Αν το πλάνο, όταν ο Νεϊμάρ αποφάσιζε να φύγει από την Μπαρτσελόνα πριν δύο καλοκαίρια, ήταν να απελευθερωθεί από την συλλογικότητα του κλαμπ, να βγει από τη σκιά του Λιονέλ Μέσι και να πραγματοποιήσει το πεπρωμένο του ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του πλανήτη, είναι σωστό να πούμε ότι έχει ακόμη δρόμο να κάνει.

Οταν η Παρί Σεν Ζερμέν μπήκε στο Old Trafford για το πιο σημαντικό, ως τώρα, παιχνίδι της στη σεζόν, ο Νεϊμάρ δεν ήταν πουθενά. Είναι η δεύτερη σερί σεζόν που οι Γάλλοι μπαίνουν στη φάση των "16" χωρίς τον Βραζιλιάνο σταρ, το εύθραυστο πέμπτο μετατάρσιο του οποίου ευθύνεται για αυτές τις απουσίες. Είναι ένας τραυματισμός που ο Νεϊμάρ, ο οποίος ποτέ δεν έκρυψε τη φιλοδοξία του να γίνει ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, δε χρειαζόταν. Το χρυσό παιδί της Βραζιλίας έγινε πρόσφατα 27 ετών, η κρίσιμη ηλικία για έναν αθλητή της ελίτ: Το σημείο που σταματάει κάθε συζήτηση για τις δυνατότητες και αρχίζει σιγά-σιγά αυτή για την κληρονομιά που μπορεί να αφήσει.

Με αυτό ως δεδομένο, είναι καλό για τον Νεϊμάρ το γεγονός ότι έχει κάποια καλά χρόνια μπροστά του, γιατί αυτή τη στιγμή το legacy του δεν είναι εντελώς θετικό. Βασικά, η καριέρα του ως τώρα θα μπορούσε να περιγραφεί σαν μια προειδοποίηση για τους νεαρούς ταλαντούχους αθλητές: Μια ιστορία για το πώς ο ανεξέλεγκτος ναρκισσισμός μπορεί να υπονομεύσει και το πιο μεγάλο ταλέντο.

Ισως το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα να είχε φανεί από το Μουντιάλ 2014, όταν ο Νεϊμάρ, ο οποίος είχε παρουσιάσει αυτό το εντός έδρας τουρνουά ως τη διοργάνωση της στέψης του, τραυματίστηκε στον προημιτελικό. Καθώς παρατάσσονταν για το επόμενο παιχνίδι, οι συμπαίκτες του κράτησαν ψηλά τη φανέλα του λες και είχε... πεθάνει, ενώ βασικά είχε απλά τραυματιστεί στην πλάτη, με συνέπεια να πάρουν άμεσα την τιμωρία τους: Μία από τις πιο εξευτελιστικές ήττες στην ιστορία του αθλητισμού. Αντί να κατακτήσει τον κόσμο, ο Νεϊμάρ είχε καταφέρει να μετατρέψει το παραμύθι της πατρίδας του στο Παγκόσμιο Κύπελλο, σε μια ιστορία-τρόμου σχετικά με την ηλιθιότητα του να υπερισχύει το άτομο.

Μέσα στον επόμενο χρόνο, φαινόταν ότι όλη αυτή η λατρεία για τον εαυτό του ανήκε στο παρελθόν. Καθώς η σεζό 2014-15 ολοκληρωνόταν, ο Νεϊμάρ είχε καθιερωθεί ως το 1/3 μιας από τις καλύτερες επιθέσεις όλων των εποχών, βοηθώντας την Μπαρτσελόνα να φτάσει σε ένα ιστορικό τρεμπλ και παίρνοντας τον τίτλο του μελλοντικού νικητή της Χρυσής Μπάλας, παίρνοντας την 3η θέση στην ψηφοφορία πίσω από τους Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο, οι οποίοι έμπαιναν στα τελευταία τους χρόνια στην κορυφή.

Την επόμενη σεζόν η τριάδα Μέσι-Νεϊμάρ-Σουάρες έσπασε το δικό της ρεκόρ στο σκοράρισμα -βάζοντας 131 συνολικά- στο δρόμο για το νταμπλ στην Ισπανία και ένα χρόνο μετά, ο Νεϊμάρ ήταν αυτός που βγήκε μπροστά, όταν τα πράγματα έγιναν σκληρά, ενορχηστρώνοντας το απίστευτο comeback κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν. Η σεζόν, όταν έφτασε στο τέλος της, δεν ήταν τελικά επιτυχημένη για την ομάδα του, αλλά για τον Νεϊμάρ το μονοπάτι της δόξας δεν έδειχνε και τόσο μακριά του.

