26 χρόνια χωρίς τον ασυμβίβαστο Παύλο Σιδηρόπουλο (vids)

Gazzetta team
26 χρόνια χωρίς τον ασυμβίβαστο Παύλο Σιδηρόπουλο (vids)
Σαν σήμερα, πριν από 26 χρόνια, ο Παύλος Σιδηρόπουλος έχασε τη μάχη με τα ναρκωτικά και έφυγε μακριά από έναν τόπο, που (εν ζωή) λίγοι τον εκτίμησαν, ελάχιστοι τον αγάπησαν και ακόμα λιγότεροι τον κατάλαβαν.

Εμφανιζόμενος στη μουσική σκηνή της χώρας στις αρχές του 1970, με το συγκρότημα-ντουέτο «Δάμων και Φιντίας» (μαζί με το Παντελή Δεληγιαννίδη), και ακολουθώντας μία πορεία συνεχών -ροκ- πειραμάτων, φτάνουμε στο 1976. Τότε, μαζί με τους αδερφούς Σπυρόπουλους οργάνωσε το συγκρότημα «Σπυριδούλα». Με αυτό το σχήμα δημιούργησε το 1978 το δίσκο «Φλού», που έμελλε να γίνει, ένας από τους σημαντικότερους δίσκους στην ιστορία της ελληνικής ροκ σκηνής. Αξίζει να σημειωθεί πως για τον δίσκο αυτό ο Π.Σ. δεν υπέγραψε συμβόλαιο αλλά ένα «χαρτί» που έγραφε ότι αποποιείται πάσης οικονομικής απαιτήσεως από τον δίσκο. Η «Σπυριδούλα» υπέγραψε συμβόλαιο εκτελεστού με ποσοστό 4% . Το σχήμα διαλύεται αφήνοντας πίσω του έναν ολοκληρωμένο rock ήχο και μια σειρά συναυλιών.

Το 1979, κάνει και την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Ο Ασυμβίβαστος» όπου και ερμηνεύει τα τραγούδια του soundtrack. Τον ίδιο καιρό πρωταγωνιστεί και σε μία ακόμη ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου με τίτλο «Αλδεβαράν» , με συμπρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πουλικάκο. Στην καριέρα του ως ηθοποιού περιλαμβάνεται και μια τηλεοπτική εμφάνιση στο σήριαλ του Κώστα Φέρρη «Οικογένεια Ζαρντή» (ΕΡΤ). Το 1980 ο Παύλος Σιδηρόπουλος καταλήγει σε ένα σχήμα που με λίγες αλλαγές παίζει μαζί του μέχρι το τέλος, τους «Απροσάρμοστους». Μαζί ηχογραφούν μιά σειρά σημαντικών δίσκων και έχουν συνεχή ζωντανή παρουσία. Το 1982 κυκλοφορούν το «Εν λευκώ». Τα τραγούδια «Η» και «Αντεργκράουντ με στράς» λογοκρίνονται, για «προτροπή στη χρήση ναρκωτικών» και το τραγούδι «Ύστατη στιγμή» για «προσβολή της δημοσίας αιδούς».

Το 1987 πραγματοποιεί μια συγκλονιστική εμφάνιση στο Ηρώδειο στη συναυλία του Γιάννη Μαρκόπουλου «Τολμηρή επικοινωνία» -που κυκλοφόρησε και σε δίσκο με αυτό τον τίτλο- ερμηνεύοντας τραγούδια σε στίχους του Δημήτρη Βάρου και απαγγέλοντας ποιήματα του ιδίου από το βιβλίο «Θηρασία». Το 1988 συμμετέχει στο δίσκο «Ηλεκτρικός Θησέας» (μουσική Γιάννης Μαρκόπουλος, στίχοι Δημήτρης Βάρος). Το 1989 κυκλοφορεί το «Χωρίς μακιγιάζ» (ηχογραφημένος ζωντανά στο Μετρό).

Το τέλος
Το καλοκαίρι του 1990 άρχισε να παραλύει το αριστερό του χέρι. Οι γιατροί υπέθεταν πρόβλημα στα αγγεία, αλλά κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς είχε. Αυτή η ιστορία και ο θάνατος της μητέρας του λίγους μήνες πριν, τον έκαναν ψυχολογικό ράκος. Το φθινόπωρο το συγκρότημα άρχισε τις συνηθισμένες του εμφανίσεις στο Αν. Ο Παύλος άρχισε να εμφανίζεται με το χέρι δεμένο. Έχοντας αρκετά νέα τραγούδια και μερικά παλιά ακυκλοφόρητα σε νέες ενορχηστρώσεις, άρχισαν να ηχογραφούν το υλικό αυτό, ενώ συγχρόνως είχαν προγραμματίσει σειρά ζωντανών εμφανίσεων για το Δεκέμβριο. Το απόγευμα όμως της 6ης Δεκεμβρίου, ο Παύλος Σιδηρόπουλος πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς λόγω υπερβολικής δόσης ηρωίνης στο σπίτι μιας φίλης του στο Νέο Κόσμο. Κηδεύεται στον Κόκκινο Μύλο.

