Η πειρατική γαλέρα ξανά στην Primera
Το sold out ματς με τη Λούγο είχε μόλις ολοκληρωθεί. Η Ράγιο Βαγιεκάνο πανηγύριζε την απευθείας άνοδό της στην Primera Division και ο κόσμος φώναζε ρυθμικά το όνομα του αρχιτέκτονα της επιτυχίας. «Μίτσελ, Μίτσελ». Ο 43χρονος τεχνικός δεν αποτελεί απλά έναν προπονητή που πέτυχε στην ομάδα του Βαγιέκας. Στο πρόσωπό του, η εργατική γειτονιά της Μαδρίτης βρήκε έναν άνθρωπο μπολιασμένο με τις αρχές του κλαμπ, ο οποίος τίμησε την φανέλα ως παίκτης και στα δύσκολα έβγαλε χαρακτήρα ως προπονητής. Γνώριζε καλά, άλλωστε, τι χρειάζεται για την άνοδο. Το είχε κάνει ξανά τρεις φορές ως παίκτης.
Ο Μίτσελ ανέλαβε τις τύχες των «φρανχιρόχος» όταν ήταν στην 16η θέση της δεύτερης κατηγορίας και μόλις έναν βαθμό πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού. Δεκαπέντε μήνες μετά, τους οδήγησε στην άνοδο, στην πρώτη του ουσιαστικά «κανονική» δουλειά ως πρώτος προπονητής. Ο λόγος που του εμπιστεύτηκαν τη δουλειά, είχε φυσικά να κάνει και με το παρελθόν του.
Ως παίκτης, ο Μίτσελ έγραψε 363 αγώνες με την κόκκινη ρίγα, όντας ο τρίτος στην ιστορία του συλλόγου σε συμμετοχές. Από τα 20 χρόνια που έπαιξε επαγγελματικό ποδόσφαιρο, τα 17 ήταν στη Ράγιο. Γνώρισε ανόδους, ήταν εκεί στην περιπέτεια του Κυπέλλου UEFA, αλλά και λύπες με υποβιβασμούς και δύσκολες καταστάσεις. Μεγάλωσε στο εργατικό προάστιο της ισπανικής πρωτεύουσας και δέθηκε από μικρός μαζί με την ομάδα που το εκπροσωπεί. Έμαθε από την πρώτη στιγμή τι σημαίνει η Ράγιο για τον κόσμο, για την εργατική τάξη. Έμαθε για τις κοινωνικές της αξίες που ξεπερνούν τις αθλητικές, την προτεραιότητα στην κοινότητα που εκπροσωπεί, για την προσπάθεια που πρέπει να δείχνει η ομάδα στο γήπεδο, προσπαθώντας να αγγίξει τον καθημερινό μόχθο των aficionados της. Ο γράφων είχε την ευκαιρία να ανταλλάξει μερικές κουβέντες μαζί του στην επίσκεψη του Νοεμβρίου στη Μαδρίτη και να τον δει από κοντά σε ένα τετ-α-τετ με τον Τσόρι. Φιλικός όσο δεν πάει και υπερήφανος για τη φύση του συλλόγου, ήταν ξεκάθαρο ότι αυτή δεν ήταν μια οποιαδήποτε δουλειά για εκείνον.
Όταν κρέμασε τα παπούτσια του το 2012 έμεινε στο σύλλογο. Ήταν στο τιμ του Πάκο Χέμεθ, με τον οποίο η ομάδα του Βαγιέκας άγγιξε την συμμετοχή της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και ανέλαβε επικεφαλής μεθοδολογίας στις ακαδημίες, έναν τομέα που παραδοσιακά είχε μεγάλη σημασία για τη Ράγιο. Ο Μίτσελ επηρεάστηκε πολύ από τον τρόπο παιχνιδιού και τη φιλοσοφία του Χέμεθ, ο οποίος έβγαζε ένα σπάνιο αγωνιστικό θράσος, το οποίο ο κόσμος λάτρευε. Προσπαθούσε να κοιτάξει στα μάτια ακόμα και τους μεγάλους με πίεση ψηλά, έμφαση στη δημιουργία και... άγνοια κινδύνου! «Αν είναι να χάσεις, τι διαφορά έχει να χάσεις με δύο ή με τέσσερα γκολ;», έλεγε χαρακτηριστικά ο Χέμεθ, που κόντρα σε πολλά προβλήματα και αποχωρήσεις παικτών κέρδισε το χειροκρότημα από όλο τον ισπανικό κόσμο.
