Ιστορίες του παλιού κινηματογράφου vol. 60 (pics & vids)
ME THN EΥΓΕΝΙΚΗ ΧΟΡΗΓΙΑ ΤΗΣ Bergmann Kord
Αλίκη εναντίον Αλίκης, η «εκδίκηση» των δεύτερων ρόλων και η κόντρα «Σωφερίνας» - «Δολώματος»
Μπορεί άραγε μια ταινία να κριθεί ως επιτυχημένη όχι λόγω των πρωταγωνιστών της, αλλά κυρίως λόγω της εξαιρετικής ερμηνείας των ηθοποιών των λεγόμενων «δεύτερων ρόλων»; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα ότι ναι, μπορεί. Τώρα, πόσο εύκολο είναι να συμβεί αυτό όταν πρωταγωνιστές σε μια τέτοια ταινία είναι η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Αλέκος Αλεξανδράκης, αυτό είναι άλλο ζήτημα. Διότι, ναι, μπορεί αυτό να δυσκολεύει την επικράτηση των «δεύτερων», ωστόσο και πάλι μπορεί να συμβεί. Ειδικά από τη στιγμή που στους δεύτερους ρόλους εμφανίζονται ηθοποιοί-μύθοι όπως ο Βασίλης Αυλωνίτης, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Γιώργος Κωνσταντίνου, ο Κώστας Χατζηχρήστος, ο Γιώργος Πάντζας, η Καίτη Λαμπροπούλου, η Κλειώ Σκουλούδη, ο Άλκης Γιαννακάς, η Τζόλυ Γαρμπή και πολλοί άλλοι.
Κάπως έτσι η ταινία με τίτλο «Η σωφερίνα», που γυρίστηκε το 1964 σε σενάριο Γιώργου Ρούσσου και σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου, έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ως μια ταινία που έγινε επιτυχία κυρίως λόγω των εξαιρετικών ερμηνειών των ηθοποιών που ερμήνευαν τους δεύτερους ρόλους. Μάλιστα για κάποιους κριτικούς της εποχής, η παρουσία της Βουγουκλάκη σε αυτή ήταν «βαρίδι» για την περαιτέρω επιτυχία της ταινίας, αφού υποστήριζαν ότι σε αυτή, η ελληνίδα σταρ δεν έδωσε και τον καλύτερό της εαυτό. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Η «Σωφερίνα» αποτελεί κινηματογραφική διασκευή της θεατρικής κωμωδίας του Γιώργου Ρούσσου, με τίτλο «Το τελευταίο ψέμα». Και είναι πολύ ενδιαφέρον να σκεφθεί κανείς ότι βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες την ίδια εβδομάδα με μια άλλη ταινία, «Το δόλωμα», στο οποίο πρωταγωνιστούσαν και πάλι η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Αλέκος Αλεξανδράκης, αλλά η εταιρεία παραγωγής ήταν διαφορετική.
Η παραγωγός της ταινίας «Το δόλωμα» ήταν η Finos Film, ενώ την παραγωγή της ταινίας «Η σωφερίνα» είχαν κάνει οι εταιρείες Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης, Γ. Ρούσσος και σία, αλλά και η Αιγαίον Φίλμ. Αναμφισβήτητα δεν ήταν συνηθισμένο να συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά ο σκληρός ανταγωνισμός κάποιες φορές μπορούσε να οδηγεί και σε τέτοιες, ακραίες κατά τα άλλα καταστάσεις. Από την άλλη, ίσως οι ιθύνοντες των εταιρειών να σκέφθηκαν ότι θα ήταν επωφελές και για τις δύο πλευρές να βγουν οι δύο ταινίες μαζί, αφού έτσι θα προκαλούσαν πολλές συζητήσεις, με αποτέλεσμα να κινητοποιήσουν περισσότερους σινεφίλ να πάνε να τις δουν. Και ίσως τελικά κάπως έτσι να έγινε, αφού και οι δύο σημείωσαν μεγάλη επιτυχία: Η «Σωφερίνα» έκανε πρεμιέρα στις 26 Οκτωβρίου 1964, έκοψε 512.265 εισιτήρια και ήρθε στην 4η θέση ανάμεσα στις 93 ταινίες της σεζόν, ενώ «Το δόλωμα» έκοψε 557.302 εισιτήρια και βρέθηκε στη 2η θέση.
