Top-5: Παικταράδες που άργησαν να πάρουν μπρος στην Premier League

Gazzetta team
Top-5: Παικταράδες που άργησαν να πάρουν μπρος στην Premier League

bet365

Ο Νικολά Πεπέ δυσκολεύεται στο ξεκίνημα του στην Αρσεναλ αλλά σε παρόμοια κατάσταση έχουν βρεθεί στο παρελθόν παίκτες που έγραψαν ιστορία στα αγγλικά γήπεδα.

ΡΟΜΠΕΡ ΠΙΡΕΣ (Αρσεναλ)

Ο Πιρές είναι το τέλειο παράδειγμα του ξένου παίκτη που χρειάζεται τουλάχιστον μία σεζόν πριν δείξει τι μπορεί να κάνει. Οταν ο Γάλλος αποκτήθηκε από τη Μετς το 2000, χρειάστηκε χρόνο για να προσαρμοστεί στην Premier League. Είχε πει ότι το πρωτάθλημα ήταν πολύ physical για τον ίδιο, έχοντας 4 γκολ και 7 ασίστ σε 33 συμμετοχές. Την επόμενη σεζόν, όμως, δικαίωσε τον Αρσέν Βενγκέρ για την εμπιστοσύνη. Ο Πιρές είχε 9 γκολ και 6 ασίστ σε 28 ματς, βοηθώντας την Αρσεναλ να κάνει το νταμπλ. Τόσο καλές ήταν οι εμφανίσεις του, μάλιστα, ώστε να αναδειχθεί καλύτερος παίκτης της χρονιάς για την Αρσεναλ, παρά το γεγονός ότι τον Μάρτιο υπέστη ρήξη χιαστού. Ο Γάλλος είχε διψήφιους αριθμούς γκολ και ασίστ τις επόμενες τρεις χρονιές!

ΛΟΥΙΣ ΣΟΥΑΡΕΣ (Λίβερπουλ)

Μπορεί να μοιάζει περίεργο το να είναι σε αυτή τη λίστα ο Σουάρες, αλλά είναι εύκολο να ξεχάσει κανείς ότι δεν είχε κάποια... εκρηκτική αρχή στο Anfield μετά την απόκτηση του τον Ιανουάριο του 2011. Παρά το γεγονός ότι σκόραρε στο ντεμπούτο του κόντρα στη Στόουκ και είχε γενικά κάποιες στιγμές που έδειχνε την αξία του, είχε βάλει μόλις 15 γκολ στα πρώτα 44 παιχνίδια του με τη Λίβερπουλ. Τελικά έπρεπε να φτάσουμε στη σεζόν 2012-13 για να δείξει ότι ήταν πραγματικά ένας παίκτης world-class. Ο Ουρουγουανός είχε 23 γκολ και 11 ασίστ σε 33 συμμετοχές εκείνη τη χρονιά, για να ακολουθήσουν τα 31 γκολ και οι 17 ασίστ στο απίθανο 2013-14. Η Μπαρτσελόνα, επομένως, δε δίστασε να δώσει 82,3 εκατ. ευρώ το καλοκαίρι του 2014 για να τον αποκτήσει.

ΤΙΕΡΙ ΑΝΡΙ (Αρσεναλ)

Αν υπάρχει ένας παίκτης που πρέπει να δείχνεις όταν θες να αναφερθείς σε αυτούς που αργούν να πάρουν μπρος, είναι ο Τιερί Ανρί. Εχοντας αποκτηθεί από τη Γιουβέντους για 11 εκατ. λίρες το 1999, ο Γάλλος πέτυχε το πρώτο του γκολ στην 8η αγωνιστική της σεζόν 1999-00. Επρεπε να περιμένει άλλα τέσσερα για να βάλει τα επόμενα δύο, αφού δεν ήταν ακόμη ξεκάθαρο αν θα έπαιζε στην επίθεση ή στα άκρα. Από τον Δεκέμβριο κι έπειτα, όμως, τα γκολ άρχισαν να έρχονται πιο εύκολα. Παρά το... αργό ξεκίνημα του, ο Γάλλος κατάφερε να ολοκληρώσει την πρώτη του σεζόν με 17 γκολ και 8 ασίστ σε 31 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, αλλά αυτό που ακολούθησε ήταν καλύτερο: Αλλα 157 γκολ σε 233 ματς κατά τη διάρκεια 7,5 χρόνων, με αποτέλεσμα να γίνει ο σπουδαιότερος ξένος στην ιστορία της Premier League.

ΝΤΕΝΙΣ ΜΠΕΡΓΚΑΜΠ (Αρσεναλ)

Ενας ακόμη θρύλος της Αρσεναλ είχε δύσκολο ξεκίνημα στην Αγγλία, μετά την ακριβή μεταγραφή του από την Ιντερ το 1995. Ο Ολλανδός χρειάστηκε επτά ματς για να πετύχει το πρώτο του γκολ, βάζοντας δύο τελικά σε εκείνο το ματς, με αντίπαλο τη Σαουθάμπτον. Το ξεκίνημα του ήταν τόσο... αργό, μάλιστα, ώστε μια εφημερίδα να γράψει ότι τα λεφτά για τον Μπέργκαμπ πήγαν στα σκουπίδια... Παρ' όλα αυτά, τη σεζόν 1997-98, την πρώτη ολόκληρη του Αρσέν Βενγκέρ στην Αρσεναλ, ο Ice Man πραγματικά άρχισε να δείχνει το μεγαλείο του. Εβαλε 16 γκολ και έδωσε 11 ασίστ σε 28 συμμετοχές, οδηγώντας τους Κανονιέρηδες στο νταμπλ. Ο πρώην σταρ του Αγιαξ έγινε τελικά θρύλος της Αρσεναλ, με την οποία κατέκτησε άλλα δύο πρωταθλήματα και τρία κύπελλα.

ΝΤΙΝΤΙΕ ΝΤΡΟΓΚΜΠΑ (Τσέλσι)

Ο Ντρογκμπά υπέγραψε στην Τσέλσι το 2004, με τη Μαρσέιγ να παίρνει 24 εκατ. λίρες, αλλά δεν ήταν από την αρχή καλός. Εβαλε μόλις δύο γκολ στα πρώτα οκτώ παιχνίδια του στο πρωτάθλημα, πριν έρθει ο τραυματισμός που τον άφησε εκτός δράσης για έξι ματς. Ο απολογισμός των 10 γκολ σε 26 συμμεοχές την πρώτη σεζόν δεν ήταν τραγικός, αλλά δεν ήταν και τόσο καλός όσο θα περίμεναν οι Μπλε. Ο Ιβοριανός έβαλε άλλα 12 γκολ την επόμενη σεζόν, πριν πιάσει την 20άρα το 2006-07, βγαίνοντας πρώτος σκόρερ. Το 2009-10 έκανε την καλύτερη του επίδοση στην Premier League σκοράροντας 29 φορές, αλλά τα γκολ ήταν απλά ένα κομμάτι της συνολικής κυριαρχίας του στην επίθεση. Ο Ντρογκμπά "επέτρεπε" στους προπονητές του, με την παρουσία του, να βάζουν παίκτες σε άλλες θέσεις και ρόλους, αφού του άρεσε να παίζει μόνος του στην κορυφή της επίθεσης, οδηγώντας τελικά την Τσέλσι στην κατάκτηση όλων των τίτλων.

ΠΗΓΗ: FourFourTwo

 

Τελευταία Νέα