Γιατί οι Ρώσοι χάκερ ζητούν λύτρα σε bitcoin κι όχι σε άλλο νόμισμα;
Συναγερμός έχει σημάνει στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (Ε.Υ.Π.) και στη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, έπειτα από τη διπλή κυβερνοεπίθεση που δέχονται από την περασμένη Πέμπτη (26/11) οι ελληνικές τράπεζες. Από τη μία υπάρχει διαρροή στοιχείων χρεωστικών και πιστωτικών καρτών από όλες τις ελληνικές τράπεζες, που χρησιμοποιήθηκαν κατά τις τελευταίες ημέρες για αγοραπωλησίες στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (Η.Π.Α.) κι από την άλλη ομάδα χάκερ από τη Ρωσία με το όνομα «Armada Collective» έχει εκτοξεύσει απειλές κατά του συστήματος e-banking τριών ελληνικών τραπεζών -κατά πληροφορίες των Eurobank, Alpha Bank και Attica Bank.
Η συγκεκριμένη ομάδα με νέο της μήνυμα ζητά τώρα λύτρα ύψους 750 bitcoin (ή αλλιώς ποσό άνω των 260.000 ευρώ), απειλώντας πως εάν δεν τα λάβει μέχρι την ερχόμενη Πέμπτη (03/12) θα «ρίξει» τα πληροφοριακά συστήματα των ανωτέρω τραπεζών. Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη Πέμπτη οι «Armada Collective», εκτοξεύοντας τις ίδιες απειλές, επιτέθηκαν στις υπηρεσίες ηλεκτρονικής τραπεζικής των –με βάση πηγές- Eurobank, Alpha Bank και Attica Bank, ζητώντας λύτρα ύψους 20.000 ευρώ σε bitcoin. Κι οι τρεις τράπεζες προχώρησαν στις κατάλληλες ενέργειες με τη συνεργασία της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) και των ελληνικών Αρχών Ασφαλείας, εξουδετερώνοντας χωρίς πρόβλημα τις απειλές, ενώ μέχρι στιγμής τα συστήματα ηλεκτρονικών τους συναλλαγών λειτουργούν κανονικά. Ωστόσο, το πολυήμερο θρίλερ βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη…
Τι είναι τα bitcoin
Το ερώτημα πού γεννάται είναι γιατί οι Ρώσοι χάκερ ζητούν λύτρα σε bitcoin κι όχι σε κάποιο άλλο νόμισμα; Κατ’αρχάς, το bitcoin (BTC) είναι ένα από τα πολλά ψηφιακά (εικονικά) νομίσματα. Είναι το πρώτο που «κυκλοφόρησε» ποτέ, το διασημότερο κι ακριβότερο ανά τιμή μονάδας σε σχέση με άλλα στα διεθνή ανταλλακτήρια νομισμάτων. Παράλληλα, είναι το δυσκολότερο στην «εξόρυξη» («τύπωμά») του. Η μεγάλη ισοτιμία του προέρχεται από τον συνδυασμό της δυσκολίας «τυπώματος» και του τελικού πλήθους (περίπου 21.000.000 τεμάχια) που έχει προγραμματιστεί αλγοριθμικά να κυκλοφορήσει κι αυτό ακριβώς είναι εκείνο που τού προσδίδει την μεγάλη του αξία ανά τιμή μονάδας.
Η επιτυχία του είναι τόσο μεγάλη, όπου -έπειτα από αυτό- δημιουργήθηκαν πολλά άλλα ψηφιακά νομίσματα, τα οποία, εντούτοις, δε σημειώνουν την ίδια επιτυχία. Σήμερα, γίνεται δεκτό, όπως όλα τα νομίσματα κρατών, σε αγορές κυρίως μέσω Διαδικτύου, αλλά και πολλές επιχειρήσεις, ενώ αρκετά πανεπιστήμια δέχονται πληρωμή διδάκτρων σε bitcoin. Η αξία του συγκεκριμένου ψηφιακού νομίσματος καθορίζεται με τους κανόνες της αγοράς, δηλαδή τη ζήτηση και την προσφορά και σε αυτό δε διαφέρει από οποιονδήποτε άλλο τύπο «συναλλάγματος».
