1. Να παίξει με μπακ-χαφ σε σύστημα 3-5-2
Δεν έχουμε σκοπό να αντιγράψουμε τακτικές που εφαρμόζονται σε άλλες χώρες όμως το 3-5-2 ή αν θέλετε 5-3-2 μπορεί να δουλέψει ιδανικά για την Αγγλία. Οι επιλογές για τους κεντρικούς αμυντικούς απέχουν πολύ από το να είναι οι ιδανικές και η λέξη αστάθεια είναι πιο κοντά σε αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα. Αν έχεις μία αδυναμία, δεν πρέπει να την αγνοήσεις και να ελπίζεις για το καλύτερο: πρέπει να καλύψεις το κενό. Η προσθήκη του Φιλ Τζόουνς στο δίδυμο των Φιλ Γιαγκέλκα και Γκάρι Κέιχιλ θα έκανε την άμυνα πιο συμπαγή και θα προσέφερε στα Λιοντάρια έναν παίκτη που θα μπορούσε να βγάλει τη μπάλα με πάσα από την άμυνα. Κάτι τέτοιο θα έδινε στους μπακ-χαφ τη δυνατότητα να βοηθήσουν στην επίθεση.

Η πιο συνήθης κριτική στον Λέιτον Μπέινς είναι οι αμυντικές του ικανότητες και η παρουσία ενός τρίτου κεντρικού αμυντικού θα προσέφερε ασφάλεια. Ο αριστερός μπακ της Εβερτον είναι γεννημένος να παίζει ως μπακ-χαφ. Οσον αφορά το άλλο άκρο, ο ίδιος μπορεί να μην το ξέρει ακόμα, αλλά ο Τζέιμς Μίλνερ είναι ο τέλειος παίκτης για αυτόν τον ρόλο. Είναι πολύ πειθαρχημένος τακτικά, δυνατός στα τάκλιν, καλός στις σέντρες και διαθέτει αντοχή που του δίνει τη δυνατότητα να πηγαίνει πάνω-κάτω για 90 λεπτά.

2. Να μείνουν Λάμπαρντ και Ασλεϊ Κόουλ σπίτι τους
Είναι και οι δύο εξαιρετικοί παίκτες στη μέρα τους, όμως υπάρχουν νεότεροι και σε φόρμα που πρέπει να πάρουν φανέλα βασικού. Αυτή μπορεί να γίνει μία σπουδαία διοργάνωση για τους παίκτες του Ρόι Χόντγκσον και το να πάρει μαζί του δύο παίκτες που δεν είναι βασικοί στην Τσέλσι δεν είναι η λύση.

Στα 35 του, ο Λάμπαρντ δεν έχει την αντοχή να παίξει τόσα πολλά ματς σε τόσο μικρό διάστημα όπως φανερώνει η σποραδική παρουσία του στους αγώνες των Μπλε. Την ίδια στιγμή, ο Κόουλ δεν έχει παίξει βασικός από τα μέσα του Γενάρη. Το να συμπεριλάβει στην αποστολή τον Λουκ Σο της Σαουθάμπτον θα είναι μεγάλη εμπειρία για τον 18χρονο ο οποίος μία μέρα θα κάνει δική του τη θέση του αριστερού μπακ στην Εθνική και έχει αποδείξει ότι μπορεί να αφήσει το στίγμα του στην Premier League. Αν ο Χόντγκσον το εννοεί ότι θέλει να χτίσει μία νέα Αγγλία, είναι ώρα να ξεφορτωθεί τους παλιούς και να κάνει χώρο για τους νέους.

3. Να μην φοβάται να εμπιστευτεί τους νεαρούς
Ο Μπρένταν Ρότζερς έχει κάνει τόσα πολλά φέτος με τον Ραχίμ Στέρλινγκ στην Λίβερπουλ και έχει ανταμειφθεί με μία σειρά σταθερών εμφανίσεων. Ο νεαρός εξτρέμ είναι ακόμα ακατέργαστος, όμως όντας 19 ετών έχει πολλά ακόμα να μάθει, Το γεγονός ότι βρίσκεται δίπλα στους Λουίς Σουάρες και Ντάνιελ Στάριτζ μιλάει από μόνο του. «Δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερος Αγγλος εξτρέμ αυτή τη στιγμή. Είναι εκπληκτικός» είπε πρόσφατα ο Ρότζερς. Συμπεραίνοντας ότι ο Χόντγκσον δεν θα μας ακούσει και δεν θα παρατάξει σύστημα με μπακ-χαφ, ο Στέρλινγκ θα παλέψει για μία θέση στην 11άδα με τους Αντρος Τάουσεντ της Τότεναμ και το Αλεξ Οξλέιντ-Τσάμπερλεϊν της Αρσεναλ.