Μία ιστορία, ένα συμπέρασμα και ένα σχόλιο
Από μικρός μεγάλωσα, έχοντας ακούσει πολλές φορές από άτομα που θαύμαζα και (ευτυχώς) συνεχίζω να θαυμάζω, πως σε αυτήν την ζωή μερικά πράγματα, ανεξάρτητα με το αν μας αρέσουν ή όχι, δεν πρέπει να τα ακουμπάμε και να τα διαχειριζόμαστε με τρόπο «ασεβή». (αυτό ήταν η ιστορία) Νομίζω ότι η περίπτωση του Π.Σ. είναι μία τέτοια. Και αν ίσως ένα μικρό συμπέρασμα για το ποιόν του, να μπορείς να το βγάλεις από τη δήλωση του Αγγελάκα:

«Ο Παύλος είναι ένας άγιος της ελληνικής ροκ σκηνής. Εφυγε πριν ακόμα δει τους σπόρους που είχε φυτέψει και οι οποίοι πιάσαν τελικά. Εφυγε κυνηγημένος, περιθωριοποιημένος αλλά πιστεύω ότι αν υπάρχει πουθενά θα χαίρεται γι’ αυτό που συμβαίνει. Γιατί ότι και να συμβαίνει ξεκίνησε από τον Παύλο και από τον Πουλικάκο. Το «Φλου» ήταν ένας οριακός δίσκος για όλους μας.»

τότε, μία πλήρη εικόνα, αποκτάς με την δήλωση του Μάκη Μηλάτου:

«Ο Παύλος δεν μας επέτρεψε ούτε μια φορά να πιστέψουμε ότι μας πουλάει «φύκια για μεταξωτές κορδέλες», ούτε επέτρεψε στην τέχνη του να εξαργυρωθεί για τριάκοντα αργύρια παρ’ ότι η ανάγκη του τα χρειαζόταν συχνά. Κι όταν μπορεί να διαφυλάσσει την τέχνη του από τις ανάγκες του, από την καθημερινότητα, από τη φθορά του χρόνου, όταν μπορεί να ζει όπως περιγράφει στα επικίνδυνα τραγούδια του, τότε αξίζει την τιμή μας και την αγάπη μας για πάντα.»

Τελειώνοντας, είναι αλήθεια, πως το να δηλώνεις πως ακούς Σιδηρόπουλο, τα τελευταία χρόνια (τα τελευταία 20 συγκεκριμένα), έγινε ένα είδος μαγκιάς και ένδειξη ψαγμένου μουσικά τύπου. Η αλήθεια είναι πως στο συγκεκριμένο γεγονός, ίσως να μην μου πέφτει λόγος. Θέλω να κλείσω αυτό το αφιέρωμα, με μία δήλωση που έκανε ο ‘πολύς’ Δημήτρης Πουλικάκος:

Ο τελευταίος των Ζορμπάδων, ήταν ο Zorba «The Freak». Και πριν από μισή δεκαετία, ανέβηκε στο αλογάκι του, φόρεσε το καπελάκι του, είπε στην κοινωνία: «Καμπόυ, ξεκαμπόυ και σου γαμώ το σόι», και μετά γύρισε προς τα μας και είπε: «See you later alligators!!!, άντε και καλή τύχη μάγκες… εγώ πάω να βρω τη μανούλα μου». Γι’ αυτόν ήμουν ο θείος. Ετσι όπως διάλεξε τους φίλους του, διάλεξε και τους «συγγενείς» του, διάλεξε την «οικογένειά » του, τα κατάφερε. Και σίγουρα, ο ίδιος διάλεξε και το τελευταίο του ταξίδι. Ο ανηψιός, ήταν ένας ελεύθερος πρίγκιπας, ο τελευταίος και είμαι περήφανος γι’ αυτόν.

Παυλάκι μου, οι καιροί εξακολουθούν να είναι δύσκολοι για τους πρίγκιπες.

Σε φιλώ, ο θείος σου ο Μήτσος.

ΥΓ1 | Περισσότερα κείμενα και πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο αφιερωμένο στον Παύλο Σιδηρόπουλο site, όπου τα παιδιά έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά!

YΓ2 | Η δήλωση του Πουλικάκου, κρύβει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού ο Π.Σ. ήταν δισέγγονος του Ζορμπά(!) και το 1985 είχε κυκλοφορήσει δίσκο με τίτλο Zorba «The Freak». Το προσωπικό μου σχόλιο στην δήλωση όμως, είναι εξαιρετικά αφιερωμένο (με κάθε ειρωνική διάθεση και έννοια) στους 30,985 members, του γκρουπ «Δώστε μας πίσω τον Παύλο Σιδηρόπουλο, να σας χαρίσουμε τον Κιάμο». Ελπίζω να κατάλαβαν το γιατί…


http://www.neolaia.gr/2016/12/06/alekshs-grhgoropoulos-to-xroniko-ths-dolofonias/Πηγή: naiolaia.gr