«Ντράπηκα που είμαι ‘Ελληνας, ή η ουτοπία να πιστεύεις ότι είσαι Ευρωπαίος»

Συγκρίνοντας όμως τι συμβαίνει στην Ελλάδα της ανύπαρκτης δημόσιας διοίκησης η οποία όχι μόνο δεν σέβεται αλλά ταλαιπωρεί βάναυσα όποιον συναλλάσσεται μαζί της, με αυτά που ισχύουν σχεδόν αυτονόητα σε χώρες της Ευρώπης, όπως η Γαλλία στη περίπτωσή μας, δεν μπορεί να μην μελαγχολήσει.

Στη μία(Ελλάδα) η δημόσια διοίκηση δυσλειτουργεί επικίνδυνα με αποτέλεσμα να τιμωρεί και να βασανίζει τον πολίτη. Στην άλλη(Γαλλία)αποδεικνύει έμπρακτα και σε χρόνο ρεκόρ, ότι υπάρχει για να τον υπηρετεί με επάρκεια και αμεσότητα. Ποιό άμεσα δεν γίνεται.

Η οδύσσεια του γνωστού φωτορεπόρτερ Δημήτρη Μεσσίνη, να πάρει σύνταξη στην Ελλάδα, επιβεβαιώνει πλήρης τις παραπάνω οδυνηρές για τη χώρα μας διαπιστώσεις. Ιδού τι μας εξιστορεί σχετικά με την περιπέτεια του, να λάβει διαδοχική σύνταξη εδώ από το ΙΚΑ και πως το Γαλλικό συνταξιοδοτικό Ταμείο, από το οποίο επίσης δικαιούται σύνταξης, του απάντησε την ίδια ημέρα!

Η ιστορία, δια χειρός του «υποτιθέμενου Ελληνα συνταξιούχου», Δημ. Μεσσίνη

Είμαι ένας Έλληνας συνταξιούχος (όπως χιλιάδες άλλοι) από τον οποίο ζητήσανε όλοι εδώ και αρκετό καιρό να ψηφίσει πάση θυσία την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη (άρα ευρώ) καθώς και στην Ευρωπαική Ένωση είτε με ένα ΝΑΙ είτε με ένα ΟΧΙ (το οποίο όμως αποδείχθηκε ΝΑΙ).

Τον Σεπτέμβριο του 2014 πήρα μια αναλογική σύνταξη από το τελευταίο ταμείο που ήμουν ασφαλισμένος.

Λόγω του ότι ζούμε σε χώρα που θέλει να λέγεται Ευρωπαική, αλλά ούτε κατά φαντασία είναι, έχουμε όπως ξέρετε πολλά ταμεία και όχι ένα όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος.

Αυτό λοιπό σημαίνει διαδοχικές συντάξεις (με τα κουρέματα που συνεπάγονται) δηλαδή ταλαιπωρία και απώλεια εισοδήματος.

Έχω λοιπόν δύο διαδοχικές. Η πρώτη μετρήθηκε και έγινε η ανακεφαλαίωση της μέσα σε τρεις μήνες (θαύμα θαυμάτων) ενώ η δεύτερη… από το Ι.Κ.Α. αυτή, σέρνεται σε τέτοιο σημείο που σου έρχεται να πας να τους διαλύσεις το μαγαζί.

Όταν τους ρώτησα για το πότε υπολογίζουν, πήρα τη εκκωφαντική απάντηση… «είστε από Σεπτέμβριο του 2014… Μάλιστα… τέλος 2016 και βλέπουμε»… Δυόμισι χρόνια και βλέπουμε δηλαδή.

Και εξ αιτίας τους δεν μπορώ να εισπράξω ούτε την έτοιμη άλλη διαδοχική.

Όταν δε διαμαρτυρήθηκα, πήρα την πιο εκκωφαντική απάντηση. «Γιατί διαμαρτύρεστε κύριε… θα τα πάρετε αναδρομικά» … λες και στην ηλικία μου θα μάζευα λεφτά για να τα επενδύσω.

Πέραν αυτού βέβαια, είχα και το θράσος να ζητήσω και το εφ’ άπαξ μου, μιας και το κράτος δεν συμβάλει στην ύπαρξή του.

