5. Τζον Γένσεν (1992)

Ο Γένσεν ήταν ήταν ένας από τους παίκτες που κατέκτησαν το Euro του 1992 με την Δανία αλλά έχασαν το touch όταν πήραν μεταγραφή σε ομάδα της Premier League. Για την ακρίβεια, ο μυστακοφόρος μέσος χρειάστηκε 98 εμφανίσεις για να βρει δίχτυα με την Αρσεναλ και οι οπαδοί της είχαν βγάλει το σύνθημα «ήμουν εκεί όταν ο Γένσεν σκόραρε». Μετά το γκολ του στον θρίαμβο της Δανίας στον τελικό κόντρα στην Γερμανία, έγινε από τον Τύπο ο επόμενος χαφ της Ευρώπης και είχε για εκείνες τις μέρες μπει δίπλα σε παίκτες όπως ο Πάολο Μαλντίνι.

4. Χάρι Κιούελ (2001)

Αντίθετα με τον Τόμας Μπρολίν, ο Κιούελ ήταν εξαιρετικός στο Elland Road. Οταν έφυγε από την Λιντς το 2003, Μίλαν και Μπαρτσελόνα ήταν κάποιες από τις ομάδες που είχαν ενδιαφερθεί για την απόκτησή του. Πριν δύο χρόνια, η πορεία μέχρι τα ημιτελικά του Champions League έβαλαν τον αριστεροπόδαρο Αυστραλό στην ίδια λίστα με τον συμπαίκτη του τότε, Ρίο Φέρντιναντ. Ο τελευταίος έκανε φανταστική καριέρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ενώ ο Κιούελ ταλαιπωρήθηκε πολύ με τραυματισμούς στην Λίβερπουλ.

3. Γιούρι Ζιρκόβ (2008)

Ο Ζιρκόβ είναι ένας ακόμα διεθνής Ευρωπαίος, ο οποίς δεν κατάφερε να κάνει πολλά πράγματα όταν έπαιξε στην Αγγλία. Ομως πριν τον τραυματισμό του και την απώλεια της φόρμας του στην Τσέλσι, είχε θεωρηθεί από πολλούς το επόμενο μεγάλο ταλέντο. Η εμφάνισή του με την Ρωσία στα ημιτελικά του Euro 2008 ήταν τόσο εντυπωσιακή που τον έβαλε ακόμα και στη λίστα με τους 23 υποψήφιους για να κατακτήσουν την Χρυσή Μπάλα. Τελικά δεν ήταν τόσο εντυπωσιακές ώστε να του χαρίσουν τον τίτλο, ο οποίος κατέληξε σε έναν Πορτογάλο, ο οποίος μέχρι τότε δεν τον είχε κατακτήσει, τον Κριστιάνο Ρονάλντο.

2. Τρίφον Ιβάνοβ (1996)

Αν υπήρχε διαγωνισμός για ανθρώπους που μοιάζουν στον Wolverine, ο Ιβάνοβ θα έκανε δικό του τον τίτλο για πάντα. Ομως ο Βούλγαρος αμυντικός, γνωστός για το σκληρό παιχνίδι του και τις εκτελέσεις φάουλ από μακρινή απόσταση, δεν ήταν ποτέ ένας ποδοσφαιριστής που ανήκε στην ελίτ του αθλήματος. Μετά το Euro 1996, ο τότε άσος της Ραπίντ Βιέννης μάζεψε όσες ψήφους είχαν για την Χρυσή Μπάλα μαζί (!!!) οι Λουίς Φίγκο, Μανουέλ Ρουί Κόστα και Ζινεντίν Ζιντάν. Δυστυχώς για εκείνον, δεν κατάφερε να αφήσει πίσω στη μάχη τον παικταρά της Μπορούσια Ντόρτμουντ και της Εθνικής Γερμανίας, Ματίας Σάμερ.

1. Τραϊανός Δέλλας (2004)

Βγάζουμε το καπέλο στην Ελλάδα που πέτυχε ένα από τα πιο απίστευτα θαύματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ομως δεν είμαστε σίγουροι για το αν αυτό το αμυντικό στιλ στο Euro 2004 έπρεπε να επιβραβευτεί. Τέσσερις Ελληνες ήταν στη λίστα για την Χρυσή Μπάλα, εκτός από τον ίδιο, ήταν οι Θεόδωρος Ζαγοράκης, Αντώνης Νικοπολίδης, Αγγελος Χαριστέας. Ομως ήταν ο Τραϊανός Δέλλας - δεν έκανε σχεδόν τίποτα στην Σέφιλντ Γιουνάιτεντ - που ενώ ήταν μέτριος βρέθηκε εκεί. Πέντε ψήφοι βοήθησαν τον Δέλλα να τερματίσει πάνω από τους Ζινεντίν Ζιντάν και Λουίς Φίγκο. Τελικά ο νικητής εκείνη τη χρονιά ήταν ο Αντρέι Σεβτσένκο της Μίλαν.