Οταν θα πάει η κουβέντα στο scudetto του 2001, θα αναφέρεις διάφορα ονόματα: Τότι, Μπατιστούτα, Καφού, Εμερσον, Σάμουελ, Τομάζι, Καντελά, Μοντέλα, Ντελβέκιο... Εχεις να πεις, γενικά. Το όνομα Ντι Φραντσέσκο δεν παίζει σοβαρά να σου έρθει στο μυαλό. Παρ' όλα αυτά, ο Εουζέμπιο, όπως τον ονόμασε ο πατέρας του λόγω της λατρείας προς τον Πορτογάλο, έπαιξε τέσσερα χρόνια στους Τζαλορόσι και πανηγύρισε και πρωτάθλημα! Εστω όχι ως πρωταγωνιστής. Αυτόν τον ρόλο θα τον έχει τώρα, ως ο πρώτος προπονητής της εποχής Μόντσι. Και της μετά Τότι...

Η απουσία του Capitano, αν δεν αναλάβει πόστο στο κλαμπ, είναι κάτι που δεν θα περάσει απαρατήρητο από τον Ντι Φραντσέσκο, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν μια ζωή μαζί. Στην 4ετία που υπήρξαν συμπαίκτες πρόλαβαν να γίνουν φίλοι και μάλιστα καλοί. Τόσο, ώστε οι Ιταλοί να υποστηρίζουν ότι την σεζόν 2005-06 υπήρξε team manager των Τζαλορόσι ύστερα από σχετική εισήγηση του Τότι. Ο Εουζέμπιο έχει δουλέψει και από αυτό τον ρόλο στο ποδόσφαιρο, όπως και από αυτόν του τεχνικού διευθυντή σε ομάδα μικρότερων κατηγοριών. Αυτό που τον ενδιέφερε πάνω από όλα, όμως, ήταν η προπονητική και είχε φροντίσει ένας από τους αγαπημένους των Ρομανίστι γι' αυτό.

«Ημουν απλά ένας καλός ποδοσφαιριστής πριν γνωρίσω τον Ζντένεκ Ζέμαν. Με αυτόν, έμαθα ακόμη και να επιτίθεμαι, να ψάχνω το γκολ και για αυτό έβαλα 12 σε δύο σεζόν. Μπορώ να μιλάω μαζί του για ώρες χωρίς να βαρεθώ», έχει πει αλλά στην ερώτηση αν είναι «zemaniano», έχει απαντήσει πως είναι «difranceschiano». Ο νέος προπονητής της Ρόμα παραδέχεται ότι ο Τσέχος είναι αυτός από τον οποίο έχει επηρεαστεί περισσότερο αλλά έχει καταφέρει να εντοπίσει και τις... αδυναμίες του. «Κρατάω την επίθεση του Ζέμαν στο 4-3-3 και από εκεί και πέρα προσθέτω τα δική μου σημασία στην άμυνα», έχει πει σε συνέντευξη του, φέρνοντας ως παράδειγμα το γεγονός ότι την σεζόν που η Σασουόλο βγήκε για πρώτη -και μοναδική- φορά στην Ευρώπη, είχε την 4η καλύτερη άμυνα της Serie A.

Ο,τι κι αν κρατάει από τον Ζέμαν ή ό,τι κι αν προσθέτει αυτός, προφανώς αρέσουν, αφού ο Τζέιμς Παλότα είπε την ημέρα της παρουσίασης του ότι επιλέχθηκε για δύο λόγους: Για το στυλ παιχνιδιού του και για την ικανότητα του να αξιοποιήσει το ταλέντο που υπάρχει στα τμήματα υποδομής. Ο δεύτερος λόγος δίνει το δικαίωμα να σκεφτείς ότι ο Ντι Φραντσέσκο θα έχει πίστωση χρόνου. Ο πρώτος λόγος σου δίνει την βεβαιότητα ότι η Il Messaggero είχε δίκιο πριν λίγες μέρες που έγραφε ότι «οι Ρομανίστι θέλουν μέχρι... θανάτου να δουν όμορφο ποδόσφαιρο, στην πρώτη σεζόν χωρίς αυτόν που το ομόρφαινε όσο κανείς».

Ομορφο ή όχι, θα το δείξει ο χρόνος. Σίγουρα, πάντως, θα είναι διαφορετικό από του Λουτσιάνο Σπαλέτι. «Το ποδόσφαιρο είναι χρόνος και χώρος», είναι το μότο του και μεταφράζεται, όπως έδειξε στη Σασουόλο, σε γρήγορο και πάντα κάθετο παιχνίδι. Σε αντίθεση με τον προκάτοχο του, ο Ντι Φραντσέσκο δεν είναι υπέρ της κατοχής της μπάλας οπωσδήποτε, τρελαίνεται με το οριζόντιο παιχνίδι και δίνει πάντα ελευθερία στους τρεις μπροστά. Ο Σαλάχ, θεωρητικά, θα του έκανε μια χαρά αλλά υπάρχει ο Ελ Σαράουι από τον οποίο θα περιμένουν περισσότερα πλέον στη Ρώμη ενώ η τριάδα Ντε Ρόσι-Στρούτμαν-Ναϊνγκολάν έχει χαρακτηριστεί από τον ίδιο ως ιδανική για το 4-3-3 που θέλει να παίξει.

Οι δύο πρώτοι έχουν ανανεώσει τα συμβόλαια τους. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει και με τον Βέλγο και από εκεί και πέρα υπομονή να έχουμε για να δούμε τι θα γίνει στις μεταγραφές. Ολα, άλλωστε, θα είναι θεωρητικά μέχρι να έρθει η ώρα της πράξης. Στο γήπεδο. Εκεί που ο Ντι Φραντσέσκο θα πρέπει να βάλει με το δεξί την Ρόμα στην εποχή Μόντσι, να αξιοποιήσει την «μοναδική ευκαιρία που μου παρουσιάζεται να επιστρέψω εδώ που πάντα ήθελα» και παράλληλα να δικαιώσει τον Αρίγκο Σάκι που λέει ότι «ο Εουζέμπιο είναι ένας από αυτούς τους προπονητές που κάνουν ξανά ελκυστική σιγά-σιγά την Serie A»...