Το πιο ακριβό ρετιρέ του κόσμου

Gazzetta team
Το πιο ακριβό ρετιρέ του κόσμου
Το ρετιρέ στην οροφή του Πύργου Οντεόν, σκαρφαλωμένο στον «Βράχο» (όπως αποκαλούν οι Μονεγάσκοι την πόλη-κράτος τους) έχει θέα τον κόλπο του πριγκιπάτου των Γκριμάλντι.

Διαθέτει κινηματογραφική αίθουσα, πίστα χορού με μαρμάρινο δάπεδο, υπαίθρια πισίνα με τσουλήθρα και πανοραμική θέα, υπνοδωμάτιο σε μέγεθος γηπέδου τένις και τραπέζια επενδεδυμένα με δέρμα σαλαχιού. Δεν πρόκειται, όμως, για το θρυλικό «Χριστίνα», το κακόγουστα διακοσμημένο σκάφος αναψυχής του Αριστοτέλη Ωνάση, αλλά για το ακριβότερο διαμέρισμα στον κόσμο, το ρετιρέ του νεόκτιστου «πύργου του Ωδείου» στο Μονακό.

Εχει εμβαδόν 3.300 τ.μ.

Το ακίνητο, εμβαδού 3.300 τετραγωνικών μέτρων, τιμάται στα 300 εκατ. ευρώ. Μετά το δείπνο σε μία από τις έξι τραπεζαρίες (ετοιμασμένο από το προσωπικό σε κάποια από τις τέσσερις κουζίνες), οι προσκεκλημένοι θα μπορούν να απολαύσουν την αίθουσα χορού, από την οποία μπορεί κανείς να βουτήξει στην πισίνα, χάρη σε μαρμάρινη τσουλήθρα. Μία θέση στάθμευσης στον Πύργο κοστίζει 250.000 ευρώ, ενώ ένα «κανονικό» διαμέρισμα 270 τετρ. μέτρων, με βεράντα 130 τετρ. στοιχίζει περίπου 28 εκατ. ευρώ.

Ο Πύργος Οντεόν αποτελεί καινοτομία ακόμη και για το Μονακό. Εξαιτίας της ασφυκτικής οικιστικής πίεσης που αντιμετωπίζει το μικροσκοπικό κρατίδιο των 2 τετραγωνικών χιλιομέτρων, η απαγόρευση οικοδόμησης πολυώροφων κτισμάτων της δεκαετίας του 1980 αρχίζει να χαλαρώνει, όπως αναφέρει άρθρο της ιστοσελίδας της εφημερίδας Guardian.

Η απαγόρευση είχε οδηγήσει σε φιλόδοξα σχέδια επέκτασης προς τη θάλασσα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, φιλόδοξοι επενδυτές παρουσίασαν σχέδια για κατασκευή τεχνητής χερσονήσου, στα πρότυπα εκείνων του Ντουμπάι, με στόχο την επέκταση της οικοδομήσιμης γης κατά 150 στρέμματα. Το σχέδιο ακύρωσε, όμως, ο πρίγκιπας Αλβέρτος το 2008.

Ο Πύργος Οντεόν αποτελεί έτσι φυσικό επακόλουθο της ανάγκης για κατακόρυφη ανάπτυξη. Επενδεδυμένος με αστραφτερό γαλάζιο γυαλί, ο πύργος καταλήγει σε δύο διακριτές πτέρυγες, με ακμές που θυμίζουν ημισελήνους. «Δεν είναι να απορεί κανείς γιατί οι γείτονες το αποκαλούν “ο αποτρόπαιος πύργος”. Μοιάζει τόσο επιθετικός», λέει κάτοικος του Μονακό.

Τον άκρατο τυχοδιωκτισμό του πριγκιπάτου εκπροσωπεί με τον καλύτερο τρόπο η πριγκιπική οικογένεια του Μονακό. Η οικογένεια Γκριμάλντι, ελάσσονες κουρσάροι της Γένοβας στη Βόρεια Ιταλία τον Μεσαίωνα, ανάγει την εξουσία της στον 13ο αιώνα.

Το 1297, ο επικεφαλής της φατρίας, Φραγκίσκος Γκριμάλντι, κατέλαβε το δήθεν απόρθητο φρούριο στα απόκρημνα βράχια, έχοντας διεισδύσει σε αυτό μεταμφιεσμένος σε Βενεδικτίνο μοναχό. Το ανδραγάθημά του αυτό τού εξασφάλισε το παρατσούκλι «Malizioso» (Ο πονηρός).

Η περίπλοκη σχέση της οικογένειας Γκριμάλντι με το πανίσχυρο βασίλειο της Γένοβας, αλλά και αυτό του Μιλάνου, διατήρησε το μικροσκοπικό έθνος-κράτος σε κατάσταση διαρκούς πολιορκίας μέχρι και τον 17ο αιώνα και την επιβολή των αυστηρών ευρωπαϊκών κανόνων της μοναστικής διαδοχής, όπως αυτοί διαμορφώθηκαν από την Ειρήνη της Βεστφαλίας.