Ιταλία (1950)
Η «σκουάντρα ατζούρα» στέφθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια το 1934 και το 1938, με το επόμενο Μουντιάλ να διεξάγεται το 1950, λόγω του δεύτερου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ωστόσο, ένα χρόνο νωρίτερα, είχε γίνει η αεροπορική τραγωδία της Σουπέργκα, που ξεκλήρισε τη μεγάλη Τορίνο εκείνης της εποχής και αποδυνάμωσε αισθητά την εθνική ομάδα. Επιπλέον, οι Ιταλοί, που είχαν κλονιστεί από τη συγκεκριμένη αεροπορική τραγωδία, προτίμησαν να ταξιδέψουν με πλοίο στη μακρινή Βραζιλία, με αποτέλεσμα οι κόπωση των διεθνών να αποτυπωθεί στον αγωνιστικό χώρο. Η ήττα από την Σουηδία με 3-2 στην πρεμιέρα ήταν ουσιαστικά το αποτέλεσμα που στέρησε από τους παγκόσμιους πρωταθλητές την πρόκριση στα νοκ άουτ. Η νίκη επί της Παραγουάης με 2-0 δε στάθηκε αρκετή, αφού από τον όμιλο περνούσε μόνο η πρώτη ομάδα, που ήταν η Σουηδία.

Βραζιλία (1966)
Μετά τις δύο συνεχόμενες κατακτήσεις, το 1958 και το 1962, η Βραζιλία πήγαινε ως το μεγάλο φαβορί στα γήπεδα της Αγγλίας, αφού εκτός του Πελέ, υπήρχαν παίκτες όπως ο Γκαρίντσα, ο Ζαϊρζίνιο, ο Τοστάο και πολλοί άλλοι. Στο πρώτο παιχνίδι μπορεί να κέρδισε την Βουλγαρία με 2-0, όμως τραυματίστηκε ο Πελέ, εξαιτίας του σκληρού παιχνιδιού των αντιπάλων του. Έτσι, απουσίασε από το δεύτερο παιχνίδι, όπου η «σελεσάο» ηττήθηκε από την Ουγγαρία. Αν και δεν ήταν εντελώς καλά, ο Πελέ αγωνίστηκε κανονικά στο τελευταίο παιχνίδι κόντρα στην Πορτογαλία, όμως για μία ακόμη φορά δέχθηκε πολύ σκληρά μαρκαρίσματα από τους αντιπάλους του, με αποτέλεσμα να ολοκληρώσει τραυματίας το ματς. Η Βραζιλία ηττήθηκε με 3-1 από την ομάδα του Εουσέμπιο, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί πρόωρα από τη διοργάνωση, με απολογισμό μία νίκη και δύο ήττες.

Γαλλία (2002)
Πιθανότατα η χειρότερη παρουσία παγκόσμιας πρωταθλήτριας σε Μουντιάλ. Στα γήπεδα της Κορέας και της Ιαπωνίας, οι «τρικολόρ» δεν πήγαν μόνο ως πρωταθλητές κόσμου (1998), αλλά και ως πρωταθλητές Ευρώπης (2000). Παρόλα αυτά, η Γαλλία υπέστη ένα ανεπανάληπτο ποδοσφαιρικό «βατερλό», το οποίο είχε ως αφετηρία την ήττα στο εναρκτήριο παιχνίδι της διοργάνωσης από την πρωτάρα Σενεγάλη με 1-0. Στο δεύτερο παιχνίδι, η αποβολή του Ανρί από το 25’ στέρησε τη δυνατότητα στους Γάλλους να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω από το τελικό 0-0 κόντρα στην Ουρουγουάη. Στο τελευταίο παιχνίδι με την Δανία μπορεί να επέστρεψε ο τραυματίας Ζιντάν, όμως η κατάσταση δεν μπορούσε να αντιστραφεί, με τους παγκόσμιους πρωταθλητές να γνωρίζουν την ήττα με 2-0 και να ολοκληρώνουν τον όμιλο στην τελευταία θέση, με μόλις έναν βαθμό και χωρίς να σημειώσουν ούτε ένα γκολ!

Ιταλία (2010)
Τέσσερα χρόνια μετά την κατάκτηση του τροπαίου στο Μουντιάλ της Γερμανίας, η «σκουάντρα ατζούρα» φαινόταν πως θα είχε εύκολο έργο στον όμιλο, όπου είχε να αντιμετωπίσει Παραγουάη, Σλοβακία και Νέα Ζηλανδία. Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές μπορεί να ξεκίνησαν με δύο ισοπαλίες κόντρα σε Παραγουάη και Νέα Ζηλανδία (1-1 και τα δύο παιχνίδια), όμως κρατούσαν την τύχη στα χέρια τους στο τελευταίο παιχνίδι, καθώς αν κέρδιζαν την Σλοβακία, τότε θα έπαιρναν το εισιτήριο για την επόμενη φάση. Ωστόσο, γνώρισαν οδυνηρή ήττα από την ομάδα του Χάμσικ και του Σκρτελ με σκορ 3-2, με αποτέλεσμα να τερματίσουν στην τελευταία θέση του γκρουπ και να αποχωρήσουν πρόωρα από τα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής.

Ισπανία (2014)
Την τετραετία 2008-2012 οι «φούριας ρόχας» είχαν σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά τους, κατακτώντας δύο Euro και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Στο Μουντιάλ της Βραζιλίας πήγαν και πάλι ως ένα από τα μεγάλα φαβορί, όμως η πτώση από την κορυφή ήταν απότομη. Στο πρώτο παιχνίδι των ομίλων, η Ισπανία τέθηκε αντιμέτωπη με την Ολλανδία, την οποία είχε νικήσει στον τελικό του 2010. Η εκδίκηση των «οράνιε» ήρθε με το χειρότερο δυνατό τρόπο για τους Ισπανούς, αφού η ομάδα του Λουίς Φαν Χααλ συνέτριψε την αντίπαλό της με 5-1. Η Ισπανία δε συνήλθε ποτέ από αυτό το ηχηρό «χαστούκι», γνωρίζοντας μία ακόμη ήττα και στο δεύτερο ματς, αυτή τη φορά από την Χιλή με 2-0. Το τελευταίο παιχνίδι με την Αυστραλία ήταν καθαρά τυπικής διαδικασίας, με την Ισπανία να παίρνει απλά μια νίκη γοήτρου με 3-0 και να αποχαιρετά τη διοργάνωση.