Σινέ «Νοσταλγία»: Ανέκδοτα περιστατικά του παλιού ελληνικού κινηματογράφου

Σινέ Νοσταλγία Σινέ Νοσταλγία
Σινέ «Νοσταλγία»: Ανέκδοτα περιστατικά του παλιού ελληνικού κινηματογράφου
Το Σινέ «Νοσταλγία» ήρθε στο Gazzetta Plus με σκοπό να σας ξεναγεί κάθε εβδομάδα στις πιο αγαπημένες στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου! To ταξίδι στις πιο αγαπημένες ελληνικές ταινίες, που έχουν «ντύσει» όλες μας τις αναμνήσεις συνεχίζεται...

ME THN EΥΓΕΝΙΚΗ ΧΟΡΗΓΙΑ ΤΗΣ Bergmann Kord

Η τριπλάσια αμοιβή του Φίνου στην Τασσώ Καββαδία και ο φόβος της... για λιντσάρισμα!

Το 1971 ο Γιάννης Δαλιανίδης και ο Φίνος αποφασίζουν να γυρίσουν μια ταινία εμπνευσμένη από την μόδα της εποχής που ήταν τα καλλιστεία, αλλά και από τον «μύθο» των Ελλήνων εφοπλιστών που ήταν στη μεγάλη τους ακμή. Τίτλος της «Η αμαρτία της ομορφιάς». Ήταν η χρονιά που ο Φίνος ανακάλυψε μια νέα ηθοποιό, την Μπέτυ Λιβανού, στην οποία εμπιστεύθηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η όμορφη ηθοποιός μάλιστα, έμεινε στην Finos Film μέχρι το τέλος της ζωής του Φίνου, το 1977. Μαζί της στην ταινία ο Νίκος Γαλανός, ζεν πρεμιέ της εποχής, αλλά και η σπουδαία Τασσώ Καββαδία, σε έναν ακόμα ρόλο κακιάς, που αυτή τη φορά όμως ξεπερνούσε κάθε προηγούμενο. Όπως λένε τα στοιχεία της Finos Film, η Τασσώ Καββαδία, αν και είχε αποφασίσει να μην ξαναπαίξει το ρόλο της κακιάς που συνήθιζε να ερμηνεύει μέχρι τότε, δέχτηκε να γίνει κακιά πεθερά εισπράττοντας την τριπλάσια αμοιβή από αυτή που συνήθως έπαιρνε. Η Καββαδία έκανε σπουδαία καριέρα στον ελληνικό κινηματογράφο υποδυόμενη ρόλους κακιάς, τους οποίους ερμήνευε με το δικό της μοναδικό και ανεπανάληπτο τρόπο. Οι ερμηνείες της σε αυτούς τους ρόλους ήταν τόσο ρεαλιστικές, που ο κόσμος την είχε ταυτίσει τόσο πολύ με αυτούς ώστε πολλές φορές η ίδια νόμιζε ότι όσοι την έβλεπαν στον δρόμο ήταν έτοιμοι να της επιτεθούν. «Ένιωθες πως θα με σκίσουν, αν με δουν μπροστά τους», είχε πει σε συνέντευξή της, ενώ η κατάσταση αυτή είχε φοβίσει ακόμα και τον σύζυγό της, ο οποίος φοβόνταν για την σωματική της ακεραιότητα. Παρά τους «κινδύνους», η Καββαδία είχε κατανοήσει την δύναμη των ρόλων αυτών και ήθελε πολύ να τους ερμηνεύει, έστω κι αν αυτοί δεν είχαν καμία σχέση με τον πραγματικό της χαρακτήρα. Όσοι την γνώρισαν