Κύπελλο Ισπανίας με σούπερ αποδόσεις στη Vistabet.gr.(21+)

Γκαμπριέλ Μπατιστούτα
Ο «θρύλος» της Φιορεντίνα, που πήγε στη Ρόμα το 2000 και κατέκτησε τη Serie A. Ωστόσο, τελευταίος σταθμός του στην Ιταλία ήταν η Ίντερ. Η μέτρια παρουσία του με τους «τζιαλορόσι» στο ξεκίνημα της σεζόν 2002-03 τον οδήγησε στους «νερατζούρι», οι οποίοι στα μέσα της σεζόν τον απέκτησαν ως δανεικό για έξι μήνες. Ο Αργεντινός στράικερ συνέθεσε επιθετικό δίδυμο με τον Κριστιάν Βιέρι και σε δώδεκα συμμετοχές στο πρωτάθλημα (δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής στο Τσάμπιονς Λιγκ) σημείωσε δύο γκολ. Όταν ολοκληρώθηκε ο δανεισμός του το καλοκαίρι, αποχώρησε από το Μιλάνο.

Ζούλιο Σέζαρ
Πραγματικός «κέρβερος» κάτω από την εστία της Ίντερ για μία επταετία (2005-2012). Ο Ζούλιο Σέζαρ αγωνίστηκε σε 300 παιχνίδια με την ιταλική ομάδα και κατέκτησε μαζί της το Τσάμπιονς Λιγκ, όμως στο ξεκίνημα της παρουσίας του στο Μιλάνο δεν μπορούσε να αγωνιστεί με τη νέα του ομάδα. Οι «νερατζούρι» ήρθαν σε συμφωνία με τη Φλαμένγκο τον Ιανουάριο του 2005, όμως ο Βραζιλιάνος δεν μπορούσε να ενταχθεί στο ρόστερ, αφού είχε συμπληρωθεί ο αριθμός των μη Ευρωπαίων ποδοσφαιριστών στην ομάδα. Έτσι, παραχωρήθηκε δανεικός στην Κιέβο για έξι μήνες και στη συνέχεια επέστρεψε στο Μεάτσα, όπου έγραψε «χρυσές» σελίδες στην καριέρα του.

Κλάρενς Ζέεντορφ
Ίσως ο πιο ολοκληρωμένος μέσος της εποχής του, που όμως δεν κατάφερε να «πιάσει» στην Ίντερ. Υπό τις οδηγίες του Γκους Χίντινγκ, ο Ζέεντορφ είχε χάσει τη θέση βασικού στη Ρεάλ Μαδρίτης, με την Ίντερ να κάνει πρόταση απόκτησής του στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο της σεζόν 1999-2000. Ο ισπανικός σύλλογος είπε «ναι» στα 24 εκατομμυρίων ευρώ των «νερατζούρι», όμως ο Ολλανδός χαφ δεν μπόρεσε ποτέ να βρει χημεία στη νέα του ομάδα. Η παρουσία του δε στάθηκε ικανή να βοηθήσει την Ίντερ να φτάσει στην κατάκτηση κάποιου τίτλου και το 2002 αποχώρησε για τη μισητή συμπολίτισσα, Μίλαν, με την οποία... έβγαλε μάτια για πολλά χρόνια.

Αντριάνο
Η πρώτη του παρουσία στην Ίντερ δεν ήταν πετυχημένη, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει το 2002 για την Πάρμα. Μετά από ενάμιση χρόνο στο Ένιο Ταρντίνι, οι «νερατζούρι» πήραν πίσω τον Βραζιλιάνο επιθετικό και μάλιστα έδωσαν 23 εκατομμύρια ευρώ τον Ιανουάριο του 2004. Ο Αντριάνο έγινε γρήγορα ηγέτης στην γραμμής κρούσης της Ίντερ, όμως μετά το θάνατο του πατέρα του πήρε την κάτω βόλτα. Ο «αυτοκράτορας» επέδειξε αυτοκαταστροφικές τάσεις, που σε συνδυασμό με την κακή εξωγηπεδική ζωή έβαλαν «φρένο» στην καριέρα του. Από την ιταλική ομάδα αποχώρησε το 2009, έχοντας κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα.

Λούκας Ποντόλσκι
Τρίτος σε συμμετοχές και τρίτος σε γκολ στην ιστορία της εθνικής Γερμανίας, που στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής με τα «πάντσερ» το 2014. Εκείνο το διάστημα, ο Ποντόλσκι φορούσε τη φανέλα της Άρσεναλ, μετά από σπουδαία καριέρα στην Μπάγερν Μονάχου. Ωστόσο, με το ξεκίνημα της επόμενης σεζόν, ο Γερμανός φορ τέθηκε στο περιθώριο από τον Αρσέν Βενγκέρ, κάτι που – όπως δήλωνε ο ίδιος – δεν τον άφηνε καθόλου ικανοποιημένο. Η πρόταση της Ίντερ για εξάμηνο δανεισμό άνοιξε νέα σελίδα στην καριέρα του, όμως η παρουσία του δεν κρίθηκε ικανοποιητική και το καλοκαίρι αποχώρησε. Στην ίδια μεταγραφική περίοδο, οι «νερατζούρι» είχαν αποκτήσει και τον Σακίρι (με κανονική μεταγραφή) από την Μπάγερν.