Πώς και γιατί εξαφανίστηκε η «ζούγκλα» του Καλάι

Gazzetta team
Πώς και γιατί εξαφανίστηκε η «ζούγκλα» του Καλάι
Το περασμένο καλοκαίρι, οι προσπάθειες ανθρώπων από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Σομαλία και την Ερυθραία να σκαρφαλώσουν σε φορτηγά και τρένα για να διασχίσουν τη σήραγγα της Μάγχης, χρησιμοποιήθηκαν ως εικονογράφηση στην εκστρατεία υπέρ της διάρρηξης των δεσμών της Βρετανίας με την Ε.Ε. Από την περασμένη Τετάρτη, η λεγόμενη «ζούγκλα» του Καλαί, ο καταυλισμός που λειτουργούσε ως ορμητήριο για τις απόπειρες περάσματος στη Βρετανία, δεν υπάρχει.

Οι γαλλικές αρχές φοβήθηκαν ότι ο καταυλισμός θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει σε μία ακόμη προεκλογική εκστρατεία, αυτήν τη φορά σε γαλλικό έδαφος, ευνοώντας τις δυνάμεις του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στις προεδρικές εκλογές της άνοιξης του 2017 – και επενέβησαν για να τον εξαφανίσουν.

Σε μια συντονισμένη και γρήγορη επιχείρηση, περίπου 5.000 από τους κατοίκους της «ζούγκλας» διεσπάρησαν σε 480 κέντρα υποδοχής σε όλη τη γαλλική επικράτεια, πλην του Παρισιού, που θεωρείται ότι ήδη φιλοξενεί αρκετούς πρόσφυγες και μετανάστες και πλην της Κορσικής, λόγω αυξημένου κόστους μεταφοράς.

Πολλοί απ’ όσους βρίσκονταν στον καταυλισμό είχαν ισχυρούς δεσμούς με τη Βρετανία, π.χ. είχαν εκεί συγγενείς ή είχαν ήδη ζήσει χρόνια στη Βρετανία και είχαν απελαθεί όταν απορρίφθηκε η αίτηση ασύλου τους ή κατάγονταν από πρώην βρετανικές αποικίες – και η οργή για τη ματαίωση των σχεδίων τους οδήγησε σε σειρά εμπρησμών στον υπό εκκένωση καταυλισμό.

Οι μοναδικοί για τους οποίους η εκκένωση ήταν θετική, ήταν οι 233 ανήλικοι που μπόρεσαν να αποδείξουν ότι έχουν συγγενείς στη Βρετανία και μεταφέρθηκαν εκεί. Ολοι οι υπόλοιποι, ενήλικοι και ανήλικοι, έμειναν στη Γαλλία, με τους ενηλίκους να διασπείρονται στα κέντρα υποδοχής και τους περίπου 1.000 ανηλίκους να μένουν σε κατάσταση αβεβαιότητας, σε κρατικές εγκαταστάσεις πλάι στον καταυλισμό.

Κατά τον διαχωρισμό πριν επιβιβαστούν στα λεωφορεία, οι Αρχές προσπάθησαν να κρατήσουν τις ομάδες φίλων και γνωστών μαζί, ώστε η μεταφορά σε καινούργια και άγνωστα μέρη να είναι κάπως πιο εύκολη. Το δυσκολότερο, όμως, ήταν ότι εισερχόμενοι στα κέντρα υποδοχής, οι πρώην κάτοικοι της «ζούγκλας» αποδέχθηκαν ουσιαστικά το τέλος των προσπαθειών διάσχισης, υποβάλλοντας αίτηση ασύλου στη Γαλλία.

Η κάθε πόλη υποδέχθηκε τους νεοαφιχθέντες διαφορετικά, αλλά πουθενά δεν υπήρχε μεγαλύτερη ανυπομονησία για την έλευση νέων ανθρώπων, από όσο στο χωριό Καμπόμ των Πυρηναίων. Οι 110 κάτοικοι του χωριού αυτού είχαν υποδεχθεί 18 πρόσφυγες και μετανάστες από την πρώτη φάση της εκκένωσης της «ζούγκλας», στις αρχές της χρονιάς.

Η αρχική δυσπιστία είχε δώσει τη θέση της σε σχέσεις αλληλοβοήθειας, με τους ηλικιωμένους κατοίκους του χωριού να εκτιμούν την προθυμία των νεαρών νεοαφιχθέντων. Λίγους μήνες αργότερα, ωστόσο, οι 18 έφυγαν με κατεύθυνση μεγαλύτερες πόλεις και οι κάτοικοι του Καμπόμ ελπίζουν τώρα ότι θα «ριζώσει» κάποιος από τη νέα φουρνιά.

Ενόσω η προσοχή ήταν στραμμένη στη Γαλλία, οι μαζικοί πνιγμοί στη Μεσόγειο συνεχίζονταν, ξεπερνώντας τους 60 τις τελευταίες ημέρες και τις 3.800 από την αρχή της χρονιάς – ήταν δηλαδή περισσότεροι απ’ όσους χάθηκαν στα νερά της Μεσογείου ολόκληρη την περυσινή χρονιά.

Πηγή: kathimerini.gr