Στον φετινό μεγάλο τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν στοιχεία που βάζουν τη Λίβερπουλ σε θέση φαβορί και παρουσιάζουν την Τότεναμ ως αουτσάιντερ. Άλλωστε, είναι η πρώτη παρουσία των «σπιρουνιών» στην ιστορία τους στην τελευταία ημέρα του κορυφαίου ποδοσφαιρικού θεσμού σε επίπεδο συλλόγων και αυτό από μόνο του, σε συνδυασμό διεκδίκηση του τίτλου από τους «κόκκινους» και την περσινή σεζόν, διαμορφώνει ορισμένα δεδομένα.

Το gazzetta.gr παρουσιάζει τους 10 τελικούς στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Champions League, όπου ο νικητής εξέπληξε τους πάντες...

Τσέλσι 2012: Όταν στη φάση των «16» απέναντι στη Νάπολι η ομάδα του Λονδίνου δεχόταν τρία γκολ στο «Σαν Πάολο», οι παλιοσειρές γελούσαν στον πάγκο με τον Βίλας – Μπόας και η κατάσταση... μύριζε μπαρούτι, κανείς δεν μπορούσε να σκεφτεί ότι η Τσέλσι θα κατάφερνε να φτάσει μέχρι τον τελικό. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά να κατακτήσει και το τρόπαιο! Και μάλιστα σε γερμανικό έδαφος, σε απόλυτα εχθρική ατμόσφαιρα, στο «κάστρο» του αντιπάλου. Η Μπάγερν Μονάχου έφτασε στις 39 τελικές προσπάθειες έναντι των 9 των «μπλε» στον τελικό του Μονάχου, η Τσέλσι ισοφάρισε στο φινάλε με τον Ντρογκμπά, γλίτωσε όταν ο Ρόμπεν στην παράταση αστόχησε σε πέναλτι και ο τίτλος κατέληξε στο Λονδίνο έπειτα από τη διαδικασία χτυπημάτων από την άσπρη βούλα. Το απόλυτο αουτσάιντερ θριάμβευσε...

Μίλαν 1994: Ο τελικός διεξήχθη στην Αθήνα. Η Μίλαν θ' αντιμετώπιζε τη Μπαρτσελόνα, με ηχηρές απώλειες, αφού δεν είχαν ταξιδέψει στην Ελλάδα οι Φαν Μπάστεν, Κοστακούρτα, Μπαρέζι, Παπέν και Λάουντρουπ και στη θεωρία, οι «μπλαουγκράνα» θα είχαν εύκολο έργο κόντρα στους «ροσονέρι». Κι όμως... Η ομάδα που είχε σκοράρει μόλις έξι φορές σε έξι ματς της φάσης των ομίλων και που πολλές φορές έπαιζε τρομερά βαρετό ποδόσφαιρο, έφτασε στο 4-0 απέναντι στους Καταλανούς με γκολ των Μασάρο, Σαβίσεβιτς και Ντεσαγί!

Άγιαξ 1995: Ο Λουίς Φαν Χάαλ είχε στο ρόστερ του Αίαντα εκείνη την εποχή νεαρούς παίκτες όπως οι Ζέεντορφ, Ντάβιντς, Λιτμάνεν και Όφερμαρς, με τον Φρανκ Ράικαρντ να τους καθοδηγεί από τη μεσαία γραμμή. Η Μίλαν, με την οποία κοντραρίστηκε ο Άγιαξ στον τελικό της Βιέννης, χαρακτηριζόταν η καλύτερη ομάδα στον κόσμο εκείνη τη χρονική στιγμή. Και μάλιστα, με τους «ροσονέρι» να έχουν ηττηθεί δυο φορές από τους Ολλανδούς στη φάση των ομίλων, όλοι πίστευαν ότι στην κρισιμότερη αναμέτρηση όλων, η ιταλική ομάδα θ' αντιδρούσε. Κι όμως. Η ομάδα του Φαν Χάαλ τα κατάφερε περίφημα, παίρνοντας το τρόπαιο με το γκολ του νεότερου σκόρερ ever σε τελικό, Πάτρικ Κλάιφερτ.

Σέλτικ 1967: Τα περίφημα... λιοντάρια της Λισαβόνας! Η Σέλτικ πανηγύρισε τον μεγάλο ευρωπαϊκό θρίαμβο στον τελικό απέναντι στην Ίντερ και μάλιστα με ανατροπή στο σκορ στην Πορτογαλία! Οι «νερατζούρι» προέρχονταν από δυο κατακτήσεις του τίτλου του Κυπέλλου Πρωταθλητριών τα τρία χρόνια που προηγήθηκαν εκείνου του τελικού στη Λισαβόνα, όμως, οι «καθολικοί»... τους έβαλαν στη θέση τους! Αναμφίβολα μια από τις μεγάλες εκπλήξεις σε τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

Στεάουα Βουκουρεστίου 1986: Ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη που έχει σημειωθεί ποτέ στον μεγάλο τελικό του κορυφαίου θεσμού σε επίπεδο συλλόγων. Κόντρα στη Μπαρτσελόνα στη Σεβίλλη, οι Ρουμάνοι έγραψαν ιστορία χάρη στον θρυλικό τερματοφύλακά τους, Χέλμουτ Ντουκαντάμ, ο οποίος απέκρουσε όλα τα πέναλτι των «μπλαουγκράνα» στη διαδικασία από την άσπρη βούλα και χάρισε το τρόπαιο στη Στεάουα! «Ο ήρωας της Σεβίλλης» χαρακτηρίστηκε ο πορτιέρε του συλλόγου από το Βουκουρέστι έπειτα από εκείνη τη νύχτα.

