρινες δηλώσεις εναντίον του συστήματος. «Υψώνω το ανάστημά μου απέναντι στην ωμότητα, την αδικοπραξία του συστήματος, που στυγνά και ολόψυχρα μας εκτέλεσε», δήλωσε η κ. Σταμάτη, στη δήλωση που διένειμε η δικηγορική εταιρεία του κ. Νίκου Αγαπηνού.

Η αλήθεια είναι πως το…ύψος του αναστήματος της κ. Σταμάτη είναι αμφισβητούμενο. Το θράσος της, όμως, δεν είναι καθόλου. Διαρκείς κουβέντες για συνωμοσίες, ιλουστρασιόν πρωτοσέλιδο στο περιοδικό Down Town σήμερα με τη δήλωση «Δεν χρωστάω σε κανέναν», υψωμένο μεσαίο δάχτυλο στους συναδέλφους δημοσιογράφους που έκαναν τη δουλειά τους, απειλές προς την έδρα του δικαστηρίου, όλα τα παραπάνω συνθέτουν το εκρηκτικό προφίλ της κ. Σταμάτη. Κι όμως, από μια γυναίκα που έζησε δημοσία δαπάνη και, μάλιστα, με κλεμμένα χρήματα από το ελληνικό δημόσιο, θα περίμενε κανείς λίγη περισσότερη αυτοσυγκράτηση, λίγο περισσότερο τακτ. Λίγη περισσότερη ντροπή, βρε αδερφέ.

Τα όσα λέει η κ. Σταμάτη ότι «δεν χρωστάει» σε κανέναν είναι αστειότητες. Οι δικαστικές αρχές έκριναν ότι χρωστάει και γι’ αυτό θα εκτίσει ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα εκ νέου στις φυλακές. Μετά, ας βγει και ας κάνει τη ζωή της. Αλλά, ας μην προκαλεί καλύτερα. Γιατί κανείς δεν ξεχνά τον γάμο στο Four Seasons. Κανείς δεν ξεχνά το νεοκλασικό της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Κανείς δεν ξεχνά τα πανάκριβα κουρτινόξυλα. Κανείς δεν ξεχνά τις επελάσεις της στις μπουτίκ και σε μαγαζιά επίπλων, όπου κάθε επίσκεψη μεταφραζόταν σε τζίρους χιλιάδων ευρώ. Κανείς, επίσης, δεν ξεχνά την έπαρση της ως «κυρίας μεγαλοϋπουργού». Και κανείς δεν ξεχνά και όταν, με τις πλάτες του Άκη Τσοχατζόπουλου, αποφάσισε ακόμα και να κάνει τη συγγραφέα παιδικών βιβλίων, απλώς για να πείσει ότι κάνει κάτι περισσότερο από το να είναι η κυρία του κυρίου.

Κι όμως, η κ. Σταμάτη δεν ήταν τίποτε περισσότερο. Και το χειρότερο, υπήρξε η κυρία του κυρίου με δημόσια δαπάνη. Την πληρώσαμε, συνεπώς, για να μας κάνει κήρυγμα και να μας σηκώνει το δάχτυλο. Της αξίζει μια και μόνο αντιμετώπιση από εδώ και στο εξής: η πλήρης και καθολική απαξίωση.