Ο κορυφαίος Βάσκος στο... «Λάκκο»

Στην κοινή λαλιά τους, την euskera, αποκαλούν τη μάχη τους ως «euskal derbia». Το φοβερό με αυτή τους την αντιπαλότητα, η οποία χρονολογείται από την ίδρυση της Σοσιεδάδ το 1909, είναι ότι παρά την αιώνια μάχη τους για το πρωτοκαθεδρία στη δική τους Χώρα, ουδέποτε η αναμέτρηση των Βάσκων περιλάμβανε ξύλο και αντεγκλήσεις μεταξύ των οπαδών. Ανέκαθεν υπήρξε μία κόντρα των διοικήσεων, που ενίοτε και αρκετά συχνά διέκοπταν τις «διπλωματικές» επαφές τους.

Η τελευταία έντονη φορά που τα αφεντικά της Αθλέτικ και της Ρεάλ έπαψαν να μιλιούνται για καιρό, συνέβη το καλοκαίρι του 1995. Τότε, η πρώτη, ως συνήθως δηλαδή, πήγε κι έκλεψε το μεγάλο ταλέντο των ακαδημιών του Σαν Σεμπαστιάν. Πλήρωσαν σε πεσέτες το ποσό των σημερινών 3,3 εκατ. ευρώ, νούμερο σημαντικό για εκείνο τον άγνωστο ακόμα 18χρονο επιθετικό με το όνομα Χοσέμπα Ετσεμπερία. Μία εκπληκτική κλοπή που στο φινάλε θα άφηνε εποχή ως τρίτος σε συμμετοχές στην ιστορία του Club, μετρώντας 514 σε 15 σεζόν.

Κάπως έτσι έχουν κυλήσει για πάνω από 100 χρόνια οι σχέσεις των δύο μεγάλων συλλόγων των Βάσκων. Ανέκαθεν εμφανίζοντας αιτίες για σύγκρουση και ξανά αφορμές για φιλία. Και ως τις δικές μας μέρες η ποδοσφαιρική ζωή κάνει κύκλους κινούμενη μεταξύ φασαριών-καταγγελιών και στήριξης-αγκαλιών. Για να φτάσουμε στο τώρα και την ακριβότερη μεταγραφή ever για την Αθλέτικ (σ.σ.: προηγούμενη τα 12 εκατ. ευρώ για τον Ρομπέρο Ρίος από την Μπέτις το 1997). Τα 32 εκατ. ευρώ για τη ρήτρα του Ινιγο Μαρτίνεθ δεν είναι για τη Ρεάλ τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από ακόμα μία καλοπληρωμένη «κλοπή».

Στα 26 του ο Μαρτίνεθ καλείται να κάνει πλέον δύο σημαντικά πράγματα. Το πρώτο είναι να γεμίσει το κενό του Αϊμερίκ Λαπόρτ, ο οποίος λίγες ώρες νωρίτερα μετακόμιζε στο Μάντσεστερ για τη Σίτι. Η Αθλέτικ έκανε την τέλεια κίνηση, καθώς αγόρασε τον σπουδαιότερο Βάσκο σέντερ μπακ και μάλιστα σε εξαιρετική ηλικία. Το θέμα όμως είναι ότι ο ίδιος θα πρέπει να επιβεβαιώσει αυτόν τον ορισμό και να ξεπεράσει τον εαυτό του. Ουσιαστικά να γίνει αυτό που τον προόριζε το αγωνιστικό DNA του: όχι απλά ο καλύτερος Βάσκος στη θέση, αλλά ένας εκ των κορυφαίων Ισπανών.

Ηταν το καλοκαίρι του 2013 όταν η Μπαρτσελόνα αγόραζε τον Νεϊμάρ και η σοβαρή αρθρογραφία στη χώρα εξηγούσε ότι για ακόμα μία φορά δεν θα περίσσευαν φράγκα για το κέντρο της άμυνας. Ο Κάρλες Πουγιόλ δεν υπήρχε πλέον στα Μπλαουγκράνα και το ρεπορτάζ έφερνε τα ονόματα των Αγκερ, Βερμάλεν, Ματιέ, Ραμί, Μανγκαλά. Ο Τίτο Βιλανόβα ζητούσε ενίσχυση στα μετόπισθεν, αλλά ο πρόεδρος Σάντρο Ροσέλ και ο τεχνικός διευθυντής Αντονι Θουμπιθαρέτα είχαν άλλου είδους πλάνα. Ο Βιλανόβα έριξε τότε στο τραπέζι το όνομα του Ινιγο Μαρτίνεθ, κάτι που πρώτος είχε κάνει από το 2011 ο Πεπ Γκυοαρδιόλα.

