Τα σχολεία άνοιξαν αλλά όχι για όλους

Υπάρχουν και οι μαθητές, που η οικονομική κρίση δεν τους επιτρέπει να ονομαστούν φοιτητές, έστω και αν είχαν καλούς βαθμούς στις πανελλαδικές εξετάσεις. Υπάρχουν και εκείνα τα παιδιά, που δεν μπορούν να πάνε στο σχολείο γιατί οι βομβαρδισμοί γκρέμισαν κτίρια και όνειρα. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα.

Στην Ελλάδα, τα σχολεία άνοιξαν σε όλη τη χώρα. Ίσως με κενά, αλλά άρχισε η λειτουργία τους. Σε λίγες ημέρες αρχίζουν και οι εγγραφές στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Κάποια παιδιά ωστόσο δεν θα περάσουν ούτε απ’ έξω. Η κρίση αφήνει πολλά περιθώρια για σπουδές.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Σε πολλές περιοχές της χώρες οι μαθητές μεταφέρονται από τα χωριά στις πόλεις γιατί στον τόπο κατοικίας τους δεν λειτουργούν σχολεία. Η πολιτεία αντιμετωπίζει το πρόβλημα ναυλώνοντας πούλμαν. Ωστόσο, είναι αρκετές οι Περιφέρειες που δεν έχουν βρεθεί ακόμη τα κονδύλια.

Μάλιστα σε αρκετές περιοχές, οι ιδιοκτήτες των πούλμαν αρνούνται να μεταφέρουν τους μαθητές, γιατί υπάρχουν οικονομικές εκκρεμότητες από την περσινή σχολική χρονιά. Να σημειωθεί ότι το κόστος για τη μεταφορά με ΙΧ είναι δυσβάσταχτο για τις οικογένειες. Έτσι ένας μεγάλος αριθμός παιδιών δεν έχει αρχίσει τα μαθήματα.

Σε ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές, η έλλειψη σχολείων, η απόσταση και η οικονομική κρίση, οδηγούν πολλούς γονείς στην απόφαση να κρατούν τα παιδιά στις αγροτικές εργασίες, προκειμένου να προσφέρουν στην οικογένεια. Τα εργατικά χέρια για τη γεωργία και την αλιεία, κρίνονται πιο χρήσιμα από τη μάθηση, με δεδομένο ότι τα παιδιά συνεχίζουν τη δουλειά του πατέρα.

Τα χρόνια του μνημονίου, εντείνεται και το πρόβλημα με τις εκτός έδρας πανεπιστημιακές σχολές. Προκρίνονται οι σχολές των ΑΕΙ και των ΤΕΙ στην πόλη που είναι η οικογένεια και όχι η επιθυμία του παιδιού. Μάλιστα, μπροστά στην αβεβαιότητα για το αύριο, για το επαγγελματικό μέλλον, πολλές και πολλοί νέοι, επιλέγουν τις στρατιωτικές σχολές, με στόχο το σταθερό από το δημόσιο μηνιάτικο.

Σε αυτές τις συνθήκες, η τοπική αυτοδιοίκηση παίρνει πρωτοβουλίες και δείχνει το ανθρωποκεντρικό πρόσωπό της.
Αρκετοί δήμοι, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους, παρέχουν βοήθεια στους φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από την οικογένειά τους. Συγκεκριμένα, στέλνουν πακέτα με τρόφιμα στους φοιτητές.

Να σημειωθεί ότι αρκετοί μαθητές αφήνουν το σχολείο γιατί οι γονείς τους μεταναστεύουν. Σε αυτή την κατηγορία, οι περισσότεροι είναι αλλοδαποί που επιστρέφουν στην πατρίδα τους, αλλά και ο αριθμός των Ελλήνων που ακολουθεί τον δρόμο της μετανάστευσης δεν είναι ευκαταφρόνητος.

Επίσημος αριθμός για τις παραπάνω κατηγορίες δεν υπάρχει ακόμη, αλλά σύντομα θα ανακοινωθεί κατά προσέγγιση κάποιο νούμερο, καθώς θα γίνουν συγκρίσεις με τα περσινά στοιχεία.

Για 30 εκατομμύρια παιδιά δεν χτύπησε κουδούνι

Ένας σημαντικός παράγοντας που κρατά τα παιδιά μακριά από τα σχολεία είναι οι πόλεμοι.
Σύμφωνα με την UNICEF δεν υπάρχει επιστροφή στα θρανία για 30 εκατομμύρια παιδιά που πλήττονται από συγκρούσεις και κρίσεις. Η κρίσιμη έλλειψη πόρων δυσχεραίνει περαιτέρω τις προσπάθειες για να παραμείνουν τα παιδιά στη μάθηση.