Εδώ λοιπόν έπεσε το πρώτο χοντρό γέλιο.

Κύριε Μεσσίνη, μου λέει η υπάλληλος… Από τον Σεπτέμβριο το 2013, με απόφαση της κυβερνησης Σαμαρά, δεν δίνουμε εφ’απαξ διότι θα αλλάξει ο μαθηματικός τύπος υπολογισμού. Έχουμε μεν τα χρήματα αλλά δεν μπορούμε να τα εκταμιεύσουμε αν δεν μας δώσουν νέο τύπο.

Έκτοτε έφυγε η κυβέρνηση Σαμαρά, ήρθε η πρώτη κυβέρνηση Σύριζα, κατόπιν ήρθε και δεύτερη κυβέρνηση της αριστεράς, αλλά ο μαθηματικός τύπος περιμένει μπας και όλοι αυτοί οι μαθητευόμενοι μάγοι αποφασίσουν τι θα κάνουν.

Και τώρα η πραγματική Ευρώπη.

Είχα την τύχη λοιπόν να γευτώ και λίγη Ευρώπη στην καριέρα μου.

Την δεκαετία του 60 λοιπόν δούλεψα για 8 χρόνια στην Γαλλία και συνεπώς διακαιούμαι μια αναλογική σύνταξη ανεξαρτήτως των ενσήμων μου στην Ελλάδα.

Για να αιτηθώ όμως την σύνταξη αυτή, έπρεπε να το κάνω υπηρεσιακά, μέσω του ταμείου μου αλλά και του ΙΚΑ ο οποίος είναι ο μοναδικός φορέας που αλληλογραφεί με τα ταμεία του εξωτερικού.

Για να φτάσει λοιπόν το αίτημα μου στην Γαλλία, με το Ευρωπαικό έντυπο Ε202, (έγινε στις6/5/2015) πέρασαν 8 μήνες και 5 ημέρες.

Εδώ λοιπόν αρχίζεις να νιώθεις ντροπή που είσαι Έλληνας.

Στις 15 Ιανουαρίου λαμβάνω επιστολή από Γαλλία (βλέπε συνημμένο) η οποία ξεκινάει ως εξής…

«Κύριε,

Έλαβα στις 11 Ιανουαρίου 2016 το αίτημά σας για σύνταξη το οποίο μας απέστειλε το ΙΚΑ Ελλάδας……….»

Η επιστολή αποτελείτο από 14 σελίδες όπου ήταν αναλυτικά όλο το ασφαλιστικό μου ιστορικό, ανακεφαλαιοποιημένο στις σημερινές τιμές, και μου ζητούσαν αν συμφωνώ, να τους απαντήσω για να προχωρήσουν στην έκδοση της σύνταξης, αν όχι να υποβάλω τις ενστάσεις μου και να τις εξετάσουν.

Μέχρι εδώ θα μου πείτε… ε καλά είναι πιο οργανωμένοι από εμάς.

Ντράπηκα όμως όταν είδα την ημερομηνία της απαντητικής επιστολής… 11 Ιανουαρίου 2016.

Ναι… όπως πολύ καλά βλέπετε… απάντησαν την ίδια μέρα που έλαβαν την επιστολή του ΙΚΑ με το αίτημά μου.

(Δείτε την πρώτη σελίδα της απαντητικής επιστολής εδώ CARSAT1)

Ούτε στο καλύτερο όνειρό μας θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο στην«Ευρωπαική μας Ελλάδα».

Για αυτό λοιπόν υπάρχει και η διαφορά στην ονομασία των ανθρώπων που εργάζονται στο δημόσιο στην «αληθινή» Ευρώπη και στην «μαιμού» την δική μας.

Εκεί ονομάζονται ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ (PUBLIC SERVANTS) ενώ εδώ στην μπανανία μας τους ονομάζουμε ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ.

Η ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΠΑΣΧΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟ ΣΥΣΤΗΜΑ… ΠΑΣΧΕΙ ΑΠΟ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ

Δημήτρης Μεσσίνης

Υποτίθεται συνταξιούχος.

Πηγή presspublica.gr