Στα 22 του ήταν ήδη ο στυλοβάτης της άμυνας της Σοσιεδάδ και ένας εκ των πλέον πολύτιμων παικτών για το θαύμα της 4ης θέσης και της εξόδου στο Champions League, με εκείνη την πολύ ωραία ομάδα που είχε στήσει ο Φιλίπ Μοντανιέ, που ήταν και ο μέντοράς του. Πολλοί είχαν ήδη σπεύσει να τον συγκρίνουν με τον Πουγιόλ, αλλά αυτό ήταν εξ αρχής λάθος. Ο Μαρτίνεθ δεν έχει την ίδια διάθεση αυτοθυσίας. Για τάκλιν πέφτει αλλά όχι με την ίδια συχνότητα, ενώ με ύψος 1,81 δεν τον λες και ανίκητο στον αέρα, όπου φέτος κέρδιζε λίγο παραπάνω από μία (1,3) στις δύο μονομαχίες. Ωστόσο, έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά στο παιχνίδι του που τον κάνουν να ξεχωρίζει από τους πιο πολλούς κεντρικούς αμυντικούς παγκοσμίως.

Είναι τρομερά cool. Δεν πανικοβάλλεται και ειδικά σε αντεπιθέσεις, έχει έναν μοναδικό τρόπο να μειώνει τον ρυθμό και να καθυστερεί τον αντίπαλο. Οι τοποθετήσεις του είναι εξαιρετικές και παρά τα λίγα κιλά του (75), βάζει το σώμα του ιδανικά, με την ταχύτητα του να συμβάλει στο να βγαίνει πρώτος στη μπάλα, μιας και το μυαλό του έχει ήδη διαβάσει ένα κλικ νωρίτερα τη φάση. Αυτό είναι το ένα από τα δύο αγωνιστικά προτερήματα του. Υπάρχει και η ιδιαίτερη συμβολή του στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Οι επιτυχημένες πάσες του στη La Liga αγγίζουν το 80%. Και δεν μιλάμε για πασούλες στους διπλανούς του. Το αριστερό του πόδι έχει την ακρίβεια 10αριού και δεν ντρέπεται καθόλου να το δουλέψει.

Σε αυτά προσθέστε και τη λατρεία του για τα μακρινά σουτ. Στην Ισπανία έχουν μείνει στα highlight δύο γκολάρες του πίσω από τη σέντρα, οι οποίες μόνο τυχαίες ενέργειες δεν ήταν. Σήκωσε κεφάλι, είδε, έκανε τους υπολογισμούς και το έστειλε... Γενικότερα του αρέσει να ανεβαίνει και να κάνει παιχνίδι από πίσω, ενώ έχει και 1,2 σουτ ανά ματς. Δυστυχώς, η πορεία του όμως έμεινε σχετικά στάσιμη. Αν και κορυφαίος στο EURO U-23 του 2013 στο Ισραήλ, το οποίο κατέκτησε με την εκπληκτικά ταλαντούχα παρέα των Τιάγκο, Κόκε, Ισκο, Μοράτα, Ντε Χέα, Ιγιαραμέντι, Καρβαχάλ, Νάτσο, φάνηκε να μένει εκεί.

Ο Ινιγο Μαρτίνεθ έχει ακόμα πιθανότητες να πάει στο Μουντιάλ. Ο Χουλέν Λοπετέγκι τον στηρίζει, καθώς τον ξέρει από τα παλιά. Θα έχει λοιπόν κάποιους μήνες μπροστά του για να ξεκολλήσει από το όποιο τέλμα βίωσε στο «Ανοέτα» και να προσπαθήσει να υπενθυμίσει σε όλους το πόσο ταλαντούχος και ικανός είναι. Η Αθλέτικ είναι ένα βήμα ανέλιξης. Μικρό ίσως, αλλά στη Χώρα των Βάσκων είναι βήμα παραπάνω το να πας στο «Λάκκο των Λεόντων». Το θέμα όμως είναι ότι ακόμα προλαβαίνει και για πιο ψηλά. Επειδή για εκεί ήταν ο αρχικός προορισμός του...

Follow me: @jorgekaraman