Πριν δύο χρόνια τέτοιες μέρες, η εθνική ομάδα της Ιταλίας έπιασε το χαμηλότερο σημείο της ιστορίας της. Μία από τις πιο διάσημες για το ποδόσφαιρο τους χώρες του κόσμου έκανε το αδιανόητο και απέτυχε να προκριθεί για το Μουντιάλ του 2018 στη Ρωσία. Ενώ αυτή η αποτυχία αντιμετωπίστηκε σαν εθνική καταστροφή, ήταν το αποκορύφωμα μιας συνεχιζόμενης πτώσης για την τέσσερις φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια. Μετά την κατάκτηση του Μουντιάλ 2006 στη Γερμανία, η Ιταλία απέτυχε να προκριθεί από τον όμιλο στα επόμενα δύο παγκόσμια κύπελλα. Κάποιες ελπίδες, βέβαια, φάνηκε να αναπτερώνονται με την πρόκριση στον τελικό του Euro 2012, αλλά εκεί όλα πήγαν στραβά και ήρθε το ντροπιαστικό 4-0 από την Ισπανία. Οι μέρες των Φάμπιο Καναβάρο, Λούκα Τόνι και Φραντσέσκο Τότι ήταν πλέον στο παρελθόν, αλλά αυτή η ήττα δεν ήταν τίποτα μπροστά στον αποκλεισμό από τη Σουηδία στα μπαράζ για το Μουντιάλ 2018.

Παρ' όλα αυτά, δύο χρόνια μετά την εθνική ντροπή, οι Ιταλοί επιστρέφουν στο προσκήνιο υπό την καθοδήγηση του Ρομπέρτο Μαντσίνι. Μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας τον Μάιο του 2018, οι Ατζούρι εξασφάλισαν την πρόκριση για το Euro 2020 χωρίς να ιδρώσουν καθόλου. Ηταν μία από τις πρώτες ομάδες που πήραν το εισιτήριο για τη διοργάνωση του καλοκαιριού που έρχεται και μόλις η μία από τις δύο ομάδες -η άλλη είναι το Βέλγιο- που το κατάφερε αυτό έχοντας 100% ποσοστό στους αγώνες του ομίλου. Μετά το άνετο 3-0 επί της Βοσνίας εκτός έδρας, το βράδυ της Παρασκευής, οι Ιταλοί έχουν εννιά νίκες σε εννιά ματς. Και με το βλέμμα πλέον στην πρώτη μεγάλη διοργάνωση τους έπειτα από τέσσερα χρόνια, ας δούμε πώς ο Μαντσίνι κατάφερε να δώσει ξανά ζωή στην εθνική ομάδα.

Ενα από τα κύρια χαρακτηριστικά της Σκούντρα Ατζούρα τα τελευταία δύο χρόνια είναι το βάθος σε κάθε σημείο του γηπέδου. Η Ιταλία ποτέ μετά το Μουντιάλ 2006 δεν είχε τόσες ποιοτικές επιλογές. Η επιθετική γραμμή της τέσσερις φορές παγκόσμιας πρωταθλήτριας είναι τόσο δυνατή ώστε ένας ταλαντούχος και ανερχόμενος όπως ο Μόις Κιν, πρώην της Γιουβέντους και νυν της Εβερτον, να δυσκολεύεται να βρει χρόνο ή ακόμη και θέση στις επιλογές του Μαντσίνι. Σε ό,τι αφορά τη θέση του σέντερ φορ συγκεκριμένα, ο προπονητής μπορεί να βασιστεί στον Τσίρο Ιμόμπιλε, ο οποίος έχει την εκπληκτική επίδοση των 14 γκολ σε 12 αγωνιστικές της Serie A φέτος. Ο φορ της Λάτσιο μοιράζεται τις υποχρεώσεις του με αυτόν της Τορίνο, τον Αντρέα Μπελότι, ο οποίος έχει 7 γκολ σε 12 αγωνιστικές. Ο Μαντσίνι, επομένως, δεν έχει πρόβλημα σε ό,τι αφορά τη θέση του φορ.

Ο Ιταλός προπονητής μπορεί, από εκεί και πέρα, να... ενισχύσει τους Ιμόμπιλε ή Μπελότι με δημιουργικά εξτρέμ, συνθέτοντας μια δυνατή και αποτελεσματική επιθετική γραμμή. Υπάρχει ο Λορέντσο Ινσίνιε της Νάπολι, ο πάντα αξιόπιστος Στέφαν Ελ Σαράουι και οι δύο Φεντερίκο, ο Μπερναρντέσκι και ο Κιέζα, οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν και τα δύο πόδια και να παίξουν και στις δύο πλευρές, γεγονός που συμβολίζει το πόσο "ελαστική" μπορεί να γίνει η επιθετική γραμμά της Ιταλίας.

