Γιούργκεν Κλίνσμαν (Τότεναμ)
Τη σεζόν 1994-95 σημείωσε 30 τέρματα με την Τότεναμ. Τα επόμενα δύο χρόνια τον βρήκαν στην Μπάγερν, ενώ το καλοκαίρι του 1997 μετακόμισε στην Ιταλία, για λογαριασμό της Σαμπντόρια. Στην Γένοβα δεν προσαρμόστηκε ποτέ, ενώ την ίδια ώρα οι «πετεινοί» πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς, ο Κλίνσμαν επέστρεψε ως δανεικός στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν, προκειμένου να σώσει την Τότεναμ, που βρισκόταν κάτω από τη ζώνη του υποβιβασμού. Μέχρι το τέλος της σεζόν, ο Γερμανός επιθετικός σημείωσε 9 γκολ σε 15 αγώνες στην Πρέμιερ Λιγκ, σώζοντας την ομάδα του. Μάλιστα, στο παιχνίδι που η Τότεναμ εξασφάλισε και μαθηματικά την παραμονή της, την προτελευταία αγωνιστική, ο Κλίνσμαν πέτυχε τέσσερα τέρματα (6-2 Γουιμπλεντον).

Ζορζ Γουεά (Τσέλσι)
Ο κορυφαίος Αφρικανός ποδοσφαιριστής τη δεκαετία του ’90 και κάτοχος της Χρυσής Μπάλας (1995) παραχωρήθηκε από Μίλαν στην Τσέλσι, με τη μορφή δανεισμού, τον Ιανουάριο του 2000. Σκόραρε στο ντεμπούτο του κόντρα στην Τότεναμ, ενώ συνολικά η παρουσία του στο Στάμφορντ Μπριτζ ήταν άκρως πετυχημένη, με 5 γκολ σε 15 αγώνες. Τον Μάιο στέφθηκε κυπελλούχος Αγγλίας, μετά το 1-0 απέναντι στην Άστον Βίλα και όλα έδειχναν πως θα παραμείνει κάτοικος Λονδίνου. Ωστόσο, ο προπονητής της ομάδας, Τζιανλούκα Βιάλι, δεν έδειξε ενδιαφέρον για την παραμονή του Γουεά, με τον Λιβεριανό επιθετικό να μένει ελεύθερος και να υπογράφει στην Μάντσεστερ Σίτι.

Κριστόφ Ντουγκαρί (Μπέρμιγχαμ)
«Πρόκειται για τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή που έχει φορέσει τη φανέλα της ομάδας μας», είχε δηλώσει ο πρόεδρος της Μπέρμιγχαμ τον Ιανουάριο του 2003, όταν ο παγκόσμιος πρωταθλητής με την εθνική Γαλλίας έβαζε την υπογραφή του στον εξάμηνο δανεισμό από την Μπορντό. Με πέντε γκολ σε τέσσερις συνεχόμενους αγώνες, ο Ντουγκαρί έβγαλε την ομάδα από τη ζώνη του υποβιβασμού και την οδήγησε μέχρι την 13η θέση. Με τις εμφανίσεις του οδήγησε την Μπέρμιγχαμ στην αγορά του με την ολοκλήρωση της σεζόν, όμως η συνέχεια για τον Γάλλο επιθετικό δεν ήταν ανάλογη.

Μικέλ Αρτέτα (Έβερτον)
Το ξεκίνημα της σεζόν 2004-05 τον βρήκε στην Ρεάλ Σοσιεδάδ, όμως ποτέ του δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στην ισπανική ομάδα. Στα μέσα της σεζόν παραχωρήθηκε ως δανεικός στην Έβερτον και... βρήκε τον εαυτό του. Τα «ζαχαρωτα» βρίσκονταν μέσα στις θέσεις, που οδηγούσαν στο Τσάμπιονς Λιγκ και στο πρόσωπο του Αρτέτα βρήκαν τον παίκτη, που χρειάζονταν για να «κουμπώσει» στη μεσαία γραμμή. Ο Ισπανός χαφ είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην έξοδο της Έβερτον στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, με τον ίδιο να υπογράφει πενταετές συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα, στο τέλος της σεζόν.

Χένρικ Λάρσον (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
Στα 36 του είχε ήδη επιστρέψει στην πατρίδα του και την Χέλσινγκμποργκ, όμως τον Ιανουάριο του 2007 εμφανίστηκε η προοπτική της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που έκανε πρόταση δανεισμού. Η συμφωνία ήταν για περίπου 2,5 μήνες (μέχρι να ξεκινήσει ξανά το σουηδικό πρωτάθλημα), με τον Λάρσον να αγωνίζεται σε 13 παιχνίδια και να σημειώνει 3 τέρματα. «Είναι ένας εξαιρετικός επαγγελματίας και προσπαθήσαμε να τον κρατήσουμε στην ομάδα, όμως στο τέλος σεβαστήκαμε την απόφασή του», είχε δηλώσει για τον Σουηδό επιθετικό ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, μετά την ολοκλήρωση της συνεργασίας τους. Στο τέλος εκείνης της σεζόν, η Γιουνάιτεντ κατέκτησε τον τίτλο, όμως ο Λάρσον δεν είχε συμπληρώσει τον απαραίτητο αριθμό συμμετοχών στην Πρέμιερ Λιγκ, ώστε να παραλάβει μετάλλιο. Ωστόσο, η διοίκηση του συλλόγου έκανε σχετικό αίτημα προς τη διοργανώτρια τιμή, εις ένδειξη εκτίμησης προς το πρόσωπο του Σουηδού, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να στεφθεί και τυπικά πρωταθλητής.