από κοντά είχαν πει ότι η ίδια ήταν ένας πολύ καλοσυνάτος άνθρωπος, με αγνά συναισθήματα και πολύ αγάπη για τους συνανθρώπους της. Ωστόσο, πολλές φορές γινόταν αυστηρή, αλλά μόνο με το βλέμμα και όχι με τα λόγια. Μάλιστα, έτσι τρόμαζε και τα εγγόνια της, όταν ήταν μικρά και έκαναν αταξίες ή έπρεπε να φάνε τα φαγητό τους. Η Τασσώ Καββαδία εργάστηκε ακόμα στο ραδιόφωνο, γράφοντας κείμενα για μια γυναικεία εκπομπή, αλλά και σε περιοδικά και εφημερίδες, κάνοντας ελεύθερο και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ. Μιλώντας σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Espresso το 2010, είχε πει: «Στην πρώτη μου ταινία έπαιξα μια άρρωστη γυναίκα που έχει χάσει το παιδί της και επειδή ζηλεύει τον άντρα της "του κάνει τη ζωή πατίνι". Τους άρεσα πως έπαιζα αυτόν τον ρόλο και από τότε άρχισαν να προτείνουν… ανάλογες ηρωίδες. Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που έκανε τους σκηνοθέτες να μου προτείνουν να παίζω όλες τις “στρίγκλες…”. Ο Κακογιάννης μου είπε κάποτε ότι έχω κάτι στο βλέμμα μου που "καρφώνει" τον άλλον. Δεν θα ξεχάσω στα γυρίσματα της "Στέλλας", που η Μελίνα αναρωτιόταν "πώς θα μου δώσει εκείνο το χαστούκι". "Μη σε νοιάζει", της απάντησε ο Κακογιάννης, "την ώρα που θα παίζετε, η Τασσώ θα σε κοιτάζει με τέτοιο βλέμμα που θα σε κάνει να της δώσεις τέσσερα χαστούκια…"». Στην «Αμαρτία της ομορφιάς» πρωταγωνιστούσαν ακόμα οι Νίκος Δαδινόπουλος, Λευτέρης Βουρνάς, Λουίζα Ποδηματά, Γιάννης Κανδήλας, Περικλής Χριστοφορίδης κ.α. Όσον αφορά στην υπόθεση, μια κοπέλα που έχει εκλεγεί Σταρ Ελλάς (Μπέτυ Λιβανού) παντρεύεται έναν νεαρό εφοπλιστή (Νίκος Γαλανός), αλλά συναντά την εχθρική αντίδραση της αυταρχικής μητέρας του (Τασσώ Καββαδία). Η αντιμετώπιση της μητέρας αλλάζει όταν η κοπέλα μένει έγκυος, αλλά ξαναγίνεται εχθρική όταν αυτή αποβάλλει. Στο μεταξύ η μητέρα βρίσκεται μπλεγμένη σε ατύχημα που έχει προκαλέσει η ίδια σε κάποιο πλοίο της με σκοπό να εισπράξει την ασφάλεια και στο οποίο υπάρχουν πολλά θύματα. Όμως στο πλοίο ταξιδεύει κι ο αδελφός της κοπέλας (Νίκος Δαδινόπουλος), η σκευωρία αποκαλύπτεται και η μητέρα τρελαίνεται μπροστά στον κίνδυνο να δικαστεί. Μέσα στην τρέλα της όμως, «βγάζει» μια απίστευτη αγάπη για την νύφη της, την οποία μέχρι πρότινος δεν ήθελε ούτε να βλέπει.