«Σπάει» ή όχι η ισχυρή τους κρυπτογράφηση;
Όπως εξηγεί στο protothema.gr η κυρία Μαρία Βίρβου, καθηγήτρια και πρόεδρος του Τμήματος Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πειραιώς (ΠΑ.ΠΕΙ.) «τα bitcoin δουλεύουν με την πολύ ισχυρή κρυπτογράφηση που έχουν. Ουσιαστικά είναι ένα λογισμικό που είναι τόσο καλά κρυπτογραφημένο κι έχει πολύ μεγάλη ασφάλεια. Το άλλο που κατά πάσα πιθανότητα “εκμεταλλεύονται” οι χάκερ είναι ότι η νομολογία γύρω από το ψηφιακό αυτό νόμισμα είναι λίγο ασαφής, δεν είναι, δηλαδή, τόσο καθορισμένη όσο είναι στα άλλα νομίσματα. Επιπλέον, το bitcoin έχει πολύ μεγάλη ταχύτητα διάδοσης που σημαίνει ότι μπορεί να το μεταφέρουν οπουδήποτε στον κόσμο πολύ γρήγορα».
Πώς μπορούν να συλληφθούν όσοι παρανομούν;
«Το θέμα της διαφάνειας στις συναλλαγές, επειδή είναι ηλεκτρονικό νόμισμα, δεν είναι ακριβές. Υπάρχουν τρόποι να δείχνουν κάτι άλλο από αυτό που είναι και για το λόγο αυτό έχουν συσταθεί υπηρεσίες επιφορτισμένες με το να βρίσκουν ψηφιακά το στίγμα τους», επισημαίνει η καθηγήτρια Βίρβου, τονίζοντας «πως είναι δύσκολο να συλληφθούν όσοι παρανομούν, αλλά όχι ακατόρθωτο. Υπάρχουν ψηφιακά πειστήρια, όπως έχουμε πειστήρια σε ένα έγκλημα. Με πιο απλά λόγια είναι δεδομένα τα οποία αποθηκεύονται ή διαβιβάζονται σε μία ηλεκτρονική συσκευή. Είναι κάποια λανθάνοντα στοιχεία τα οποία υπάρχουν κι είναι εκείνα που ψάχνουν να βρουν οι Αρχές. Το κυριότερο είναι να αναγνωρίσουν αρχικά ποια είναι αυτά τα στοιχεία, στη συνέχεια να βρουν από πού προέρχονται κι ακολούθως να δουν κατά πόσον τεκμηριώνεται η αξιόποινη πράξη. Όλα αυτά είναι πολύπλοκες διαδικασίες και για το λόγο αυτό υπάρχει ένας ολόκληρος κλάδος της Πληροφορικής που ασχολείται με την ασφάλεια των δικτύων, του Διαδικτύου και των πληροφορικών συστημάτων».
Τι να κάνουμε για να προστατευθούμε
«Πιστεύω ότι τα συστήματα ασφαλείας των τραπεζών είναι ικανά να αποτρέψουν τα χτυπήματα. Πλέον, όμως, είμαστε σε μία εποχή όπου τα πληροφοριακά συστήματα κινδυνεύουν και χρειάζεται μεγαλύτερη θωράκιση κι ασφάλεια. Υπάρχουν κι άλλου είδους επιθέσεις, όπως για παράδειγμα κάποιος να μπει στον ηλεκτρονικό υπολογιστή ενός ατόμου, να κρυπτογραφήσει όλα του τα αρχεία με αποτέλεσμα να μη μπορεί να τα διαβάσει πλέον. Εκείνοι που το κάνουν αυτό έχουν το “κλειδί” για να τα αποκρυπτογραφήσουν και ζητούν μετά λύτρα», υπογραμμίζει, ακόμη, καταλήγοντας πως «αυτό που μπορούμε να κάνουμε ως πολίτες είναι να προστατεύουμε τα δεδομένα μας, να σιγουρευόμαστε ότι ακολουθούμε όλες τις οδηγίες ασφαλείας που υπάρχουν και να τηρούμε τους κανόνες κι όχι να λέμε δεν πειράζει, γιατί οποιοσδήποτε είναι στο δίκτυο μπορεί να κινδυνεύσει ανά πάσα ώρα και στιγμή».
Πηγή: protothema.gr