Νότιγχαμ Φόρεστ 1979: Το πρώτο από τα δυο διαδοχικά Κύπελλα Πρωταθλητριών που κατέκτησε η ιστορική ομάδα του ευφυέστατου και μυθικού, Μπράιαν Κλαφ. Η Φόρεστ, το 1978 αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Αγγλίας, εξασφάλισε συμμετοχή στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση και κατάφερε αμέσως να κάνει... τεράστιο μπαμ, φτάνοντας μέχρι την πηγή και πίνοντας το νερό των θριαμβευτών! Μάλιστα, στον πρώτο γύρο είχε αποκλείσει τη Λίβερπουλ (!), ενώ, στον μεγάλο τελικό επικράτησε 1-0 της Μάλμε. Εννοείται πως και την επόμενη σεζόν αναρριχήθηκε ξανά στην κορυφή της Ευρώπης, έπειτα από 1-0 επί του Αμβούργου στον τελικό.

Πόρτο 1987: Το παιχνίδι, έπειτα από το οποίο θα... ανέτειλε μια νέα εποχή για τη Μπάγερν Μονάχου. Και η Πόρτο τους έκανε τεράστια χαλάστρα! Παρά τα όσα είχαν προετοιμάσει οι Βαυαροι για τον τελικό της Βιέννης, με τον τότε πρόεδρο, Φριτς Σέρερ να έχει γράψει τον επινίκιο λόγο πριν από το ματς και τον νυν ισχυρό άνδρα, Ούλι Χένες, που τότε πρόσφερε τις υπηρεσίες του στην Μπάγερν ως ποδοσφαιριστής, να κάνει λόγο για σημαδιακό τελικό, οι «δράκοι» έζησαν το δικό τους παραμύθι. Κατέκτησαν το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας τους με το τελικό 2-1!

Μαρσέιγ 1993: Από τον εφιάλτη της αφαίρεσης του πρωταθλήματος της Ligue1 στη Γαλλία λόγω σκανδάλου με χειραγωγημένα παιχνίδια, στη ... Γη της Επαγγελίας και την αναρρίχηση στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Η Μαρσέιγ, στερήθηκε τον τίτλο στο εγχώριο πρωτάθλημα – με την Παρί Σεν Ζερμέν ν' αρνείται τη στέψη λόγω της 2ης θέσης που είχε κατακτήσει – όμως στον τελικό του Champions League κόντρα στη Μίλαν οι Μασσαλοί πανηγύρισαν! Ο τελικός του '93 στο Μόναχο ολοκληρώθηκε με το τελικό 1-0 για τους Γάλλους.

Άστον Βίλα 1982: Το απόλυτο αουτσάιντερ στον μεγάλο τελικό εκείνης της χρονιάς απέναντι στη Μπάγερν Μονάχου. Η Άστον Βίλα κατέκτησε το αγγλικό πρωτάθλημα το 1981 υπό τις οδηγίες του Ντιν Σόντερς, ο οποίος αποχώρησε με παραίτηση από τον πάγκο των «χωριατών» λίγο πριν τα προημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών! Μάλιστα, τότε είχε δώσει όρκο να μην επιστρέψει ποτέ στο λατρεμένο του, «Βίλα Παρκ», κάτι που τήρησε επί 25 χρόνια (!) μέχρι και το 2007. Στον τελικό του 1982, λοιπόν, απέναντι στους Βαυαρούς, ο άνθρωπος που ανέλαβε το «τιμόνι» βγαίνοντας στην επιφάνεια και οδηγώντας τον σύλλογο του Μπέρμιγχαμ στον απόλυτο θρίαμβο, ήταν ο μέχρι εκείνη τη στιγμή, υπεύθυνος του τμήματος σκάουτινγκ, Τόνι Μπάρτον! Με τον αναπληρωματικό τερματοφύλακα και παντελώς άγνωστο, Νάιτζελ Σπινκ να μπαίνει στο 10' και να κάνει... τη νύχτα της ζωής του, όπως επίσης και με το γκολ του Πίτερ Γουίδ στο 67', η Βίλα κατέκτησε το τρόπαιο απέναντι στην υπεροπτική Μπάγερν! Πέντε χρόνια αργότερα, οι «χωριάτες» υποβιβάστηκαν...

Μπορούσια Ντόρτμουντ 1997: Η γερμανική ομάδα πάλεψε κόντρα σε όλα τα δεδομένα και τα προγνωστικά για εκείνο τον τελικό απέναντι στη Γιουβέντους στο Μόναχο και κατάφερε να σηκώσει το ευρωπαϊκό τρόπαιο! Οι «μπιανκονέρι», με τον Μαρσέλο Λίπι στον πάγκο, δεν ήξεραν ... τι τους βρήκε. Έχοντας νικήσει τον Άγιαξ μόλις έναν χρόνο νωρίτερα για να βρεθούν εκείνοι στην κορυφή της Ευρώπης κι έχοντας πάρει για την επίθεση παίκτες όπως οι Βιέρι και Μπόκσιτς, οι Ιταλοί είδαν τη Μπορούσια Ντόρτμουντ των Μέλερ, Ριντλ και Πάουλο Σόουζα να φτάνουν στο 3-1 και να κατακτούν το τρόπαιο.