Το «κύκνειο άσμα» της Finos Film και η παρεξήγηση Παπαγιαννόπουλου - Αρώνη

Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος συμμετείχε σε 28 ταινίες της Finos Film, εκ των οποίων σχεδόν όλες έγιναν επιτυχίες. Υπάρχει όμως και μια που έμεινε στην ιστορία όχι για λόγους εμπορικούς, αλλά ιστορικούς. Πρόκειται για την ταινία «Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται», με πρωταγωνιστή τον ίδιο, η οποία έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις 12 Ιανουαρίου του 1977 και αποτέλεσε την τελευταία ταινία της Finos Film. Μάλιστα, λίγες ημέρες μετά την πρεμιέρα της, ο ιδρυτής της εταιρείας Φιλοποίμην Φίνος έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας παρακαταθήκη το έργο της εταιρείας του, το οποίο ξεπερνά τα όρια μιας κινηματογραφικής εταιρείας και περνάει στο επίπεδο της κορυφαίας πολιτιστικής προσφοράς για τις επόμενες γενιές Ελλήνων. Για να επανέλθουμε όμως στην ταινία, η ιδέα της δημιουργίας της προέκυψε από τον Γιάννη Δαλιανίδη, ο οποίος σκέφθηκε να αξιοποιήσει την εξαιρετική δημοφιλία που απολάμβανε εκείνη την περίοδο ο Παπαγιαννόπουλος, πρωταγωνιστώντας στο «Λούνα Παρκ», στην θρυλική σειρά που παίζονταν στην ελληνική τηλεόραση από το 1974 έως το 1981, την οποία σκηνοθετούσε ο Δαλιανίδης. Επρόκειτο για μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ηθογραφία, στην οποία ο Παπαγιαννόπουλος υποδύονταν έναν παραδοσιακό ταβερνιάρη, ο οποίος υποχρεώνεται να παραστήσει τον αριστοκράτη για να βοηθήσει τον γιο του να σταθεί στην υψηλή κοινωνία, στην οποία τον έχει «οδηγήσει» η δουλειά του, όντας ο ίδιος οικονομολόγος, με φιλοδοξίες πολιτικής καριέρας. Ωστόσο, η εκπαίδευση του κυρ Γιώργη είναι πολύ δύσκολη, ο ίδιος δεν τα καταφέρνει και μέσα από αυτή την προσπάθεια γεννιούνται σπαρταριστές καταστάσεις, αλλά και στιγμές θλίψης και προβληματισμού. Μαζί με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο πρωταγωνιστούν οι Τόνια Καζιάνη, Νίκος Δαδινόπουλος, Λουϊζα Ποδηματά, Λευτέρης Βουρνάς, Καίτη Ιμπροχώρη, Κική Διόγου, Γιώργος Μιχαλάκης, Σταύρος Φαρμάκης και άλλο γνωστοί ηθοποιοί της εποχής. Το σενάριο ήταν – φυσικά – του Γιάννη Δαλιανίδη και η εξαιρετική μουσική, του Μίμη Πλέσσα. Παρά τις υψηλές προσδοκίες ωστόσο που καλλιέργησε η παρουσία του Παπαγιαννόπουλου και των υπολοίπων ηθοποιών, το εξαιρετικό σενάριο και η υπέροχη μουσική, η πορεία της ταινίας δεν ήταν η αναμενόμενη, αφού στην πρώτη προβολή της «έκοψε» μόλις 48.888 εισιτήρια. Ήταν ωστόσο η εποχή που η τηλεόραση κυριαρχούσε, ενώ ο ελληνικός κινηματογράφος είχε ήδη μπει στο τούνελ της φθοράς, στο οποίο έμεινε για πολλά-πολλά χρόνια. Σήμερα ωστόσο, η ταινία «Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται», έχει κερδίσει επάξια μία ξεχωριστή θέση στο πάνθεον των κορυφαίων ελληνικών ταινιών, δικαιώνοντας τους δημιουργούς της, έστω και αργά. Όσο για τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, πέρα από τις εκπληκτικές ερμηνείες που άφησε παρακαταθήκη, έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ως «το πιο βαρύ χέρι», αφού τα χαστούκια που έδινε για τις ανάγκες των σεναρίων ήταν «απελπιστικά» ρεαλιστικά! Η Τζένη Καρέζη, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Νόρα Βαλσάμη, η Μαίρη Αρώνη είναι μερικές μόνο από τις πρωταγωνίστριες που «αισθάνθηκαν» αυτά τα τόσο ρεαλιστικά χαστούκια! Μάλιστα, μια φορά ένα τέτοιο χαστούκι παραλίγο να τινάξει στον αέρα μια ταινία του Φίνου. Πρόκειται για την ταινία «Μια τρελή τρελή οικογένεια», όπου πρωταγωνιστούν ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος με την Μαίρη Αρώνη. Σε κάποια στιγμή του σεναρίου, ο Παπαγιαννόπουλος πρέπει να δώσει ένα χαστούκι στην Αρώνη, το οποίο όμως τελικά το δίνει με τόση δύναμη, που η τελευταία πόνεσε πολύ, έφυγε από τα γυρίσματα και δεν ήθελε να ξαναγυρίσει! Τότε ο Φίνος της έστειλε ένα μπουκέτο λουλούδια και της ζήτησε συγγνώμη, οπότε η Αρώνη κάμφθηκε και επέστρεψε.