Μια μεταγραφή 220 εκατ. ευρώ, με 600.000 λίρες την εβδομάδα ως μισθό σε ένα κλαμπ που θέλει να γίνει ανερχόμενη δύναμη, και η ευκαιρία να γίνει ο πρωταγωνιστής και ηγέτης μιας ομάδας που θα γράψει τη δική της ιστορία, είναι μια πρόταση που λίγοι ποδοσφαιριστές μπορούν να απορρίψουν. Η μεταγραφή του Νεϊμάρ στην Παρί Σεν Ζερμέν δεν ήταν μια τρέλα. Αυτό που ακολούθησε μετά όμως, έμοιαζε σαν να παίρνουν οι τρελοί τον έλεγχο στο άσυλο.

Μέχρι στιγμής, η καριέρα του Νεϊμάρ στην Παρί είναι μια 18μηνη απόδειξη πως δεν ισχύει ότι δεν υπάρχει κακή διαφήμιση. Τα ρεπορτάζ από Παρίσι έχουν αναφέρει, ως τώρα, τα εξής: Η συμπεριφορά σταρ του Νεϊμάρ έχει χωρίσει στα δύο τα αποδυτήρια, ο πρόεδρος της Παρί Σεν Ζερμέν προσφέρει ένα εκατ. ευρώ στον Καβάνι για να αφήνει τον Νεϊμάρ να εκτελεί τα πέναλτι, οι συμπαίκτες του Νεϊμάρ έχουν οδηγίες να μην τον μαρκάρουν σκληρά στις προπονήσεις, στο συμβόλαιο του Νεϊμάρ προβλέπεται μπόνους 375.000 ευρώ για να χειροκροτεί τους οπαδούς μετά τους αγώνες.

Και με δεδομένο ότι η άφιξη του στο Παρίσι δεν έφερε την ομάδα πιο κοντά στην κατάκτηση ή τη διεκδίκηση του Champions League, η θέση του Νεϊμάρ στην παγκόσμια κλίμακα έχει αρχίσει να κλονίζεται ξανά. Η Μπαρτσελόνα, εν τω μεταξύ, μπαίνει στα νοκ-άουτ του Champions League σαν δεύτερο φαβορί, παρά το γεγονός ότι είναι λιγότερο ομάδα σε σχέση με τα χρόνια του Βραζιλιάνου εκεί. Ισως το να είναι μέλος της καλύτερης ομάδας της Ευρώπης ήταν καλύτερο για την καριέρα του Νεϊμάρ από ό,τι πίστευε ο ίδιος.

Από την άλλη, ένα εγχώριο τρεμπλ, ακόμη ένα πιθανό νταμπλ φέτος, 48 γκολ σε 53 αγώνες και ο τίτλος του παίκτη της χρονιάς για το γαλλικό πρωτάθλημα πέρυσι, δεν είναι και τόσο άσχημα για 1,5 χρόνο μίζερης αποτυχίας. Αυτή η λίστα, όμως, αποδεικνύει και την τρύπα που ουσιαστικά έσκαψε η ίδια η Παρί Σεν Ζερμέν, παρά τα αναρίθμητα δισεκατομμύρια της, για τον εαυτό της. Οι εγχώριοι τίτλοι είναι τόσο αναπόφευκτοι ώστε να μοιάζουν ασήμαντοι, ενώ το ιερό δισκοπότηρο τους, το Champions League, είναι ένα τουρνουά στο οποίο ο νικητής θα πρέπει να βασιστεί και στο timing, στην τύχη, στις κληρώσεις, στο να μην τραυματιστούν τα μετατάρσια τις κρίσιμες στιγμές. Η Παρί Σεν Ζερμέν, με άλλα λόγια, έβαλε τον εαυτό της σε μια κατάσταση, στην οποία το μόνο τρόπαιο που μετράει είναι το ένα που δεν μπορεί να αγοράσει.

Οσο για τον Νεϊμάρ, μπορεί να είναι χαρούμενος για το γεγονός ότι το δίδυμο Μέσι-Ρονάλντο έχασε την Χρυσή Μπάλα για πρώτη φορά έπειτα από 11 χρόνια. Αντί να το εκμεταλλευτεί ο ίδιος όμως, έπεσε φέτος από την 3η στη 12η θέση ενώ ο Λούκα Μόντριτς -ένα μικρό, λιτό ψάρι σε μια μεγάλη λίμνη- επιβραβεύθηκε για την ανιδιοτέλεια του παιχνιδιού του. Αν υπάρχει ηθική εδώ, έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα ατομικά βραβεία στο ποδόσφαιρο είναι το παραπροϊόν της επιτυχίας, όχι ο ορισμός αυτής.

