Μπορεί ένα ματς να βάλει το πρόσημο σε μια ολόκληρη σεζόν; Οχι. Στην περίπτωση της Γιουβέντους, πάντως, θα είναι ευτυχία αν φτάσει ξανά στο σημείο που ένα ματς θα βάζει όντως το πρόσημο στη σεζόν της. Ο τελικός του Champions League και ο τρόπος με τον οποίο ολοκληρώθηκε, έχει προκαλέσει παγωμάρα σε όλους στο Τορίνο αλλά δεν είναι αρκετή, αν καταφέρεις να το δεις πιο ψύχραιμα, για να ακυρώσει όσα πέτυχαν οι Μπιανκονέρι κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής χρονιάς. Ακόμη. Γιατί από τη νέα σεζόν η Κυρία θα κρίνεται με βάση το Champions League κι αυτό αποτελεί και την καλύτερη απόδειξη για όσα έχει πετύχει.

«Τώρα επικρατεί η απογοήτευση και είναι λογικό αλλά δεν θα αλλάξει η άποψη μου για αυτή την ομάδα λόγω 45 άσχημων λεπτών. Μπράβο στην Ρεάλ», είπε ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, μέσα στην πίκρα, στο Sky Italia μετά το τέλος του τελικού του Κάρντιφ. Ο Αλεξ προφανώς λέει την αλήθεια, αφού δεν θα αναιρεθούν μέσα σε 45 λεπτά η άποψη που έχει σχηματίσει κάποιος μέσα σε εννιά μήνες, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι είναι η τελευταία φορά που δεν θα κριθεί η Γιουβέντους μέσα από 45 ή 90 λεπτά. Γιατί, πλέον, το Champions League θα γίνει εμμονή για όλους στο Τορίνο και αυτό δεν μπορεί να πει κανείς με σιγουριά αν είναι καλό ή κακό. Γιατί όταν κυνηγάς κάτι εμμονικά, οι πιθανότητες να σου κάτσει μειώνονται ή τουλάχιστον δεν αυξάνονται.

Το καλό για τους Μπιανκονέρι, πάντως, είναι ότι δεν χρειάζεται πλέον να ανησυχούν για τα εντός Ιταλίας. Οταν ήρθε το πρώτο πρωτάθλημα μετά το Calciopoli, δεν υπήρχε ούτε ένας Γιουβεντίνος σε αυτό τον πλανήτη που να μην ήθελε λυσσασμένα να γίνει ένα μεγάλο σερί πρωταθλημάτων, προκειμένου να βγουν όλα τα απωθημένα που είχαν προκαλέσει τα γεγονότα του 2006 και οι αποτυχίες των χρόνων που ακολούθησαν. Αυτή η εμμονή για σερί πρωταθλήματα μεγάλωνε όσο η Γιούβε έβλεπε ότι μπορεί να ισοφαρίσει το ρεκόρ των πέντε συνεχόμενων και φέτος ήταν ακόμη μεγαλύτερη (η λύσσα) επειδή υπήρχε η προοπτική του 6ου συνεχόμενου, γεγονός που δεν είχε συμβεί ποτέ ξανά στο Calcio.

Από την στιγμή που έγινε, στο Τορίνο μπορούν να χαλαρώσουν. Και λογικά θα χαλαρώσουν. Η Γιουβέντους διαχρονικά λατρεύει το scudetto όσο τίποτα άλλο αλλά αυτό πλέον δεν είναι αρκετό για κανέναν. Αφού έγινε και το ύστατο ρεκόρ, το οποίο πολύ δύσκολα θα σπάσει στο μέλλον, οι Ανιέλι-Μαρότα-Αλέγκρι οφείλουν να καταλάβουν ότι πλέον ο οπαδός δεν θα αρκείται σε αυτό. Και είναι λογικό να μην αρκείται σε αυτό. «Το να φτάνεις στον τελικό είναι μεγάλη επιτυχία, από εκεί και πέρα είναι 90 λεπτά και σε 90 λεπτά όλα μπορούν να γίνουν», είναι η άποψη του Αλέγκρι και είναι σωστή. Το πρόβλημα είναι ότι σε αυτά τα 90 λεπτά, όμως, πάντα αυτό που γίνεται δεν είναι καλό για τους Μπιανκονέρι. Και αυτό πλέον αρχίζει και κουράζει...