Να επανέλθουμε όμως στη «Σωφερίνα», στην οποία συμπρωταγωνίστησαν για πρώτη και μοναδική φορά η Βουγιουκλάκη και η Μάρω Κοντού, η οποία ήταν στις μεγάλες δόξες της εκείνη την περίοδο. Είναι γνωστό άλλωστε ότι η Βουγιουκλάκη δεν ήθελε να συμπρωταγωνιστεί με άλλες κορυφαίες ελληνίδες πρωταγωνίστριες, αφού επιδίωκε πάντα εκείνη να έχει τον πρώτο λόγο στις εντυπώσεις. Γι’ αυτό και ποτέ δεν βρέθηκε στο ίδιο κινηματογραφικό πλατό με την «αντίζηλό» της Ζωή Λάσκαρη ή την Τζένη Καρέζη. Η υπόθεση της ταινία ήταν η εξής: Η Μαίρη (Αλίκη Βουγιουκλάκη) ζει ευτυχισμένη με τον άντρα της Νίκο (Αλέκος Αλεξανδράκης), ως τη μέρα που η στενή της φίλη Λιλή (Μάρω Κοντού), της ζητάει να δανειστεί για λίγο το αυτοκίνητό της. Στην πραγματικότητα, η Λιλή, που είναι παντρεμένη με τον ζηλιάρη Μιχαλάκη (Γιώργος Κωνσταντίνου), έχει ένα παράνομο ραντεβού με το καινούριο της φλερτ, τον Πάκη (Άλκης Γιαννακάς). Πηγαίνοντας να τον συναντήσει, παθαίνει ένα ατύχημα. Οταν επιστρέφει το αυτοκίνητο, η Μαίρη διαπιστώνει ότι είναι τρακαρισμένο σε πολλά σημεία. Ομως, προκειμένου να υπερασπιστεί την υπόληψη της φίλης της και για να καλύψει ταυτόχρονα τις συζυγικές της αταξίες, η Μαίρη αναγκάζεται να πει ψέματα στον Νίκο. Το ένα ψέμα, όμως, φέρνει το άλλο και οι συνέπειες είναι απρόβλεπτες.
Το «δώρο» του Χατζηχρήστου στη Βουγιουκλάκη
Δεκάδες είναι τα tips της συγκεκριμένης ταινίας. Πρώτα απο όλα, οι στίχοι των τραγουδιών που ακούγονται ήταν του Αλέκου Σακελλάριου, ενώ εκτός από την Βουγιουκλάκη, τραγουδάει και το Τρίο Ατενέ. Επίσης, στο μπουζούκι εμφανίζεται ο Γιώργος Ζαμπέτας. Στις ευχάριστες στιγμές της ταινίας είναι το γεγονός της εμφάνισης έκπληξης του Κώστα Χατζηχρήστου, ο οποίος υποδύεται τον χωροφύλακα που πηγαίνει στο σπίτι της Μαίρης την κλήση της από το δικαστήριο. Η συμμετοχή του Χατζηχρήστου ήταν το «δώρο» του σπουδαίου αυτού κωμικού ηθοποιού στην Αλίκη, η οποία λίγο νωρίτερα είχε εμφανιστεί εκτός σεναρίου, για ένα μόλις λεπτό, στην ταινία «Ο παράς κι ο φουκαράς», στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Χατζηχρήστος. Εξάλλου, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, η Βουγιουκλάκη – που ποτέ δεν είχε τη φήμη της καλής οδηγού -, τράκαρε με το αυτοκίνητο που οδηγούσε στην ταινία και από τότε δεν ξανάπιασε τιμόνι στα χέρια της.
Το αυτοκίνητο δε αυτό, υπάρχει ακόμα και κοσμεί την ιδιωτική συλλογή αυτοκινήτων ενός σημαντικού επιχειρηματία, που έχει μεγάλη αγάπη για τα αμάξια αντίκες. Ένα ακόμα χαριτωμένο στιγμιότυπο της ταινίας, αλλά και δείγμα ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας δεν έχει όρια, αφορά στη σκηνή που η Βουγιουκλάκη βρίσκεται στο κρατητήριο, αφού ο άνδρας της Νίκος δεν δέχθηκε να πληρώσει το πρόστιμο που της επέβαλλε το δικαστήριο. Η ίδια, σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και περιστοιχισμένη από άλλους σωφέρ που βρίσκονται στο κρατητήριο για τον ίδιο λόγο, αναζητά μέσα από το κελί ένα...τηλέφωνο για να ειδοποιήσει τον άνδρα της. Τότε, ένας από τους μάγκες λέει: «ρε σεις! Μήπως κάποιος από εσάς έχει πάνω του κανένα τηλέφωνο για να τηλεφωνήσει η κυρία;» και ξεκαρδίζονται όλοι στα γέλια, θεωρώντας ότι αυτό που ζήτησε ήταν εξωφρενικά ανυπόστατο! Κι όμως σήμερα, μας φαίνεται εξωφρενικά ανυπόστατο...το αντίθετο: να μην έχει κάποιος πάνω του ένα τηλέφωνο! Πραγματικά, πολύ «δυνατή» σκηνή.
