Πρώτο θέμα συζήτησης είναι εδώ και μία εβδομάδα στην Αγγλία η απόλυση του Κλαούντιο Ρανιέρι από την Λέστερ. Μόλις λίγους μήνες μετά τη μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, την κατάκτηση της Πρέμιερ Λιγκ από τις «αλεπούδες», ο 66χρονος Ιταλός πλήρωσε... το μάρμαρο της φετινής κάκιστης πορείας του συλλόγου. Έτσι, ο πρώην τεχνικός (και) της εθνικής Ελλάδος μπήκε σε μία κατηγορία προπονητών, που απολύθηκαν από την ομάδα τους, παρά το γεγονός πως λίγο νωρίτερα την είχαν οδηγήσει σε μία μεγάλη επιτυχία.

Βιθέντε Ντελ Μπόσκε
Βρέθηκε συνεχόμενα στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης από το 1999 έως το 2003. Μέσα σε αυτό το διάστημα κατέκτησε με τη «βασίλισσα» δύο Τσάμπιονς Λιγκ (2000, 2002), δύο πρωταθλήματα Ισπανίας (2001, 2003), ένα διηπειρωτικό, ένα ευρωπαϊκό σούπερ καπ και ένα ισπανικό σούπερ καπ. Ωστόσο, μία μόλις ημέρα μετά την κατάκτηση της La Liga το 2003, η Ρεάλ Μαδρίτης αποφάσισε να μη συνεχίσει με τον Ντελ Μπόσκε στον πάγκο της. Το στυλ και το... μουστάκι του (τον αποκαλούσαν «ταβερνιάρη») δεν ταίριαζαν στο προφίλ των “galacticos” του Φλορεντίνο Πέρεθ, με αποτέλεσμα να δει την πόρτα της εξόδου, αν και του προσφέρθηκε η θέση του τεχνικού διευθυντή. Η ιστορία, ωστόσο, απέδειξε πόσο λάθος έκανε τότε η διοίκηση της Ρεάλ, αφού η ομάδα ξαναπήρε τίτλο μετά από τέσσερα χρόνια, ενώ ο Ντελ Μπόσκε κατέκτησε στη συνέχεια Μουντιάλ και Euro με την εθνική Ισπανίας.

Φάμπιο Καπέλο
Ο επόμενος προπονητής, που κατέκτησε κάποιο τρόπαιο με την Ρεάλ Μαδρίτης, στη μετά-Ντελ Μπόσκε εποχή. Κάρλος Κεϊρός, Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο, Μαριάνο Γκαρθία Ρεμόν, Βαντερλέι Λουξεμπούργκο και Χουάν Ραμόν Λόπεθ Κάρο είχαν προηγηθεί του Φάμπιο Καπέλο, χωρίς, όμως, να φέρουν τη «βασίλισσα» στην κορυφή. Από το ξεκίνημα της θητείας του στο Μπερναμπέου, το 2006, ο Ιταλός τεχνικός εφάρμοσε ένα άκρως αμυντικογενές στυλ παιχνιδιού. Αυτό δεν άρεσε στους – μαθημένους στο επιθετικό ποδόσφαιρο – φίλους της ομάδας, ωστόσο η απάντηση του ίδιου ήταν πως «δε με νοιάζει το θέαμα, αλλά μόνο οι νίκες και ο τίτλος». Κάτι που τελικά κατάφερε, αφού το 2007 οδήγησε την Ρεάλ Μαδρίτης στην κατάκτηση της La Liga. Μόνο που λίγες ημέρες αργότερα είδε την πόρτα της εξόδου, αφού το στυλ παιχνιδιού της ομάδας, με τον Ιταλό στον πάγκο, δεν ταίριαζε στους – αποτυχημένους βάσει αποτελεσμάτων – galacticos.