Η Γιουβέντους έχει κυριαρχήσει σε αδιανότητο βαθμό την τελευταία 6ετία, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι ξέρει να δουλεύει. Μπορεί η «απουσία» των ομάδων από το Μιλάνο να την διευκολύνει, επειδή είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι υπόλοιπες όσο καλές κι αν είναι δεν έχουν καλές σχέσεις με την κορυφή, αλλά δεν θα απολογηθούν οι Μπιανκονέρι για αυτό. Στο κάτω-κάτω, όταν αυτοί παρέπαιαν αγωνιστικά και οικονομικά, οι Μίλαν και Ιντερ έπαιρναν πρωταθλήματα και Champions League, αντί να χάνουν τον ένα χορηγό μετά τον άλλο. Το γεγονός ότι αυτοί που διοικούσαν τους Ροσονέρι και τους Νερατζούρι έμειναν κάτι χρόνια πίσω στις αντιλήψεις τους για το πώς διοικείται ένα ποδοσφαιρικό κλαμπ στη σημερινή εποχή, προφανώς δεν είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να «λυπηθούν» στο Τορίνο. Οπως δεν είχαν κανένα λόγο να απολογηθούν ή να λυπηθούν στο Μιλάνο επειδή η Γιουβέντους δεν υπήρχε στα πρώτα χρόνια μετά το 2006, διευκολύνοντας κι αυτή το δικό τους έργο.

Οπως και να έχει, η σεζόν 2016-17 ολοκληρώθηκε και το πρόσημο είναι θετικό για τους Τορινέζους. Το πρωτάθλημα και την 4άδα του Champions League είχε ζητήσει ο Αντρέα Ανιέλι το περασμένο καλοκαίρι και πήρε περισσότερα από αυτά που ζήτησε. Τόσο αγωνιστικά όσο και οικονομικά. Η Γιουβέντους εισέπραξε περισσότερα από 120 εκατ. ευρώ από την φετινή πορεία της στο Champions League, έχει συνάψει νέες συμφωνίες με χορηγούς, δυναμώνει συνεχώς το brand name τόσο ως κλαμπ όσο και ως ομάδα. «Στόχος μας πρέπει να είναι η καθιέρωση στο top-4 σε ευρωπαϊκό επίπεδο», έχει πει ο πρόεδρος. Με δύο τελικούς σε τρία χρόνια, η Γιούβε το πετυχαίνει αυτό. Το θέμα τώρα είναι να πετύχει και το τελευταίο βήμα, το οποίο είναι η κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης. Και τα λεφτά για να το πετύχουν αυτό, τα έχουν. Οπως και την τεχνογνωσία, κρίνοντας από τα αποτελέσματα της δουλειάς τους. Αρα, η φετινή είναι η τελευταία σεζόν με θετικό πρόσημο χωρίς την μεγάλη κούπα...

Υ.Γ.: Το 2006, για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι, από ραδιοφώνου είχες χαρακτηρίσει «σκατόψυχους» τους Γιουβεντίνους που είχαν... τολμήσει να πανηγυρίσουν (!) την πρόκριση επί της Βέρντερ με το λάθος του Βίιζε. Εμείς, τώρα, πώς πρέπει να σε χαρακτηρίσουμε για ένα άρθρο το οποίο, χώρια από όλα τα άλλα που αναφέρει, κάνει πλάκα με εκατοντάδες τραυματισμούς ανθρώπων; Και μάλιστα μικρά παιδάκια δίνουν μάχη για να κρατηθούν στη ζωή. Αυτό το αντιλαμβάνεσαι ως λόγο για να κάνεις πλάκα και αυτό, προφανώς, δεν «σβήνεται» με τίποτα. Πες μας πώς να σε χαρακτηρίσουμε...