Στο κέντρο, οι επιλογές των Ατζούρι είναι το ίδιο συναρπαστικές. Είτε αριστερά είτε δεξιά από τον Ζορζίνιο μπορεί να παίξει ο Νικολό Μπαρέλα, ο οποίος έχει εντυπωσιάσει με την Ιντερ μετά τον δανεισμό του από την Κάλιαρι, όπως και ο Νικολό Τζανιόλο, ο οποίος αναδείχθηκε καλύτερος νέος παίκτης της Serie A πέρυσι με τη Ρόμα και έχει ξεκινήσει εντυπωσιακά και φέτος. Το ρόστερ των Ιταλών μοιάζει ακόμη πιο δυνατό, μάλιστα, αν υπολογίσουμε ότι υπάρχει ο Στέφανο Σένσι και ο Μάρκο Βεράτι, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και την περίπτωση του Ντομένικο Μπεράρντι -ο εξτρέμ της Σασουόλο έχει 7 γκολ σε 9 συμμετοχές φέτος- που επέστρεψε από τραυματισμό.

Πέρα από την προφανή ποιότητα που έχουν σε όλα τα σημεία του γηπέδου, συμπεριλαμβανομένης και της αξιόπιστης άμυνας που καθοδηγείται από τους πολύπειρους Τζόρτζιο Κιελίνι (τραυματίας προς το παρόν) και Λεονάρντο Μπονούτσι, ο Μαντσίνι έχει αρχίσει να βάζει όλο και πιο νεαρούς ταλαντούχους στη νέα Ιταλία που χτίζει. Από τους 29 παίκτες που κλήθηκαν για τα τελευταία δύο παιχνίδια των προκριματικών του Euro, μόνο οι 11 είναι μεγαλύτεροι από 25 ετών! Ενα από τα πιο συναρπαστικά νέα "προϊόντα" είναι ο χαφ της Μπρέσια Σάντρο Τονάλι, 19 ετών, ο οποίος ξαναφτιάχνει τον ρόλο του regista που είχε κάνει δικό του ο Αντρέα Πίρλο για πολλά χρόνια. Δεν είναι μόνο οι Τονάλι και Τζανιόλο (20 ετών) όμως, αφού υπάρχουν κι άλλοι τόσο μικροί που περιμένουν τη στιγμή τους.

Τον Οκτώβριο ο Μαντσίνι αναγνώρισε μια σειρά παικτών που μπορούν να γίνουν σταρ στο μέλλον, συμπεριλαμβανομένων των επιθετικών Αντρέα Πιναμόντι (Τζένοα) και Ρικάρντο Σοτίλ (Φιορεντίνα), οι οποίοι παίζουν σταθερά πλέον στη Serie A για τις ομάδες τους και οι οποίοι ελπίζουν να... βάλουν δύσκολα στους Ιμόμπιλε και Μπελότι στο κοντινό μέλλον. Ο ομοσπονδιακός προπονητής έχει αποκαλύψει το πλάνο του για τον εξτρέμ της Ασκολι Τζανλούκα Σκαμάκα, ο οποίος έχει βάλει 3 γκολ στις τελευταίες 4 εμφανίσεις του με την U-21 της Ιταλίας, ενώ για το κέντρο υπάρχει και ο Καστροβίλι της Φιορεντίνα.

Ολος αυτός ο ενθουσιασμός που υπάρχει στην Ιταλία γύρω από τη νέα εθνική ομάδα που χτίζεται, σε συνδυασμό με το πλάνο που υπάρχει για να προωθηθούν κάποιοι από τους πιο ταλαντούχους πιτσιρικάδες του πλανήτη, σημαίνει ότι η Σκουάντρα Ατζούρα έχει τη δυνατότητα να κυριαρχήσει σε διεθνές επίπεδο τα επόμενα χρόνια. Κάτι που έρχεται σε πλήρη κόντρα με το πρόσφατο παρελθόν. Στην πρεμιέρα της Serie A 2018-19, το πρώτο ιταλικό πρωτάθλημα μετά την πρόσληψη του Μαντσίνι στην εθνική ομάδα, μόνο το 38% των παικτών που αγωνίστηκαν ήταν Ιταλοί. Ομάδες όπως οι Νάπολι, Ιντερ και Γιουβέντους είχαν περισσότερη από μια ντουζίνα ξένων στις αποστολές τους εκείνη την ημέρα. Ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ματέο Σαλβίνι, ένας δεξιός λαϊκιστής πολιτικός, είχε κριτικάρει δημοσίως τα κλαμπ της Serie A επειδή δεν εκμεταλλεύονταν όσο έπρεπε τους νεαρούς Ιταλούς ποδοσφαιριστές.

Κάτι περισσότερο από ένα χρόνο μετά, ο Μαντσίνι έχει βοηθήσει ώστε να αναπτυχθεί ένα εθνικό σύστημα για το οποίο η χώρα μπορεί να είναι υπερήφανη ξανά...

ΠΗΓΗ: FourFourTwo