Φέλιξ Μάγκατ
Ανέλαβε την Στουτγκάρδη στο χείλος του γκρεμού το 2001 και μέσα σε μία τριετία την οδήγησε μέχρι και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτή την πορεία, ο Γερμανός τεχνικός την «εξαργύρωσε» με τη μετακίνησή του στην Μπάγερν Μονάχου το καλοκαίρι του 2004. Ο Φέλιξ Μάγκατ συνέχισε να εντυπωσιάζει, οδηγώντας τους Βαυαρούς σε δύο συνεχόμενα νταμπλ (πρώτη φορά που γινόταν κάτι τέτοιο στην Γερμανία) το 2005 και το 2006. Ωστόσο, μία θέση, όπως αυτή του προπονητή στην Μπάγερν είναι πάντα απαιτητική, με αποτέλεσμα ο Μάγκατ να απομακρυνθεί από την τεχνική ηγεσία του συλλόγου λίγους μήνες αργότερα. Ο λόγος ήταν πως η ομάδα βρισκόταν στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας και κινδύνευε να μείνει εκτός Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου.

Ρομπέρτο Ντι Ματέο
Βρέθηκε από... σπόντα στον πάγκο της Τσέλσι τον Μάρτιο του 2012. Λίγους μήνες πριν είχε αφιχθεί στο Στάμφορντ Μπριτζ, ως βοηθός του Αντρέ Βίλας-Μπόας, όμως μετά την απομάκρυνση του Πορτογάλου, ο Ντι Ματέο ανέλαβε προσωρινά την τεχνική ηγεσία των «μπλε». Με τον Ιταλό στο τιμόνι, όμως, οι Λονδρέζοι πήγαν… τρένο, κατακτώντας αρχικά το Κύπελλο Αγγλίας και στη συνέχεια το πολυπόθητο και πρώτο στην ιστορία τους Τσάμπιονς Λιγκ. Έτσι, το ίδιο καλοκαίρι, ο Ρομπέρτο Ντι Ματέο, από υπηρεσιακός έγινε δικαιωματικά πρώτος προπονητής της Τσέλσι, υπογράφοντας διετές συμβόλαιο συνεργασίας. Η θητεία του, ωστόσο, δεν κράτησε πολύ, αφού μόλις τον επόμενο Νοέμβριο απομακρύνθηκε από τον πάγκο της ομάδας, πληρώνοντας το... μάρμαρο της κακής πορείας και του αποκλεισμού από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Ζοσέ Μουρίνιο
Αν και προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πλέον, είναι ο άνθρωπος που έχει συνδέσει, όσο κανείς άλλος, το όνομά του με την ιστορία της Τσέλσι. Και μάλιστα, όχι μία φορά, αλλά δύο. Στην πρώτη του θητεία, στις τρεις πρώτες σεζόν με τους «μπλε», κατέκτησε έξι τίτλους. Ωστόσο, «πλήρωσε» το κακό του ξεκίνημα τη σεζόν 2007-08, με τον Πορτογάλο να αποχωρεί από το Στάμφορντ Μπριτζ, μόλις τον Σεπτέμβριο. Έξι χρόνια μετά επέστρεψε στην Τσέλσι, προκειμένου να την οδηγήσει ξανά στην κορυφή. Όπως και έκανε τη σεζόν 2014-15. Οι Λονδρέζοι κατέκτησαν με χαρακτηριστική άνεση την Πρέμιερ Λιγκ, ενώ λίγους μήνες νωρίτερα είχαν κάνει δικό τους και το Λιγκ Καπ. Αν και στο ξεκίνημα της επόμενης περιόδου η Τσέλσι έδειχνε σε θέση ισχύος, εντούτοις μέχρι τον Δεκέμβριο είχε ηττηθεί στα 9 από τα 16 παιχνίδια πρωταθλήματος και «φλέρταρε» με τη ζώνη του υποβιβασμού. Έτσι, για δεύτερη φορά, ο Special One αποχώρησε «κοινή συναινέσει».