Μοναδικός στο ρόλο του ταβερνιάρη «Γύλου», ο Βασίλης Αυλωνίτης, ο οποίος ως αλλήθωρος προκαλεί άφθονο γέλιο και παρεξηγήσεις στο δικαστήριο! Η Βουγιουκλάκη στην ταινία αυτή δεν προσέφερε υποκριτικά κάτι παραπάνω από αυτό που είχε συνηθίσει το κοινό της μέχρι εκείνη την εποχή και σίγουρα η παρουσία της υπερκαλύφθηκε από τις μοναδικές ερμηνείες των υπολοίπων. Ο Αλεξανδράκης μάλλον μέτριος για τις ικανότητές του, ενώ αντίθετα, Πάντζας και Κωνσταντίνου ήταν σε μεγάλα κέφια. Στην ταινία συμμετείχαν και άλλοι σημαντικοί ηθοποιοί της εποχής, όπως οι Τάσος Γιαννόπουλος, Θεόδωρος Κατσαδράμης, Κώστας Παπαχρήστος, Βαγγέλης Καζάν, Γιώργος Βελέντζας, Κία Μπόζου, αλλά και η Βέρα Κρούσκα, ως χορεύτρια. Η ταινία γυρίστηκε με το σύστημα Σινεμασκόπ (CinemaScope) και αποτελεί μια από τις αγαπημένες των ελληνικών καναλιών, αφού προβάλλεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
O Δαλιανίδης, η Μέρλιν Μονρόε, ο φόβος του Φίνου και το πρώτο ελληνικό μιούζικαλ
Το 1962, ο Γιάννης Δαλιανίδης επηρεασμένος από την τεράστια άνθηση που είχαν στη παγκόσμια κινηματογραφική βιομηχανία τα αμερικάνικα μιούζικαλ, αποφασίζει να γυρίσει και στην Ελλάδα το πρώτο ελληνικό μιούζικαλ. Ο τίτλος του ήταν «Μερικοί το προτιμούν κρύο», τίτλος που αποτελούσε παράφραση της θρυλικής αμερικανικής κωμωδίας του Billy Wilder με πρωταγωνιστές τους Marilyn Monroe, Tony Curtis και Jack Lemmon, «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό». Το σενάριο περιέγραφε την προσπάθεια τριών αδελφών να παντρέψουν την τέταρτη και μεγαλύτερη από εκείνους αδελφή τους, ώστε να μπορέσουν να πάρουν κι εκείνοι μετά σειρά για γάμο. Ο γάμος όμως σε μια οικογένεια πρώτα των κοριτσιών και μετά των αγοριών, ήταν κάτι σαν...όρκος τιμής των αγοριών προς τους γονείς τους, όρκος όμως που ενίοτε δημιουργούσε τεράστια προβλήματα, πρακτικής... φύσεως, αφού ο νεαρός δεν μπορούσε να παντρευτεί την κοπέλα που αγαπούσε διότι έπρεπε πρώτα να παντρέψει την αδελφή του.
