Hall of Fame & θεωρίες συνωμοσίας!

«Αν οι BLACK SABBATH είναι στο Rock n Roll Hall of Fame, τότε οι DEEP PURPLE αξίζουν αναμφισβήτητα να βρίσκονται σε αυτό». Kirk Hammett (METALLICA)

Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία. Κάποιος μουσικός θα δηλώσει πως άδικα κάποιο συγκρότημα βρίσκεται εκτός του Hall of Fame ενώ κάποιος άλλος θα δηλώσει πως σνομπάρει την διαδικασία και δεν του καίγεται καρφί. Το περίεργο όμως της υπόθεσης είναι ότι οι περισσότεροι που τα λένε αυτά, είτε έχουν ήδη μπει οι ίδιοι στο Hall of Fame, είτε έχουν έτοιμο ένα κουστουμάκι στην ντουλάπα τους για τη στιγμή που ο ταχυδρόμος θα φέρει ένα ωραίο πρωί στην πόρτα τους την πολυπόθητη πρόσκληση για την λαμπερή βραδιά του θεσμού (για την οποία παρεμπιπτόντως πρέπει να πληρώσεις) .

Ο θεσμός του Rock n Roll Hall of Fame ιδρύθηκε στις 20 Απριλίου το 1983 με βασικό σκοπό τη φιλανθρωπία και τη δημιουργία μουσείου ενώ τρία χρόνια αργότερα ξεκίνησε να εντάσσει στις τάξεις του καλλιτέχνες και συγκροτήματα ως ένδειξη αναγνώρισης της προσφοράς τους στη μουσική ιστορία/βιομηχανία. Από το 1986, δημοσιογράφοι μουσικών εντύπων, άνθρωποι της μουσικής βιομηχανίας & καλλιτέχνες ψηφίζουν τις δικές τους επιλογές ενώ μόλις πρόσφατα το κοινό μέσω του περιοδικού Rolling Stone μπορεί και αυτό να επηρεάσει το τελικό αποτέλεσμα.

Όλα αυτά τα χρόνια οι αδιαφανείς εργασίες του «οργανισμού» έχουν προκαλέσει τις αντιδράσεις γνωστών καλλιτεχνών με χαρακτηριστική αυτή των SEX PISTOLS, με το γράμμα που έστειλαν στους διοργανωτές της βραδιάς το 1996 κατηγορώντας τους για τα χρήματα που πρέπει να καταβάλει κανείς για να παραβρεθεί στην τελετή ενώ ταυτόχρονα έδειξαν την αντίθεση τους στο ότι τα νήματα του οργανισμού κινούν άτομα που δεν είναι μουσικοί.

«Next to the SEX-PISTOLS rock and roll and that hall of fame is a piss stain…Outside the shit-stem is a real SEX PISTOL».

Για να κλήσεις μια θέση την βραδιά της τελετής χρειάζεσαι το ποσό των 7.000 δολαρίων ενώ για ένα τραπέζι αντίστοιχα χρειάζεσαι «μόλις» 50.000 δολάρια. Ακόμα και οι μουσικοί που βραβεύονται πληρώνουν για τα μέλη της οικογένειας τους.

Ένα πρώην μέλος της επιτροπής που αποφάσιζε τις υποψηφιότητες για το Rock n Roll Hall of Fame δήλωσε πριν μερικά χρόνια στον τύπο πως πολλές φορές πίσω από την απόφαση για το ποιος θα είναι υποψήφιος υπήρχε η σκέψη γι’ αυτόν που θα πουλήσει τα περισσότερα τραπέζια.

Δεν είναι λίγοι που υποστηρίζουν ότι το progressive rock έχει μείνει παραγκωνισμένο όλα αυτά τα χρόνια από τους διοργανωτές. Οι μοναδικές μπάντες που έχουν μπει είναι οι PINK FLOYD και οι GENESIS, πριν λίγα χρόνια οι RUSH ενώ οι YES, οι KING CRIMSON και οι EMERSON LAKE & PALMER μένουν χαρακτηριστικά εκτός. Το ίδιο συμβαίνει όμως και με το heavy metal. Οι BLACK SABBATH ήταν υποψήφιοι από το 1995 αλλά κατάφεραν να μπουν μόλις το 2006. Ποιοι είναι όμως αυτοί που βρίσκονται πίσω από το Rock n’ Roll Hall of Fame;

Ποιοι είναι οι άνθρωποι που κινούν τα νήματα της μουσικής βιομηχανίας; Ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν για τις τύχες των συγκροτημάτων που θα ενταχθούν σ’ αυτό και θα εκτινάξουν τις πωλήσεις των album τους για μερικά, ακόμα, εκατομμύρια αντίτυπα;

