Πού είναι οι Άραβες, όταν στον Μολώχ θυσιάζεται ένας λαός τους;

Συν τω χρόνω, με κάθε ένοπλη κρίση, κάθε φορά που ρέει αίμα (παλαιστινίων φυσικά, ελάχιστο των ισραηλινών), η σιδηρόφρακτη χώρα εξασφαλίζει ζωτικό χώρο, αυξάνει την κυριαρχία της, και σε επόμενο στάδιο επεκτείνει τους οικισμούς της, εις βάρος της λειψής γης των παλαιστινίων.

Η πανίσχυρη μηντιακή μηχανή των εβραίων έχει εμπεδώσει στις δυτικές κοινωνίες την αντίληψη ότι συγκρούεται με φανατικούς, με τρομοκράτες, με καθυστερημένους τριτοκοσμικούς, με αλλοπαρμένους ισλαμιστές, που υπονομεύουν κάθε ειρηνευτική προσπάθεια, η οποία απορρέει από την αγνή θέληση για ειρήνη, των εκάστοτε ισραηλινών ηγεσιών.

Μα όλοι αυτοί οι φανατικοί είναι προϊόντα του ίδιου του Ισραήλ. Στις αρχές της δεκαετίας του 70 φρόντισε να αποδυναμώσει τις κοσμικές αριστερόφρονες παλαιστινιακές οργανώσεις, κυρίως την PLO, και να τροφοδοτήσει τον ισλαμικό θρησκευτικό φονταμενταλισμό. Αυτός τότε βρισκόταν σε εμβρυακή κατάσταση, και ουδείς διανοείτο να φανταστεί ότι σε ελάχιστες δεκαετίες, θα αποχτούσε θηριώδη απήχηση στις φτωχές μάζες των αραβικών λαών.

Διαβάστε όλο το άρθρο στο aixmi.gr