Τα 30 εκατομμύρια παιδιά που δεν πηγαίνουν σχολείο λόγω συρράξεων ή έκτακτων αναγκών είναι το μισό του συνολικού αριθμού εκτός εκπαιδευτικών συστημάτων. Σχολεία έχουν γίνει στόχοι και εκατομμύρια εκτοπισμένα παιδιά έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τα μαθήματά τους.

Στη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σχολεία θα παραμείνουν κλειστά τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους, λόγω της επιδημίας Έμπολα, που επηρεάζει πάνω από 3,5 εκατομμύρια παιδιά.

«Για τα παιδιά που βιώνουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, η εκπαίδευση είναι ένα σωσίβιο», δήλωσε η Josephine Bourne, επικεφαλής των παγκόσμιων προγραμμάτων εκπαίδευσης της UNICEF. «Το να είναι σε θέση να συνεχίσουν να μαθαίνουν προσφέρει στα παιδιά μια αίσθηση ομαλότητας που μπορεί να τα βοηθήσει να ξεπεράσουν ψυχικά τραύματα - και είναι μια επένδυση - όχι μόνο για μεμονωμένα παιδιά, αλλά και για τη μελλοντική δύναμη των κοινωνιών τους. Χωρίς τις γνώσεις, τις δεξιότητες και την υποστήριξη που παρέχει η εκπαίδευση, πώς μπορούν αυτά τα παιδιά και νέοι άνθρωποι ξαναχτίσουν τη ζωή τους και τις κοινότητές τους;»

Στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, το ένα τρίτο των σχολείων είτε είχαν χτυπηθεί από σφαίρες, πυρποληθεί, λεηλατηθεί ή καταληφθεί από ένοπλες ομάδες.

Στη Γάζα, πάνω από 100 σχολεία που χρησιμοποιήθηκαν ως καταφύγια για πάνω από 300.000 ανθρώπους που εκτοπίστηκαν κατά τη διάρκεια της πιο πρόσφατης σύγκρουσης στη Γάζα χρειάζονται αποκατάσταση.

Στη βορειοανατολική Νιγηρία, μαθητές και εκπαιδευτικοί έχουν σκοτωθεί και απαχθεί στη βορειοανατολική Νιγηρία, συμπεριλαμβανομένων πάνω από 200 κοριτσιών που δεν έχουν ακόμη απελευθερωθεί.

Στη Συρία, σχεδόν 3 εκατομμύρια παιδιά, το μισό του σχολικού πληθυσμού της Συρίας, τώρα δεν παρακολουθούν μαθήματα σε τακτική βάση.

Στην Ουκρανία, περίπου 290 σχολεία έχουν καταστραφεί ή υποστεί βλάβες στις πρόσφατες μάχες.

Για να διατηρήσει τις ευκαιρίες για τα παιδιά να μάθουν, ακόμη και εν μέσω κρίσεων, η UNICEF υποστηρίζει προσπάθειες για προγράμματα για εκπαίδευση σε έκτακτες ανάγκες που κυμαίνονται από προσωρινές σχολικές τάξεις και εναλλακτικούς χώρους μάθησης για τα παιδιά εσωτερικά εκτοπισμένων πληθυσμών και προσφύγων, μέχρι την παροχή εκατομμυρίων τετραδίων, σχολικών τσαντών και άλλου ζωτικής σημασίας σχολικού υλικού.

Η UNICEF υποστηρίζει επίσης αυτοδιδασκαλία για τα παιδιά που δεν μπορούν να βγουν από τα σπίτια τους και θα βοηθήσει στην παροχή εκπαιδευτικών ραδιοφωνικών προγραμμάτων για παιδιά στις χώρες που έχουν πληγεί από τον Έμπολα.

Παρά την κρισιμότητα των προγραμμάτων έκτακτης ανάγκης για την εκπαίδευση, αυτά είναι σοβαρά υποχρηματοδοτούμενα.

«Πέρυσι τα παγκόσμια προγράμματα εκπαίδευσης σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που υποστήριξε η UNICEF έλαβαν μόνο το 2% του συνόλου των αντληθέντων κεφαλαίων για την ανθρωπιστική δράση, με αποτέλεσμα έλλειμμα χρηματοδότησης 247 εκατομμυρίων δολαρίων. Η εκπαίδευση αποτελεί ένα ουσιαστικό μέρος της ανθρωπιστικής βοήθειας, που χρειάζεται στήριξη και επενδύσεις από την πρώτη στιγμή της κρίσης», δήλωσε η Ζοζεφίν Μπουρν

«Ένας αριθμός ρεκόρ καταστάσεων έκτακτης ανάγκης σημαίνει ότι περισσότερα παιδιά από ποτέ βρίσκονται σε κίνδυνο και χρειαζόμαστε επειγόντως τους πόρους για να φθάσουμε σε αυτά τα παιδιά», τόνισε.

Πηγή: koolnews.gr