Οι επιστήμονες αποκωδικοποίησαν και... μαγείρεψαν τις παλαιότερες συνταγές του κόσμου (pics)

Gazzetta team
Οι επιστήμονες αποκωδικοποίησαν και... μαγείρεψαν τις παλαιότερες συνταγές του κόσμου (pics)
Μια διεθνής επιστημονική ομάδα, με γνώσεις στην ιστορία της μαγειρικής, στη χημεία τροφίμων και στη σφηνοειδή γραφή, αναδημιούργησε πιάτα χιλιάδων ετών, αναλύοντας τις παλαιότερες γνωστές συνταγές του κόσμου.

Μη φανταστείτε, βέβαια, κανέναν Τσελεμεντέ...

Οι οδηγίες για το βραστό αρνί, για παράδειγμα, μοιάζουν περισσότερο με μια λίστα των συστατικών του, παρά με μια συνταγή σαν τις σημερινές: «Χρησιμοποιείτε κρέας. Ετοιμάζετε το νερό. Προσθέτετε αλάτι, αποξηραμένο κέικ κριθαριού, κρεμμύδι, περσική καρύδα και γάλα. Μπορείτε να βάλετε, επίσης, πράσο και σκόρδο».

Τα κομμάτια, όμως, που λείπουν, είναι αδύνατον να τα ζητήσουμε από τον σεφ, ο οποίος πέθανε πριν από, περίπου, 4.000 χρόνια...

Αντ' αυτού, μια ομάδα επιστημόνων, από ολόκληρο τον κόσμο, με γνώσεις στην ιστορία της μαγειρικής, στη χημεία τροφίμων και στη σφηνοειδή γραφή (το σύστημα γραφής, δηλαδή, που αναπτύχθηκε από τους Σουμέριους της Μεσοποταμίας και κυριάρχησε στη Βαβυλώνα), μελετούν αυτή την αρχαία συνταγή, και άλλες τρεις, τις παλαιότερες συνταγές του κόσμου, προκειμένου να αναδημιουργήσουν τα αρχαία αυτά πιάτα!

Είναι ένα είδος μαγειρικής αρχαιολογίας, που σκοπό έχει τη βαθύτερη κατανόηση των σπουδαίων πολιτισμών της Μεσοποταμίας, μέσα από τον... φακό της γεύσης.

«Είναι σαν να προσπαθείς να ανακατασκευάσεις ένα τραγούδι. Μια νότα μπορεί να κάνει όλη τη διαφορά», δήλωσε ο Gojko Barjamovic, ενώ έδειχνε τις αρχαίες ταμπλέτες με τις συνταγές, από τη Βαβυλωνιακή Συλλογή του Πανεπιστημίου Γέιλ.

Τρεις από αυτές χρονολογούνται γύρω στο 1730 π.Χ. Η τέταρτη είναι, περίπου, 1.000 χρόνια νεότερη. Και οι τέσσερις, ωστόσο, προέρχονται από τη Μεσοποταμία, από τη Βαβυλώνα και την Ασσυρία, εκεί όπου, σήμερα, βρίσκονται περιοχές του Ιράκ νότια της Βαγδάτης, αλλά και τμήματα της Συρίας και της Τουρκίας.

Μία από τις τρεις παλαιότερες ταμπλέτες έχει έναν άθικτο κατάλογο συστατικών για 25 συνταγές βραστών και ζωμών, ενώ στις άλλες δύο καταγράφονται ακόμη 10 συνταγές, με οδηγίες μαγειρέματος, μάλιστα και προτάσεις παρουσίασης των πιάτων(!), ωστόσο είναι σπασμένες και άρα δεν είναι καθόλου εύκολο να αποκωδικοποιηθούν.

Οι επιστήμονες, ωστόσο, προσπαθούν να «ζωντανέψουν» ξανά αυτές τις αρχαίες συνταγές.

«Τα σημερινά υλικά και τα υλικά πριν από 4.000 χρόνια είναι τα ίδια: Ένα κομμάτι κρέατος είναι βασικά... ένα κομμάτι κρέατος. Από φυσική άποψη, η διαδικασία είναι η ίδια. Υπάρχει μια επιστήμη, επομένως, σήμερα, που είναι ίδια με εκείνη πριν από 4.000 χρόνια», δήλωσε ο Jurado Gonzalez, ερευνητής της ομάδας.

Με βάση τις ανθρώπινες γευστικές προτιμήσεις, λοιπόν, που δεν έχουν αλλάξει και τόσο δραματικά, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια, και υποθέτοντας ότι δεν έχουν κάνει τρομερά λάθη στις αναλογίες των συστατικών, οι επιστήμονες πέτυχαν, θεωρούν, την πλησιέστερη προσέγγιση μιας αυθεντικής συνταγής: Έφτιαξαν ένα πανάρχαιο πιάτο!

Και αυτό που ανακάλυψαν είναι ότι το βραστό αρνί, για παράδειγμα, εξακολουθεί να επικρατεί στο Ιράκ, με ορισμένες μικρές παραλλαγές. Είναι, δηλαδή, σχεδόν το ίδιο, και σε ό,τι έχει να κάνει με την παρασκευή του και γευστικά με αυτό που έτρωγαν στη Μεσοποταμία πριν από 4.000 χρόνια!

Στη λίστα, δε, υπάρχουν ακόμη και φαγητά κατάλληλα για ιδιαίτερες περιπτώσεις, όπως μια σούπα... για το κρυολόγημα! Οι επιστήμονες, μάλιστα, ανακάλυψαν και συστατικά, τα οποία δεν υπήρχαν στην περιοχή, γεγονός που αποδεικνύει ότι το εμπόριο ανθούσε.

Μία ακόμη σπουδαία ανακάλυψη είναι ότι οι αρχαίοι σεφ, σαν τους σημερινούς, επιδίωκαν να φτιάχνουν περίτεχνα πιάτα, προκειμένου να εντυπωσιάσουν αυτόν που θα το γευθεί -κυρίως ανθρώπους της υψηλής κοινωνίας.

«Ένα πιάτο μοιάζει με μια σύγχρονη πίτα κοτόπουλου, με στρώματα ζύμης και κομμάτια κοτόπουλου, μέσα σε μια σάλτσα μπεσαμέλ της Βαβυλώνας», δήλωσε ο γαστρονομικός ιστορικός και εμπειρογνώμονας της ιρακινής κουζίνας, Nawal Nasrallah, του οποίου η έρευνα για τα μεσαιωνικά αραβικά τρόφιμα συνέδεσε τις αρχαίες ταμπλέτες με ύστερες μαγειρικές τεχνικές, από την ίδια περιοχή.

Κάποια πιάτα, δε, προκειμένου να είναι εντυπωσιακά, περιελάμβαναν συστατικά όπως σαφράν, κόλιανδρο, μαϊντανό και σέσκουλο, καθώς και μια σάλτσα ψαριών, που προέρχεται από τα νερά των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη.