Iστορίες του παλιού κινηματογράφου vol. 25 (pics & vids)

Σινέ Νοσταλγία Σινέ Νοσταλγία
Iστορίες του παλιού κινηματογράφου vol. 25 (pics & vids)
Το Σινέ «Νοσταλγία» ήρθε στο Gazzetta Plus με σκοπό να σας ξεναγεί κάθε εβδομάδα στις πιο αγαπημένες στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου! To ταξίδι στις πιο αγαπημένες ελληνικές ταινίες, που έχουν «ντύσει» όλες μας τις αναμνήσεις συνεχίζεται...

ME THN EΥΓΕΝΙΚΗ ΧΟΡΗΓΙΑ ΤΗΣ Bergmann Kord


Η σαλεμένη σύζυγος, ο καθηγητής...Μίιιιιιλερ και ο σκηνοθέτης Δ. Νικολαϊδης

H Μαίρη Αρώνη δεν ήταν αυτό που λέμε «κινηματογραφική» ηθοποιός, αφού την καριέρα της την έχτισε κυρίως μέσα από τις αξεπέραστες ερμηνείες της στο θέατρο. Άλλωστε, με την Finos Film γύρισε μόλις δύο ταινίες. Η μία από αυτές ήταν η ταινία του 1966 με τίτλο «Η γυναίκα μου τρελάθηκε», στην οποία πρωταγωνιστούσε με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Ο Φίνος είχε ήδη «επενδύσει» στην Αρώνη, με την οποία είχε γυρίσει λίγο νωρίτερα μια άλλη σπουδαία ταινία, εκείνη με τον τίτλο «Μια τρελή τρελή οικογένεια», στην οποία η τελευταία είχε κυριολεκτικά «σαρώσει» στο ρόλο της Πάστα Φλώρα. Η επιτυχία αυτής, «αναγκάζει» τον Φίνο να προτείνει μια ακόμα ταινία στην Αρώνη, με τον τίτλο «Η γυναίκα μου τρελάθηκε», η οποία βασίζεται στο θεατρικό έργο του Νίκου Τσιφόρου και του Πολύβιου Βασιλειάδη, «Η ροζ αμαρτία» Η ταινία αυτή ωστόσο έχει άλλο ένα ενδιαφέρον «tip», δεδομένου ότι ήταν η πρώτη και η μοναδική κινηματογραφική σκηνοθετική προσπάθεια του ηθοποιού Δημήτρη Νικολαϊδη, ο οποίος διέπρεπε ως σκηνοθέτης θεατρικών έργων. Και ήταν η τελευταία όχι γιατί δεν πήγε καλά, αλλά διότι ο Νικολαϊδης διαπίστωσε ότι δεν του ταίριαζε η κινηματογραφική σκηνοθεσία. Όσον αφορά στην υπόθεση, αυτή παρακολουθεί μια περίοδο της ζωής της Άννας (Μαίρη Αρώνη) και του Μάνου (Λάμπρος Κωνσταντάρας), οι οποίοι συμπληρώνουν 20 χρόνια παντρεμένοι. Ο Μάνος αγαπάει βέβαια την γυναίκα του αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να ξεσκάει κάπου κάπου στα καμπαρέ με την χαριτωμένη χορεύτρια Μπίλλυ (Νίτσα Μαρούδα). Η Μπίλλυ είναι επίσης πελάτισσα του φίλου του Γιώργου, που είναι γιατρός (Γιάννης Βογιατζής). Ο τελευταίος αγαπάει μεν την γυναίκα του, Γιούλη (Μέλπω Ζαρόκωστα), αλλά γλυκοκοιτάζει τη Μπίλλυ. Κάποια μέρα όμως, η Άννα επαναστατεί και αποφασισμένη να πληρώσει τον άνδρα της με το ίδιο νόμισμα, παριστάνει την τρελή και κατορθώνει να τρομάξει για τα καλά τους δυο «γυναικοθήρες» και έτσι να τους συνετίσει. Αξεπέραστες οι σκηνές που η Αρώνη υποδύεται την...σαλεμένη σύζυγο, αλλά και του Κωνσταντάρα, ο οποίος αποφασίζει κι αυτός να κάνει τον τρελό –με τη συμβουλή του φίλου του γιατρού -, θέλοντας να διαπιστώσει εάν η Άννα είναι όντος τρελή ή κάνει την τρελή. Πολύ καλός στο ρόλο του γιατρού και ο Γιάννης Βογιατζής –αξέχαστη η αναφορά του στον καθηγητή ψυχολογίας... Μίιιιιιλερ (!), τον οποίο μνημόνευε στην ταινία πάμπολες φορές, θέλοντας να ενισχύσει το επιστημονικό υπόβαθρο των διαγνώσεών του! Στην ταινία συμμετείχαν ακόμα οι ηθοποιοί Ελένη Σταυροπούλου, Μαρίκα Κρεββατά, Γιώργος Γαβριηλίδης, Άρης Μαλιαγρός, Μαρίνα Πεφάνη, ενώ η μουσική ήταν του Κώστα Καπνίση. Η ταινία έκανε την πρώτη της προβολή στις 19 Δεκεμβρίου 1966, ενώ τη σεζόν 1966-1967 που προβλήθηκε «έκοψε» 266.764 εισιτήρια.

Η τελευταία ταινία της Βουγιουκλάκη με τον Φίνο και ο σκηνοθέτης που «την έκανε»...

Ενδιαφέρουσες και άγνωστες πτυχές «κρύβει» η ταινία της Finos Films, «Η Μαρία της σιωπής», η οποία έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους την πρωτοχρονιά του 1973. Πρώτα από όλα, ήταν η τελευταία ταινία που γύρισε η Αλίκη Βουγιουκλάκη με τον Φίνο, στοιχείο που αρκεί για να ενισχύσει τον ιστορικό χαρακτήρα της. Ωστόσο υπάρχουν κι άλλα. Ο Φίνος είχε αποφασίσει να αναθέσει την σκηνοθεσία της σε έναν ελληνοαμερικανό σκηνοθέτη, για τον οποίο είχε ακούσει πολλά καλά λόγια και ήθελε έτσι να δώσει έναν αέρα ανανέωσης στις ταινίες του. Ωστόσο, με το ξεκίνημα των γυρισμάτων έγινε εμφανές ότι η χημεία των δύο ανδρών δεν ήταν αυτή που έπρεπε, με αποτέλεσμα ο Φίνος να ακυρώσει τη συμφωνία μαζί του και να προστρέξει στον Γιάννη Δαλιανίδη, από τον οποίο ζήτησε να συνεχίσει την ταινία. Ο τελευταίος δέχθηκε και το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό: Η ταινία ήρθε πρώτη σε εισπράξεις τη σεζόν 1972-1973 που προβλήθηκε, ανάμεσα σε 64 ελληνικές παραγωγές, «κόβοντας» 202.403 εισιτήρια. Όπως αναφέρει η Finos Films στην επίσημη ιστοσελίδα της, το σενάριο της ταινίας «Η Μαρία της σιωπής», θυμίζει έντονα το χολυγουντιανό φίλμ Johnny Belinda. Όσον αφορά στην υπόθεση, η Μαρία, μια κωφάλαλη κοπέλα, ζει με τον πατέρα της σε ένα νησί εντελώς απομονωμένη. Ο καινούργιος δάσκαλος ενδιαφέρεται γι' αυτήν και προσπαθεί να της μάθει την νοηματική γλώσσα. Κάποια μέρα, ο πλούσιος του χωριού βιάζει την Μαρία και όταν αυτή αποκτά ένα παιδάκι, προσπαθεί να της το πάρει μιας και αυτός και η γυναίκα του είναι άκληροι. Σε μια βίαιη στιγμή η Μαρία τον σκοτώνει και ακολουθεί μια μεγάλη δίκη, όπου αθωώνεται, με τον δάσκαλο στο πλευρό της. Το σενάριο ήταν του Πέτρου Αθηναίου και στην ταινία πρωταγωνιστούσαν ακόμα οι Αλέκος Αλεξανδράκης, Παντελής Ζερβός, Σπύρος Καλογήρου, Μαρία Κωνσταντάρου, Λαυρέντης Διανέλλος, Καίτη Λαμπροπούλου, Σπύρος Κωνσταντόπουλος, Δημήτρης Μπισλάνης, Γιώργος Σίσκος, Γιώργος Νέζος, Γιώργος Χελιδονίδης, Ειρήνη Κουμαριανού, Ανδρέας Συρογιάννης. Η μουσική ήταν του Μίμη Πλέσσα.

Η Τρούμπα του ‘67, ο Φούντας στα καλύτερά του και ο κινηματογραφικός Λοϊζος

Μπορεί η ταινία «Τα κόκκινα φανάρια» να είναι εκείνη που έχει αποτυπωθεί πιο έντονα στο μυαλό των Ελλήνων, όσον αφορά στην Τρούμπα της δεκαετίας του 1960, ωστόσο υπάρχουν και άλλες ταινίες που έχουν ασχοληθεί με επιτυχία με αυτό το τεράστιο κοινωνικό «ζήτημα» της μεταπολεμικής Ελλάδας. Μία από αυτές είναι και η ταινία «Τρούμπα 1967», παραγωγής Απόστολου Τεγόπουλου, σε σενάριο Πάνου Κοντέλλη και σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Γιώργος Φούντας, Καίτη Θεοχάρη, Μπέτυ Αρβανίτη, Γιώργος Μούτσιος, Σπύρος Καλογήρου, Νάσος Κεδράκας, Αλέκος Κουρής, Θόδωρος Κατσαδράμης, Χριστόφορος Ζήκας, Κική Διόγου, Αγγελική Παπαγιαννοπούλου, Ελένη Ροδά, Κλέαρχος Καραγεωργίου, Δημήτρης Δαμαλάς, Γιώργος Οικονόμου, Γιώργος Γρηγορίου, Γιώργος Βεντουράτος, Νίκος Πασχαλίδης, Γιώργος Βουτσίνος, Νίκος Νεογένης, Βαγγέλης Καζάν κ.α. Η ταινία εξελίσσεται μέσα στο γνωστό «σκοτεινό» σκηνικό της Τρούμπας του Πειραιά, με πρωταγωνιστές ανθρώπους της νύχτας με δουλειές λαθρεμπορίου και προστασίας γυναικών, βιοπαλαιστές του λιμανιού που κάνουν δύο και τρεις δουλειές για να τα βγάλουν πέρα, γυναίκες-θύματα εκμετάλλευσης που ψάχνουν τον σωτήρα που θα τους βγάλει από τα δεσμά της σκλαβιάς τους. Η ατμόσφαιρα είναι πάντοτε βαριά μέσα από το γκρίζο του ουρανού του Πειραιά, τη θολούρα από τα τσιγάρα του καμπαρέ και τα ντουμάνια των πλοίων και των εργοστασίων. Όσον αφορά στην υπόθεση, μια όμορφη τραγουδίστρια, η Ρίτα, εργάζεται σε ένα κακόφημο κέντρο της Τρούμπας. Το αφεντικό του μαγαζιού διακινεί ναρκωτικά. Η Ρίτα συνδέεται συναισθηματικά με ένα τακτικό πελάτη του μαγαζιού, τον οποίο θεωρεί εύπορο, με σκοπό να απεμπλακεί από τις βρώμικες δουλειές του αφεντικού της. Η Ρίτα όμως θα ανακαλύψει την τραγική οικονομική κατάσταση του φίλου της, αλλά θα μείνει κοντά του. Το πρώην αφεντικό της θα την πιέσει να τον βοηθήσει στη διακίνηση των ναρκωτικών. Εκείνη θα υποκύψει επιστρέφοντας στην παλιά της δουλειά και ο φίλος της θα την διώξει. Τελικά ο φίλος της θα βρεθεί από σύμπτωση κάτοχος 200.000 δολαρίων και θα επιχειρήσει να φύγει με τη Ρίτα. Κατά τη διάρκεια συμπλοκής της συμμορίας με την αστυνομία η Ρίτα σκοτώνεται. Στα ισχυρά «ατού της ταινίας» είναι η μουσική της, αφού ακούγονται δουλειές του Μάνου Λοίζου σε συνεργασία με τους Λευτέρη Παπαδόπουλο και Γιάννη Νεγρεπόντη. Στην Τρούμπα 67 ακούγονται τραγούδια όπως το «Έλα λεβέντη μου», αλλά και το υπέροχο «Απέραντη πόλη» του Γιάννη Νεγρεπόντη. Επίσης, το πασίγνωστο «Η δουλειά κάνει τους άντρες», σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, ακούστηκε πρώτη φορά σε αυτήν την ταινία από την Ελένη Ροδά, ενώ ένα χρόνο αργότερα θα κυκλοφορήσει με τον Δημήτρη Ευσταθίου στο δίσκο «Σταθμός» (1968). Η ταινία στην πρώτη προβολή έκοψε 147.502 εισιστήρια και ήλθε στην 43η θέση σε σύνολο 117 ταινιών της περιόδου.

Τα «5000 ψέματα» και ο συνθέτης Βαγγέλης Παπαθανασίου στον Φίνο

Τα «5000 ψέματα» είναι μια ελληνική ταινία που δύσκολα θα καταλάβαινε κανείς ότι είναι παραγωγής Finos Films, όχι διότι δεν ήταν καλού επιπέδου, αλλά γιατί είχε ένα σενάριο μάλλον χαλαρό, διαφορετικό από εκείνα που χαρακτήριζαν τις ταινίες του Φίνου. Ο σπουδαίος Γιώργος Κωνσταντίνου πρωταγωνιστεί αλλά και σκηνοθετεί τη συγκεκριμένη ταινία, στην μοναδική του συνεργασία με την εταιρεία ως σκηνοθέτης. Μια άλλη ενδιαφέρουσα παράμετρος της ταινίας είναι το γεγονός ότι σε αυτή έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση η Τόνια Καζιάνη. Όσον αφορά στην υπόθεση, είναι η εξής: Ένας καθηγητής ζητάει από δύο φτωχούς φοιτητές της νομικής, να κλέψουν με το αζημίωτο ένα σπάνιο αγαλματίδιο, από το σπίτι ενός συλλέκτη. Μετά την επιτυχή έκβαση της κλοπής, ο καθηγητής πεθαίνει από τη χαρά του και οι δύο φοιτητές αποφασίζουν να επιστρέψουν το αγαλματίδιο στον δικαιούχο. Εκεί θα γνωρίσουν τις κόρες του, στις οποίες θα πουν άπειρα ψέματα. Το σενάριο ήταν των Σταμάτη Φιλιππούλη και Βύρων Μακρίδη, ενώ εκτός από τον Γιώργο Κωνσταντίνου πρωταγωνιστούσαν ακόμα οι Μάρθα Καραγιάννη, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Ελένη Προκοπίου, Σπύρος Καλογήρου, Σαπφώ Νοταρά, Χρήστος Τσαγανέας, Γιάννης Βογιατζής, Γιάννης Βογιατζής, Νικήτας Πλατής, Αλέκος Τζανετάκος, Νέλλη Παππά, Δημήτρης Νικολαϊδης, Περικλής Χριστοφορίδης, Γιώργος Γιουβανέλης, Ειρήνη Τούσκα, Γιώργος Πάλλης. Η πρώτη προβολή της ταινίας έγινε στις 17 Οκτωβρίου 1966 και έκοψε 264.607 εισιτήρια τη σεζόν 1966-1967. Το καλύτερο βέβαια για την ταινία, το αφήσαμε για το τέλος: Η μουσική ήταν του διεθνούς φήμης έλληνα μουσικοσυνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου, ο οποίος εκείνη την εποχή έκανε τα πρώτα βήματα της σπουδαίας καριέρας του.

Περιμένουμε σχόλια, απόψεις και παρατηρήσεις στο mail μας

Σινέ Νοσταλγία
Σινέ Νοσταλγία