4. Να δοκιμάσει τον Οξλέιντ-Τσάμπερλεϊν στον άξονα
Ο Αρσεν Βενγκέρ έχει δηλώσει κατ' επανάληψη ότι ο 20χρονος μία μέρα θα γίνει μόνιμα κεντρικός μέσος και φέτος δεν έχει διστάσει να τον χρησιμοποιήσει σε αυτή τη θέση. Ο πρώην άσος της Σαουθάμπτον ήταν εξαιρετικός κόντρα στην Λίβερπουλ στα δεξιά πετυχαίνοντας δύο γκολ αλλά τα πήγε πολύ καλά κινούμενος πιο κεντρικά σε αρκετές περιπτώσεις. Οταν έπεσε στα βαθιά σε αγώνα κόντρα στην Μίλαν στο Champions League τη σεζόν 2011-12, η Αρσεναλ ήταν πίσω από το 4-0 του πρώτου σκέλους. Ο Τσάμπερλεϊν ήταν από τα κύρια όπλα της ομάδας του Βενγκέρ που προηγήθηκε 3-0 στο πρώτο μέρος της ρεβάνς τρομοκρατώντας την ιταλική άμυνα με εξαιρετική εμφάνιση.

Νωρίτερα αυτό τον μήνα, ο νεαρός ξεκίνησε στο άξονα κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας και πέτυχε δύο γκολ αναγκάζοντας τον Βενγκέρ να πει: «Εχει τη δύναμη που είναι τόσο καθοριστική για να παίξεις σήμερα. Είναι επίσης καλός στα τελειώματα και ελπίζω αυτά τα γκολ να του δώσουν αυτοπεποίθηση αφού δεν είναι πάντα σίγουρος για το ότι είναι ένας ικανός σκόρερ». Με τους Μίκαελ Κάρικ και Στίβεν Τζέραρντ πίσω του στη δική μας ιδανική 11άδα ο νεαρός θα έχει την ελευθερία να κάνει ένα καλό ματς στο αντίπαλο μισό της Αγγλίας. Η δουλειά του στο ανασταλτικό κομμάτι και οι εμφανίσεις του στο βασικό σχήμα της Αρσεναλ πάντως, λένε ακριβώς το αντίθετο. Η προφανής λύση για αντικαταστάτης του Τσάμπερλεϊν είναι ο συμπαίκτης του, Τζακ Γουίλσιρ, ενώ ο Ρος Μπάρκλεϊ της Εβερτον θα είναι μεγαλύτερο ρίσκο.

5. Να αφήσει πίσω τον παράγοντα φόβο
Αυτή είναι η ευκαιρία της Αγγλίας να αποδείξει ότι αποτελεί κάτι περισσότερο στα μεγάλα τουρνουά από μία χρυσή γενιά γεμάτη από από αστέρια η οποία απέτυχε να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο. Κανένας δεν περιμένει από την ομάδα του Ρόι Χόντγκσον να επιστρέψει με τον τίτλο, όμως θα υπάρξει μεγάλη απογοήτευση σε περίπτωση που τα Λιοντάρια δεν παλέψουν καν.

Μία ματιά στο ρόστερ της Γερμανίας αρκεί για να βρει κανείς την απόδειξη του τι μπορεί να συμβεί με την κατάλληλη προσέγγιση, αν και δεν είναι πάντα τόσο απλό. Η στιγμή που ο 22χρονος Φίλιπ Λαμ άνοιξε το σκορ κόντρα στην Κόστα Ρίκα το 2006 θεωρείται από πολλούς μία κρίσιμη καμπή για το γερμανικό ποδόσφαιρο. Ο Γιούργκεν Κλίνσμαν δεν φοβήθηκε να επιλέξει τον Λαμ αλλά ούτε και τους 21χρονους Περ Μερτεζάκερ, Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ και Λούκας Ποντόλσκι, με τους τρεις να έχουν σε αυτή την ηλικία κατά μέσο όρο 23 συμμετοχές.

Τα αστέρια του 2010 έφτασαν στην Νότιο Αφρική έχοντας μόλις λίγες συμμετοχές: Μεσούτ Οζίλ (10), Σάμι Κεντίρα (5), Τόμας Μίλερ (2). Τα 5 γκολ και οι 3 ασίστ του τελευταίου, του χάρισαν το Χρυσό Παπούτσι και η Γερμανία έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, όπου αποκλείστηκε από την μετέπειτα Παγκόσμια Πρωταθλήτρια, Ισπανία. Δεν θα ήταν δίκαιο να συγκρίνουμε τα ταλέντα των Γερμανών με τους άπειρους παίκτες της νυν Εθνικής Αγγλίας. Η Ιταλία, που θα είναι αντίπαλος στον 4ο όμιλο του Mundial της Βραζιλίας, ήταν κακή το 2010 αφού η Χρυσή γενιά του 2006 αποχώρησε. Παρά την αλλαγή φρουράς, το νεαρό σύνολο του Τσέζαρε Πραντέλι ελπίζει να κλέψει τη δόξα. Θα πάρει χρόνο, όμως κυρίως χρειάζεται να γίνουν κάποιες κινήσεις. Το χειρότερο πράγμα για την Αγγλία αυτό το καλοκαίρι δεν θα είναι η αποτυχία, αλλά η αποτυχία στο να έχει έστω μία καλή προσπάθεια...