Ο Ισπανός τεχνικός δε θα παραμείνει στον πάγκο της Νιούκαστλ αφού δεν κατέστη εφικτό να υπάρξει συμφωνία με τον ιδιοκτήτη Μάικ Ασλεϊ, ο οποίος είναι εδώ και καιρό στο στόχαστρο των οπαδών. Ενας από αυτούς, ο Neil Wood, σχολίασε τις εξελίξεις στο FourFourTwo.

«Σχεδόν τρία χρόνια πριν, έγραφα στο FourFourTwo... κλαίγοντας για τον υποβιβασμό της Νιούκαστλ στην Championship και φωνάζοντας για την επίμονη βλακεία αυτού που δεν πρέπει να λέμε το όνομα. Ο κόσμος άλλαξε πολύ από τότε, αλλά μαντέψτε κάτι: Η Νιούκαστλ όχι. Εννοώ, άλλαξε σε κάτι. Επέστρεψε άμεσα στην Premier League επειδή είχε έναν σπουδαίο προπονητή. Μετά, κατάφερε δύο φορές να αποφύγει τον υποβιβασμό με μια δεμένη αλλά όχι και τρομερή ομάδα, επειδή είχε έναν σπουδαίο προπονητή. Και τώρα, τρία χρόνια μετά, είμαστε εδώ με το νέο που εκπλήσσει λιγότερο από όλα: Η Νιούκαστλ δεν κατάφερε να κρατήσει τον σπουδαίο προπονητή της, τον Ράφα Μπενίτεθ.

Το πρώτο μήνυμα που έλαβα όταν κυκλοφόρησαν τα νέα, ήταν ένα καθαρό, απλό και σχεδόν απολογητικό: «Rafa...». Μου το έστειλε ένας οπαδός της Σάντερλαντ. Λίγη ώρα μετά έλαβα ένα απλό "Disaster" από τον πατέρα μου. Γενικά περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους που δε συνηθίζουν να λένε περισσότερα από όσα πρέπει συνήθως, αλλά αυτή τη φορά, αυτό ήταν που χρειαζόμουν. Η ώρα ήρθε, όπως όλοι ήξεραν ότι θα συμβεί, και κανένας δεν εκπλήσσεται. «Οι Geordies δεν θα κατηγορήσουν τον Μπενίτεθ αν φύγει - θα διατηρήσουν μια πολύ καλή εικόνα για τον άνθρωπο που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία της Νιούκαστλ», ήταν το συμπέρασμα σε αυτό που είχα γράψει πριν τρία χρόνια και -σε πολύ μεγάλο ποσοστό- είναι αλήθεια.

Ο Ράφα προσπάθησε να αλλάξει την πορεία της ομάδας και να οδηγήσει στην πρόοδο τη Νιούκαστλ. Είχε απαιτήσεις, δεκτό, αλλά είναι ο καλύτερος και ο πιο αγαπητός προπονητής που είχε το κλαμπ εδώ και χρόνια. Είναι ο καλύτερος και ο πιο αγαπητός προπονητής που θα έχει το κλαμπ για χρόνια. Αν δεν μπορείτε να του δώσετε αυτά που θέλει, τουλάχιστον δώστε του ό,τι θέλει για να είναι φιλόδοξος. Είναι ο Ράφα Μπενίτεθ: Δεν χρειάζεται να είναι ο προπονητής της Νιούκαστλ. Είδε κάτι στο κλαμπ που οι οππαδοί βλέπουν, αλλά ο ιδιοκτήτης του δε θα καταλάβει ποτέ.

Το καθοριστικής σημασίας θέμα σε όλο αυτό, είναι ότι αυτή δεν είναι η Newcastle United πλέον. Δεν είναι ο Κέβιν Κίγκαν, ο Αλαν Σίρερ, ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον ή το αριστερό πόδι του Λορέν Ρομπέρ. Είναι ο Μάικ Ασλεϊ. Αυτά τα δύο, δεν χωρίζονται πια. Το θέμα είναι πολύ βαθύ και η κατάσταση παγματικά δύσκολη. Και, ναι, ξέρω ότι στον πρόλογο ανέφερα ότι δεν πρέπει να πούμε το όνομα του, αλλά αυτό τελικά είναι κάτι που κουράζει και γρήγορα - όπως βασικά και ο ίδιος. Τώρα, είναι η Mike Ashley FC.

Αν δεν κάνει κάτι γρήγορα, είναι επειδή δεν νοιάζεται. Θα σου πει ότι νοιάζεται, θα πει ότι θέλει να πουλήσει το κλαμπ στον σωστό επενδυτή, ξέρεις, επειδή θέλει να σε κάνει να σκεφτείς ότι έχει μια... ηθική πυξίδα. Πιθανότατα δε θα πουλήσει τώρα, ή οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Δεν νοιάζεται για τη Νιούκαστλ, για τον Ράφα ή για τη φιλοδοξία. Δε νοιάζεται για τους οπαδούς. Δε νοιάζεται για σένα, mate.

Αυτός είναι και ο λόγος που το κλαμπ αύξησε την τιμή των εισιτηρίων διαρκείας χωρίς να υπάρξει η παραμικρή ένδειξη ότι αυξάνει και την ποιότητα της ομάδας, τις εγκαταστάσεις, ή ότι ξεχωρίζει τη γραμμή ανάμεσα στον οπαδό και στον πελάτη. Δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός στη Mike Ashley FC. Είμαστε όλοι πελάτες. Ολοι αφήνουμε λεφτά και αυτό τον κάνει να ασχολείται και τίποτα -ούτε καν η προοπτική για καλύτερο μέλλον υπό τις οδηγίες ενός προπονητή που μπορεί να σε οδηγήσει στην επιτυχία- δε θα αλλάξει τον τρόπο που λειτουργεί.

Δεν ξέρω ποια είναι η απάντηση. Εχω εξουθενωθεί σκεπτόμενος ποια είναι. Λάτρευα τη στιγμή που ο Ράφα προσεκτικά έβγαζε τα γυαλιά του και τα έβαζε στην τσέπη του κάθε φορά που η Νιούκαστλ νικούσε. Λατρεύω το πόσο έξαλλος γίνεται ο Ματ Ρίτσι κάθε φορά που αντικαθίσταται, πόσο τζελ βάζει στα μαλλιά του ο Πέρες, όπως και το γεγονός ότι ο Αλμιρόν είναι ξεκαρδιστικά γρήγορος. Δεν ξέρω, όμως, τι άλλο να κάνω με αυτό. Δεν υπάρχει πια το ίδιο υπερήφανο, μακάβριο, ασταθές κλαμπ. Είναι απλά ένας τύπος με λάθος συμπεριφορά, τραγικό ντύσιμο και κανένα σεβασμό για τους ανθρώπους που έκαναν τη Newcastle United».

ΠΗΓΗ: FourFourTwo