Οι κινήσεις Τσίπρα με το «ναι» και με το «όχι»

Ένα ισχυρό «όχι» αναμένει από το σημερινό δημοψήφισμα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας για να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες θεωρώντας ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι και δανειστές δεν μπορούν να αρνηθούν την επανέναρξη των συνομιλιών παρά τις προειδοποιήσεις που έχουν απευθύνει για τυχόν απόρριψη του πακέτου, που είχαν καταθέσει για μια νέα συμφωνία. Και ότι βέβαια θα κάνει το νέο γύρο των διαπραγματεύσεων από θέση ισχύος, αναγνωρίζοντας όμως και την δυσχερή θέση της ελληνικής οικονομίας και του τραπεζικού συστήματος στο μεταξύ.

Στην κυβέρνηση ωστόσο αναγνωρίζουν ότι θα είναι δύσκολο το εγχείρημα με δεδομένη τη στάση που έχουν τηρήσει οι δανειστές όλο το προηγούμενο διάστημα. Σε κάθε όμως περίπτωση η έγκριση του «όχι» στο δημοψήφισμα σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός θα εχει ενα περιθώριο κινήσεων και ελιγμών, ακόμη και την ευχέρεια να κάνει υποχωρήσεις, επικαλούμενος την ασφυκτική κατάσταση στον τραπεζικό τομέα. Τουλάχιστον το «όχι» θα σταθεροποιήσει και τον κ. Τσίπρα και την κυβέρνηση, θα απομακρύνει τα σενάρια νέων εκλογών και θα καταστήσει σαφές και αναπόφευκτο στους Ευρωπαίους εταίρους ότι ο συνομιλητής εξ Αθηνών είναι ο κ. Τσίπρας.

Δεν αποκλείεται πάντως στην περίπτωση του «όχι» να υπάρξει ανασχηματισμός, ώστε να δοθεί μια νέα εκκίνηση στο κυβερνητικό σχήμα.

Είναι επίσης πιθανό να επιδιωχθούν, παρά τα όσα έχουν συμβεί σε αυτό το διάστημα έντονων πολιτικών αψιμαχιών, μια πολίτικη συνεννόηση με άλλες πολιτικές δυναμεις, εφόσον οι τελευταίες επιλέξουν μια στάση συναίνεσης.

Στην περίπτωση του «Ναι» το περιθώριο για τις πολιτικές κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα περιορίζεται δραματικά. Ο πρωθυπουργός θα είναι αναγκασμένος να επιλέξει εάν θα παραμένει στη θέση του ή θα παραιτηθεί για να προωθήσει, σε συνεννόηση με τα άλλα κόμματα, ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής.

Εφόσον η διαφορά είναι οριακή θα του αναγνωριστεί ένας καθοριστικός λόγος σε αυτό, ιδίως όταν πολιτικοί αρχηγοί όπως ο Σταύρος Θεοδωράκης έχουν ταχθεί υπέρ της παραμονής του στην πρωθυπουργία, ως επικεφαλής ενός σχήματος συνεργασίας. Το θέμα είναι περίπλοκο: για να προχωρήσουν τα πράγματα, να γίνει νόμος του κράτους το «Ναι» και να επιτευχθεί στη συνέχεια μια συμφωνία με τους εταίρους χρειάζεται μια κυβέρνηση ειτε με κορμό, είτε με την στήριξη ή έστω την ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ.

Όπερ σημαίνει ότι έχει μεγάλη σημασία ποια στάση θα επιλέξει ο κ. Τσίπρας. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι θα εγγυηθεί τις διαδικασίες που προβλέπονται από το Σύνταγμα και έχει δηλώσει ότι θα συνεννοηθεί με τα άλλα κόμματα. Δεν είναι μα εύκολη διαδικασία όλες αυτές οι κινήσεις, καθώς εάν χάσει το «όχι» ο κ. Τσίπρας θα εμφανιστεί αποδυναμωμένες στις Βρυξέλλες.
Το ένα σενάριο προβλέπει έγκριση του «Ναι» με ταχείες διαδικασίες (πράξη νομοθετικού περιεχομένου) και διενέργεια αμέσως εκλογών - για παράδειγμα στις 2 Αυγούστου. Δεν θεωρείται πιθανό, διότι παρατείνει και οξύνει το σημερινό πρόβλημα με τις τράπεζες και δεν απαντά στις επερχόμενες δανειακές υποχρεώσεις της χώρας.

Το δεύτερο σενάριο είναι να συγκροτηθεί κυβέρνηση ειδικού σκοπού, ευρείας συνεργασίας και με άλλον πρωθυπουργό, που θα επιδιώξει γρήγορα συμφωνία με τους εταίρους - και με πλήρη αποδοχή των όρων των δανειστών - και εκλογές το φθινόπωρο. Εναλλακτικό αυτού του σεναρίου είναι εκείνο που διατηρεί τον κ. Τσίπρα στη πρωθυπουργία. Είναι δύσκολο και το ένα και το άλλο, αλλά κάποιο θα πρέπει να επιλεγεί, ανάλογα πιθανόν και με τη διαφορά που θα επικρατήσει το «Ναι».

Φυσικά ρόλο θα παίξουν σε αυτήν περίπτωση και οι διαθέσεις των εταιριών καθώς ένα μήνυμα από τις Βρυξέλλες ότι δεν επιθυμούν τον Αλέξη Τσίπρα ως συνομιλητή θα είναι αρκετό για να κατευθυνθούν οι πολιτικές διεργασίες στο εσωτερικό, με άγνωστο πάντως αποτέλεσμα.

Πηγή: protothema.gr