Ο Γκάρυ Κούπερ και ο μαυραγορίτης Γιαδικιάρογλου του Αλέκου Σακελλάριου

Ο Αλέκος Σακελλάριος αποτελούσε μια ανεξάντλητη προσωπικότητα παραγωγής ανέκδοτων περιστατικών. Κάθε συζήτηση μαζί του είχε πάντα κάτι καινούργιο να προσφέρει για τον χαρακτήρα του, έβγαζε ειδήσεις, αλλά παράλληλα προσέφερε απτά δείγματα του μεγάλου και πολυπρόσωπου ταλέντου του. Δύο τέτοια γεγονότα θα δούμε σήμερα. Το πρώτο περιστατικό συνέβη στην Τουρκία κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της τουρκικής version της ταινίας «Χτυποκάρδια στα θρανία», στην οποία πρωταγωνιστούσε η Αλίκη Βουγιουκλάκη με Τούρκους ηθοποιούς. «Θυμάμαι έναν Τούρκο ηθοποιό που έκλαιγε με μαύρο δάκρυ» λέει ο ίδιος ο Σακελλάριος. «Γύρω του ήτανε μαζεμένοι διάφοροι συνάδελφοί του, που όπως φαίνεται, προσπαθούσανε μάταια να τον παρηγορήσουν. Μάταια, γιατί ο άνθρωπος αυτός ήταν απαρηγόρητος. Έκλαιγε με αναφιλητά, αναστέναζε, χτυπιότανε. «Μα τι συμβαίνει του ανθρώπου;» ρώτησα. «Δεν τα μάθατε;». «Όχι, τι;». «Πέθανε ο Γκάρυ Κούπερ». Πλήγμα βέβαια για τον διεθνή κινηματογράφο ήταν ο θάνατος του μεγάλου αμερικανού ηθοποιού, αλλά και πάλι δεν ήταν δικαιολογημένος τέτοιος σπαραγμός. «Και ο κύριος τι τον είχε;». «Ήτανε αυτός που ντουμπλάριζε τις ταινίες του!». «Και λοιπόν;». «Και λοιπόν από εδώ και πέρα μπαίνει στην ανεργία!». Δεν ξέρω τι συγγενείς είχε ο μακαρίτης ο Γκάρυ Κούπερ. Είμαι βέβαιος όμως ότι κανείς δεν τον έκλαψε τόσο σπαρακτικά, όσο ο Τούρκος ηθοποιός που ντουμπλάριζε τη φωνή του!!». Το δεύτερο περιστατικό αφορά στον τρόπο που ο Σακελλάριος επέλεξε το όνομα Γιαδικιάρογλου για να το βάλει στην ταινία του «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο». Αναφέρει γι΄αυτό ο Τάσος Κ. Κοντογιαννίδης, στην έκδοση «Ο μύθος Αλέκος Σακελλάριος» της εφημερίδας «Δημοκρατία»: «Στη δεκαετία του 50 υπήρχε διαμάχη μεταξύ δεξιών και αριστερών («δημοκρατικών» όπως αυτοαποκαλούνταν) ηθοποιών. Πολλοί τότε αυτάρεσκα δέχονταν το χαρακτηρισμό του κουλτουριάρη και όταν άκουγαν «Σακελλάριος» έβγαζαν μπιμπίκια. Τότε ο Αλέκος είχε προστριβές με γνωστή ηθοποιό που τον προκαλούσε. «Θα σε φτιάξω!» της είπε. Ήξερε καλά το παρελθόν της, με τον φίλο της τον μαυραγορίτη Γιαδικιάρογλου, που της είχε χαρίσει ένα μενταγιόν, το οποίο μέσα στην πείνα της κατοχής του το έδωσε Κολωνακιώτισσα για να πάρει λίγο αλεύρι, φασόλια και φάβα. Και όταν η Κολωνακιώτισσα το είδε αργότερα κρεμασμένο στο λαιμό της και τη ρώτησε που το βρήκε, εκείνη αφελέστατα είπε «σ΄αρέσει;». Δεν άντεξε η άλλη, το άρπαξε, το τράβηξε και τη χαστούκισε! Έτσι λοιπόν ο Σακελλάριος που γύριζε την ταινία «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», έβαλε το όνομα Γιαδικιάρογλου σε ρόλο της ταινίας, που υποδυόταν μαθήτρια και κάθε τόσο οι καθηγητές φώναζαν «Γιαδικιάρογλου!» και της άστραφταν χαστούκια!».

Περιμένουμε σχόλια, απόψεις και παρατηρήσεις στο mail μας

Σινέ Νοσταλγία
Σινέ Νοσταλγία