Ahmet Ertegun

Όσοι παρακολουθείτε μουσικά ντοκιμαντέρ σίγουρα θα τον έχετε δει σε κάποιο από αυτά. Ένας από τους σημαντικότερους αν όχι ο σημαντικότερος άνθρωπος της μουσικής βιομηχανίας. Πρόεδρος και ιδρυτής της Atlantic records, ο Ertegun που απεβίωσε το 2006 εκτός από μουσικός ήταν αυτός που ανακάλυψε καλλιτέχνες όπως η Aretha Franklin και συγκροτήματα όπως οι LED ZEPPELIN. Οι τελευταίοι μάλιστα επανασυνδέθηκαν για ένα και μοναδικό show τον Δεκέμβριο του 2007 για να τιμήσουν τη μνήμη του. Ο Ertegun ουσιαστικά ήταν ο δημιουργός και εμπνευστής του Rock n’ Roll Hall of Fame μέσω του οποίου βοήθησε οικονομικά άπορους μουσικούς και πάρα πολλά ιδρύματα.

Jann Simon Wenner

Εκδότης και ιδρυτής του περιοδικού Rolling Stone, ο Wenner είναι ιδιοκτήτης των εντύπων Men’s Journal και Us Weekly. Ο ίδιος δέχεται τα περισσότερα πυρά σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του Rock n Roll Hall of Fame μιας και αυτός ήταν και είναι που παίρνει τις περισσότερες αποφάσεις για τις υποψηφιότητες. Πολλοί τον έχουν κατηγορήσει ότι ενεργεί με βάση τις προσωπικές του μουσικές αλλά και πολιτικές πεποιθήσεις ενώ κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί μια τέτοια θέση αφού ο ίδιος δεν είναι μουσικός. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του μπασίστα των Monkees, Peter Tork στην New York Post που έλεγε πως το συγκρότημα του βρίσκεται εκτός Hall of Fame λόγω επιθυμίας του Wenner.

Allen J. Grubman

Το περιοδικό Business Week το 1992 τον χαρακτήρισε ως τον ισχυρότερο δικηγόρο της μουσικής βιομηχανίας ενώ δέκα, σχεδόν, χρόνια αργότερα το Newsweek επιβεβαίωσε τον χαρακτηρισμό. Με πελάτες όπως ο Bruce Springsteen, ο Sting, οι U2, ο Elton John, η Madonna, η Mariah Carey, η Lady Gaga, ο Grubman δημιούργησε μια νομική αυτοκρατορία στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας με περισσότερους από 30 δικηγόρους να εργάζονται σήμερα υπό τις εντολές του.

Bob Krasnow

Έκανε τα πρώτα του βήματα στο promotion του James Brown και μέχρι σήμερα έχει εργαστεί σε πολλές δισκογραφικές εταιρίες ενώ έχει ιδρύσει πολλές από αυτές. Από Α&R στην Warner Bros και CEO στην Electra entertainment, o Krasnow δούλεψε από τα πρώτα του βήματα με μουσικούς όπως η Tina Turner, ο Albert King, ο Marc Bolan, ο Dave Mason ενώ ήταν αυτός που έφερε στην Warner τους CURE, τον George Benson και τον George Clinton. Αν και η σχέση του με τη rock μουσική δεν ήταν και η καλύτερη ήταν αυτός που έδωσε το πράσινο φως για να κυκλοφορήσει το “Girls, Girls, Girls” των MOTLEY CRUE.

Seymour Stein

Αντιπρόεδρος σήμερα της Warner Bros και ιδρυτής της Sire Records, ο Stein ξεκίνησε ως υπάλληλος του περιοδικού Billboard το 1958. Με την Sire Records υπέγραψε συμβόλαια και ανέδειξε συγκροτήματα όπως οι RAMONES, οι TALKING HEADS και καλλιτέχνες όπως η Madonna. Στην εταιρία του αργότερα εντάχθηκαν συγκροτήματα όπως οι DEPECHE MODE, THE SMITHS και πολλοί άλλοι.

Πηγή: rockyourlife.gr
Noreen Woods

Αποτέλεσε την πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρο της Atlantic Records την εποχή του Ben E. King και της Aretha Franklin ενώ στα πρώτα της βήματα ήταν γραμματέας του Ahmet Ertegun. Ήταν αυτή που πήρε στα χέρια της το demo του “Introducings…The Beatles” και μετά από μια σύντομη συζήτηση που είχε με τον, τότε A&R της Atlantic, Jerry Wexler, είπε το γνωστό «Jerry, δεν είναι πρωτότυποι». Η κίνηση να μη προσφέρει συμβόλαιο στους BEATLES η Atlantic θεωρείται ίσως η πιο αποτυχημένη κίνηση δισκογραφικής εταιρίας στην ιστορία της μουσικής άσχετα αν χρόνια αργότερα ο Ertegun δήλωσε πως οι BEATLES δεν ήταν τόσο blues όσο ήθελε να είναι...