«Ο Παύλος δεν ήθελε να σκύβει το κεφάλι και να τρέχει…»

Gazzetta team
«Ο Παύλος δεν ήθελε να σκύβει το κεφάλι και να τρέχει…»
Ο Παύλος Φύσσας, γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1979. Δολοφονήθηκε από τον Χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά σαν σήμερα πριν από έναν χρόνο.

Πρόλαβε να ζήσει 34 χρόνια. Άφησε πίσω τα όνειρά του, τη μουσική του, την κοπέλα που αγαπούσε και μια οικογένεια που τον λάτρευε. «Βρέθηκε στον λάθος τόπο, τη λάθος στιγμή», λέει ο θείος του, Δημήτρης. Τον συνάντησα πριν από λίγες ημέρες στο Κερατσίνι και μου είπε λίγα λόγια για τον Παύλο…

-Συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του Παύλου. Πώς κύλησαν για εσάς όλοι αυτοί οι μήνες;

Δ.Κ. Τα συναισθήματα έχουν παγώσει. Είμαστε ακόμη σε εκείνη τη νύχτα, όπως το έμαθε ο καθένας. Όπως το έμαθε η μητέρα του, όπως το έμαθα εγώ. Χτύπησε το τηλέφωνο και από εκεί και μετά ζω αυτή τη σκηνή. Όλοι μας. Ζούμε, κινούμαστε, κοιμόμαστε, ξυπνάμε μέσα σε έναν μεγάλο εφιάλτη. Μας στέρησαν το χαμόγελο, -που ούτως ή άλλως δύσκολα ερχόταν γιατί έχουμε περάσει πολλές θλίψεις ως οικογένεια-, αλλά αυτό ήταν πολύ τραγικό. Είναι κάτι που δεν ξεπερνιέται. Η μητέρα του μέρα με τη μέρα καταρρέει. Ο πατέρας του, βρίσκεται σε μία κατάσταση δύσκολη γιατί μπορεί να φαίνεται ότι το αντιμετωπίζει κάπως ψύχραιμα, αλλά δεν ξέρουμε τι συμβαίνει μέσα του και πόσο θα το αντέξει ακόμη.

-Με τον Παύλο, πόσο στενή ήταν η σχέση σας, ως θείος και ανιψιός;

Δ.Κ. Σε αυτούς εδώ τους ώμους, νιώθω ακόμη το βάρος του μικρού παιδιού όταν τον κουβαλούσα στην πλάτη. Τον έπαιρνα από το σπίτι του, έμενε στην Ταϋγέτου και τον πήγαινα στο λούνα παρκ. Είχα έξι ανιψιούς και επτά ανιψιές, αλλά με τον Παύλο ήταν καθημερινή η επαφή μας, τον είχα πιο κοντά από όλους τους άλλους. Αυτή την σχέση αργότερα την απέκτησε και ο Παύλος με τον δικό μου γιο. Η οικογένειά μας είναι πολύ δεμένη. Τα παιδιά που έκαναν οι αδερφές μου είναι και δικά μου παιδιά και τα δικά μου είναι και δικά τους.

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο aixmi.gr