Για να γίνουν χειρότερα τα πράγματα, ο Νεϊμάρ δεν είναι πλέον το πιο καυτό περιουσιακό στοιχείο του ποδοσφαίρου. Αυτός ο τίτλος ανήκει πλέον στον συμπαίκτη του, Κιλιάν Μπαπέ, έναν τύπο που πέρασε το Μουντιάλ με το να δίνει στον κόσμο τη δυνατότητα να παρακολουθεί μια σειρά από εντυπωσιακές επιθετικές ενέργειες. Αντιθέτως, οι εμφανίσεις του Νεϊμάρ στα γήπεδα της Ρωσίας ήταν γεμάτες ανοησίες και όχι τόσο πολύ θέαμα: Πέντε ματς, δύο γκολ και 14 λεπτά πεσμένος στον αγωνιστικό χώρο... Ο μεγαλύτερος αντίκτυπος του Βραζιλιάνου ήταν τα viral που προκάλεσε με τις πτώσεις του με κάθε ευκαιρία. Η τελική εντύπωση, έπειτα από όλο αυτό το θέατρο, ήταν αυτή ενός τύπου που θέλει να έχει την προσοχή όλων συμπεριφερόμενος με το κόμπλεξ του "θύματος". «Ο Νεϊμάρ γοήτευσε τη Βραζιλία και ενόχλησε όλο τον υπόλοιπο κόσμο», έγραψε η βραζιλιάνικη εφημερίδα O Globo μετά τον αποκλεισμό της ομάδας τους στα προημιτελικά. Μια παγκόσμια ενόχληση: Πιθανότατα όχι αυτό που περίμενε ο Βραζιλιάνος για τον εαυτό του καθώς μπαίνει στα καλύτερα χρόνια της καριέρας του.

Είναι θέμα συζήτησης αν όλο αυτό είναι αποκλειστικά λάθος του Νεϊμάρ ή απλά η λογική συνέπεια όταν ένας άνθρωπος δείχνει τόσο πολύ το "εγώ" του. Σίγουρα, πάντως, δε βοηθάει τον εαυτό του με τη μανία με την οποία κυνηγάει τα λεφτά. Λίγο μετά το τέλος του Μουντιάλ, εμφανίστηκε στη βραζιλιάνικη τηλεόραση, σε ένα κλιπ, στο οποίο εμφανιζόταν να μιλάει για τις κατηγορίες για τις βουτιές, για το πόσο υπέφερε συναισθηματικά και για την όχι τέλεια σχέση του με τα ΜΜΕ. Μετά ήρθε η μεγάλη αποκάλυψη: Ολο αυτό ήταν μέρος μιας διαφήμισης.

Είναι εύκολο να ξεχάσουμε ότι -θαμένος κάπου στη μέση όλων αυτών- είναι ένας εκπληκτικά ταλαντούχος ποδοσφαιριστής, ένας που τραβάει πάνω του τα μετάλλια και μπορεί όταν ολοκληρώσει την καριέρα του να είναι, πάνω-κάτω, στο επίπεδο των Πελέ, Ρομάριο και Ρονάλντο. Επίσης, δεν είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής που επιλέγει να φύγει από μια επιτυχημένη ομάδα. Ούτε είναι ο πρώτος που "οδηγείται" από τη δόξα, το χρήμα και τις προσωπικές διακρίσεις. Είναι όμως μάλλον ο πρώτος που τα κάνει όλα αυτά τόσο... χύμα και με τόσο υπερβολικά επικερδείς σκοπούς.

Υπό αυτή την έννοια, ο Νεϊμάρ μπορεί να ρίξει μια ματιά στην αντίπαλο της Παρί Σεν Ζερμέν στο Champions League. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πέρασε δύο χρόνια υπηρετώντας τις επιθυμίες ενός ακόρεστου εγωιστή και όταν επιτέλους τον ξεφορτώθηκε, αναγεννήθηκε ως ομάδα. Οπως ο Ζοσέ Μουρίνιο, έτσι και ο Νεϊμάρ μαθαίνει γρήγορα ότι το προφίλ και το πρεστίζ είναι δύο πολύ διαφορετικά πράγματα. Το ερώτημα για την Παρί Σεν Ζερμέν είναι αν θα είναι καλύτερη με τον Βραζιλιάνο ετοιμοπόλεμο ξανά ή με τον Βραζιλιάνο σε μια άλλη ομάδα...

ΠΗΓΗ: FourFourTwo