Ωστόσο, όσο και η κοπέλα δεν παντρεύονταν, δεν μπορούσαν να παντρευτούν ούτε τα δικά της αδέλφια, οπότε το μπλέξιμο δημιουργούσε καταστάσεις απείρου κάλους! Το πρόβλημα αυτό φυσικά δεν αποτέλεσε μέρος του σεναρίου της συγκεκριμένης ταινίας μόνο, αλλά άμεσα ή έμμεσα απασχόλησε το 70% των σεναρίων της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου! Στην ταινία πρωταγωνιστούσαν η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Κώστας Βουτσάς, η Ζωή Λάσκαρη, η Μάρθα Καραγιάννη, η Χλόη Λιάσκου, ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης, ο Κώστας Δούκας, η Τζόλη Γαρμπή και πλειάδα ακόμα σπουδαίων ηθοποιών της εποχής. Η χημεία Βλαχοπούλου-Ηλιόπουλου ήταν πραγματικά μοναδική και ανέδειξε περαιτέρω την δυναμική της ταινίας. Μοναδική η σκηνή που οι δύο τους τραγουδούν σαν αδελφάκια σε σχολική εορτή τραγουδάκια παιδικά, αλλά και...ενηλίκων! Ο Ηλιόπουλος δε, πέρα από την πολύ καλή ερμηνεία που δίνει, προσφέρει άλλη μια φορά ένα χαρακτηριστικό δείγμα του μεγάλου του χορευτικού ταλέντου. Από την άλλη, η dream team Βουτσά-Λιάσκου-Λάσκαρη και Βουλγαρίδη «δένει» ιδανικά με το σενάριο, προσφέρει πολύ καλές ερμηνείες, με εύστοχους χιουμοριστικούς διαλόγους, πολύ χορό και τραγούδι, ενώ τα όμορφα καλοκαιρινά τοπία, όπως π.χ. η παραλία του Αγίου Κωνσταντίνου στον Βόλο, αποπνέουν δροσιά και ευχάριστη ατμόσφαιρα. Στις σκηνές χορού, εκτός από το Φώτη Μεταξόπουλο, εμφανίζεται και η Βέρα Κρούσκα, στα πρώτα της βήματα στον κινηματογράφο, αλλά ως χορεύτρια.
Ο Φίνος προβληματίζεται, ο Δαλιανίδης επιμένει
Το «Μερικοί το προτιμούν κρύο» ήταν ουσιαστικά η πρώτη ταινία στην οποία πρωταγωνιστούσε η Ρένα Βλαχοπούλου και μάλιστα η συμμετοχή της κρίθηκε εξαιρετικά επιτυχημένη, αφού ανέδειξε το σπάνιο υποκριτικό της ταλέντο, αλλά και την υπέροχη φωνή της, μέσα από σημαντικά τραγούδια του Μίμη Πλέσσα, ο οποίος έγραψε τη μουσική της ταινίας. Τραγούδια, όπως το «Έχω στενάχωρη καρδιά» και το «Σαν ξημερώνει Κυριακή», που ακούγονται μέχρι σήμερα πολύ συχνά. Aπό την άλλη πλευρά, η ταινία ήταν η πρώτη συνεργασία της Ρένας Βλαχοπούλου με τον Γιάννη Δαλιανίδη, αλλά και η πρώτη συνεργασία της σπουδαίας αυτής ελληνίδας ηθοποιού με την Finos Film, η οποία ήταν η παραγωγός της. Πίσω από τη συμμετοχή της Βλαχοπούλου στην ταινία υπάρχει ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον παρασκήνιο, αφού φαίνεται ότι ο Φίνος δεν ήθελε να συμμετάσχει σε αυτή η κερκυραία ηθοποιός.
Δεν είχε συνεργαστεί στο παρελθόν μαζί της και ήταν πολύ επιφυλακτικός για τις ικανότητές της, αλλά και για το τι παραπάνω θα προσέφερε στην ταινία. Ωστόσο, η ίδια αποτελούσε διακαή πόθο του Δαλιανίδη, ο οποίος είχε καταλάβει το ταλέντο της και τη δυναμική της, άσκησε πίεση στον Φίνο και τελικά τον έπεισε να συνεργαστεί με την Βλαχοπούλου. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό, ο Φίνος έμεινε έκπληκτος με την ερμηνεία της και απο τότε την είχε μαζί του σε πολλές ταινίες που ακολούθησαν, με τα γνωστά λαμπρά αποτελέσματα! Η ταινία σημείωσε εξαιρετική εμπορική επιτυχία, έκοψε 212.247 εισιτήρια και ήρθε 1η εισπρακτικά, ανάμεσα στις 82 ελληνικές ταινίες της σεζόν 1963-1964. Πέρα από τη σκηνοθεσία, ο Γιάννης Δαλιανίδης είχε γράψει και το σενάριο της ταινίας, η οποία έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις 10 Ιανουαρίου του 1963. Η ταινία «Μερικοί το προτιμούν κρύο» είναι ιδιαίτερα αγαπητή απο τα τηλεοπτικά κανάλια, που την προβάλλουν αρκετά συχνά.
Περιμένουμε σχόλια, απόψεις και παρατηρήσεις στο mail μας.
