• Είναι ο καλύτερος

Είναι ο καλύτερος

«Το έχω ξαναπεί. Αυτό που κάνει ο Γκουαρδιόλα, βρίσκεται σε τέτοιο δυσθεώρητο ύψος τελειότητας, ώστε η επιρροή του κάνει το ποδόσφαιρο να περιστρέφεται με έναν πρωτόγνωρο τρόπο. Το ξεκίνημα αυτού του άρθρου διαχωρίζει τρεις πιθανούς εχθρούς: τους φανατικούς Μαδριλένους, τους φανατικούς Ισπανούς και τους φανατικούς του αποτελέσματος με κάθε τρόπο...

Στις περιόδους υψηλής συναισθηματικότητας είναι πιο εύκολο να μισείς κάποιον, από το να αγαπήσεις πραγματικά εκείνον που πρεσβεύει ένα ιδιαίτερο ποδοσφαιρικό στιλ. Εκείνο όμως που μοιάζει περισσότερο ενοχλητικό σε αυτή την περίπτωση, είναι το να παρακολουθείς την εικόνα με έναν τόσο λανθασμένο τρόπο, ώστε να μην μπορείς να δεις την πραγματική εντυπωσιακή ιστορία που διαδραματίζεται μπροστά σου. Αυτό που κάνει ο Γκουαρδιόλα, έχει μία απίστευτη δυσκολία εκπλήρωσης. Κι όμως οι ομάδες του μοιάζουν να μπορούν με ευκολία να αποτυπώσουν την ομορφιά που εμείς καταναλώνουμε στο γήπεδο ή την τηλεόραση. Και έπειτα καθόμαστε με απλοϊκό τρόπο να αναλύσουμε, να κριτικάρουμε, να μειώσουμε αυτό το διαφορετικό που παρακολουθήσαμε. Αυτή η Σίτι κατακτά τρόπαια, αλλά αυτό το κάνουν και άλλοι. Το εκπληκτικό είναι ότι το καταφέρνει, φέρνοντας μία επανάσταση στην κουλτούρα της μπάλας σε μία ολόκληρη χώρα. Και έπειτα σε όλον τον κόσμο».

Για τον προπονητή μιλάει η ομάδα

«Μέσα στον Γκουαρδιόλα ζούνε τρεις τύποι: Ο ονειροπόλος, ο φανατικός, ο αρτίστας. Ο ονειροπόλος είναι παθιασμένος, ο φανατικός είναι πεισματάρης και οι δύο μαζί αναδεικνύουν αυτόν τον υπέροχο αρτίστα, ο οποίος μπορεί να δημιουργεί έργα για θαυμασμό, συνδυάζοντας διαφορετικά υλικά, σε διαφορετικές χώρες. Εργα που ποτέ δεν είναι ίδια, αλλά που πάντοτε είναι αναγνωρίσιμα πως πρόκειται για δικά του. Το παιχνίδι που προτείνει ο Γκουαρδιόλα αποκαλύπτεται μόλις στα τρία πρώτα λεπτά κάθε αγώνα. Ομάδες πανέξυπνες και γενναιόδωρες ως προς το θέαμα. Που δεν φοβούνται να αναλάβουν ρίσκα (95 γκολ υπέρ), δίχως όμως να υποστούν τις συνέπειες αμυντικά (23 γκολ κατά). Τα στατιστικά από το ξεκίνημα της καριέρα του είναι άκρως ενδεικτικά. Ωστόσο, δεν έχει κανένα νόημα να τα μελετήσεις. Το πιο σημαντικό είναι το να δεις όλους τους παίκτες που είχε στη διάθεσή του, να προσπαθούν πάντα να προωθήσουν την μπάλα, να ανακαλύψουν τους χώρους εκεί που οι αντίπαλοι πάντα προσπαθούν να τους κλείσουν».

Τα χρήματα αγοράζουν παίκτες, όχι ιδέες

«Με τα χρήματα τα καταφέρνει ο οποιοσδήποτε, μου λένε. Μόνο που δεν είναι αλήθεια. Επειδή το χρήμα μπορεί να ξοδευτεί με χίλιους διαφορετικούς τρόπους. Οταν την τελευταία αγωνιστική ο Γκουαρδιόλα έπαιζε τη ζωή του, οι τρεις μέσοι του ήταν οι Γκουντογκάν, Μπ. Σίλβα, Ντ. Σίλβα και οι τρεις επιθετικοί του οι Στέρλινγκ, Μαχρέζ, Αγουέρο. Κανείς τους δεν πλησίαζε ούτε καν με σκάλα το 1,80 εκ. ύψος. Κάποιοι εξ αυτών είχαν τραυματισμούς και άλλοι κουβαλούσαν τη φήμη των αναρχικών-κακών παιδιών. Μαζί του όμως στη Σίτι, βρήκαν την εμπιστοσύνη, την καθοδήγηση που τους επέτρεψε να ονειρευτούν ξανά και να παίξουν το καλύτερό τους. Δεν λέω ότι δεν γίνεται να παίξεις καλά με πιο κοντούς παίκτες. Προσωπικά όμως, πάντα πίστευα ότι για να κυριαρχήσει μία ομάδα, θα έπρεπε να έχει στη σύνθεσή τους και τα στοιχεία της επικράτησης στον αέρα, τη σωματική δύναμη. Και ο Γκουαρδιόλα κατέρριψε ξανά αυτόν τον μύθο, όπως είναι κάνει και στην Μπαρτσελόνα».

Στα καλύτερα χέρια

«Να ενώνεις τους ανθρώπους και να δυναμώνεις, να ενισχύεις την κουλτούρα και την ιστορία ενός συλλόγου. Αυτό ακριβώς που κάνει ο Γκουαρδιόλα στη Σίτι. Επειδή αυτή η ομάδα δεν έχει το ιστορικό υπόβαθρο των ανταγωνιστών της και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τους νικήσει, δίχως να έχει τη δομή και το ψυχολογικό πλεονέκτημα των άλλων. Αυτό που αποκαλούμε ως βαριά φανέλα. Το να κατακτάς διαδοχικά τον τίτλο, να το κάνεις με υπέροχο ποδόσφαιρο και καταρρίπτοντας ρεκόρ, αποκαλύπτει και το προπονητικό σου μεγαλείο. Οπως και το να μεταφέρεις το πνεύμα και τις ιδέες σου στο γήπεδο μέσα από τα κορμιά των παικτών σου. Και είμαι πλέον βέβαιος ότι το ποδόσφαιρο που εσύ υποδεικνύεις, αυτό το ξεχωριστό παιχνίδι πιονέρων της μπάλας, βρίσκει τούτη τη στιγμή την πιο τέλεια εφαρμογή του... »

* Ο Χόρχε Βαλδάνο υπήρξε παγκόσμιος πρωταθλητής με την Αργεντινή (1986), υπηρέτησε τη Ρεάλ Μαδρίτης ως παίκτης, προπονητής και τεχνικός διευθυντής και πάντα τα γραπτά του έχουν έναν ξεχωριστό τρόπο έκφρασης!

* Το εν λόγω κείμενο δημοσιεύτηκε στην ισπανική εφημερίδα “El Pais” (20/05)!