Ο Μίτσελ το 2016 ανέλαβε την ομάδα Νέων και μετά τις αποχωρήσεις του Σανδοβάλ και του Μπαράχα, κλήθηκε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Πέραν του ότι έβλεπε στο πρόσωπό του έναν άνθρωπο που μπορούσε να εμπνεύσει, η διοίκηση του Πρένσα που έχει βρεθεί τελευταία πολύ στο στόχαστρο του κόσμου, θεώρησε ότι με την επιλογή του θα μετριάσει τις αντιδράσεις. Η διαχείρισή του οδήγησε σε επτά νίκες στα εναπομείναντα 15 ματς και στη σωτηρία δύο αγωνιστικές πριν το πέσιμο της καρό σημαίας. Το καλοκαίρι, ο Μίτσελ συνεργάστηκε άψογα με τον αθλητικό διευθυντή Νταβίδ Κομπένιο, φτιάχνοντας μια ομάδα με ελεύθερους, που είχε εξαιρετική ισορροπία. Έμπειροι και νεαροί συνέθεσαν ένα μείγμα γεμάτο χημεία και επιθετικές διαθέσεις.
Η επιλογή στους δανεικούς ήταν... κάτι παραπάνω από επιτυχημένη, με τον Ουνάι Λόπεθ να κάνει τη διαφορά στον άξονα, τον Εμιλιάνο Βελάσκες να καθιερώνεται στην άμυνα και τον Ραούλ ντε Τομάς να πετυχαίνει 24 γκολ και να σπάει κάθε ρεκόρ. Ο έμπειρος Μπαϊάνο ήρθε ελεύθερος, όπως και ο Όσκαρ Τρέχο των 12 γκολ και 36 συμμετοχές και ο βασικός τερματοφύλακας Αλμπέρτο Γκαρθία. Οι «μπαρουτοκαπνισμένοι» Ντοράδο, Γκέρα και φυσικά ο γνωστός μας Τσόρι Ντομίνγκες έδωσαν λύσεις, όπως και ο «παρεξηγημένος» Εμπάρμπα. Οι πιτσιρικάδες Σάντι Κομεσάνια και Φραν Μπελτράν εξελίχθηκαν σε αποκαλύψεις και ο πάγκος γέμισε με τους Αρμεντέρος, Ελουστόνδο. Ο λίγο μεγαλύτερος Άλεξ Μορένο βρήκε το περιβάλλον για να λάμψει πολύ περισσότερο, ενώ ακόμα και ο Μπεμπέ, που τον Ιανουάριο ακούστηκε για την ΑΕΚ και για πολλούς θεωρούταν τελειωμένος, αναγεννήθηκε ως δανεικός στα χέρια του Μίτσελ. Ακόμα και ο 35χρονος πλέον, γνωστός μας από το πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό, Μανούτσο Γκονσάλβες έκανε λίγες, αλλά τίμιες εμφανίσεις, κυρίως στα τελευταία λεπτά αναμετρήσεων που η ομάδα έψαχνε κολόνα στην επίθεση ή ακόμα και στην άμυνα, όταν οι σέντρες σφύριζαν.
Ο διευθυντής σύνταξης της As αποκάλεσε τον Μίτσελ «Τσολίτο», έναν μικρό Σιμεόνε που κατάφερε να χτίσει ισχυρούς δεσμούς στα αποδυτήρια και να φτιάξει μια ομάδα από καμικάζι, έχοντας μεν διαφορετικούς αγωνιστικούς προσανατολισμούς από τον Αργεντινό, αλλά το ίδιο πάθος και την ίδια αυταπάρνηση για τη φανέλα.
To παιχνίδι με τη Λούγο είχε τελειώσει. Ο Μίτσελ πήρε το μικρόφωνο του οργανωτή της κερκίδας και απευθύνθηκε προς τους οπαδούς. «Αυτοί οι παίκτες έδωσαν τη ζωή τους για τη φανέλα», είπε χαρακτηριστικά, αποδίδοντάς τους όλα τα εύσημα. Φορούσε, μαζί με τους παίκτες, το μπλουζάκι με την γαλέρα των Bukaneros, των ultras της Ράγιο. Aγκαλιά με παιδιά, ηλικιωμένους, ανθρώπους που ζουν χρόνια στα αποδυτήρια της ομάδας. Αυτό είναι το πνεύμα των «φρανχιρόχος».
«Είναι όνειρο να προπονήσω την Ράγιο στην Primera», δήλωσε όταν τα πράγματα ηρέμησαν και δήλωσε αισιόδοξος για το μέλλον επειδή έχουμε «ισχυρή επιθυμία, ενθουσιασμό και αφοσίωση». Όλα δείχνουν ότι θα είναι η πρώτη εκκρεμότητα που θα κλείσει για την επόμενη σεζόν, με τις δύο πλευρές να έχουν εκφράσει ήδη την επιθυμία τους για τη συνέχεια της συνεργασίας. Στο ρόστερ υπάρχουν αρκετά ανοιχτά μέτωπα. Εννιά συμβόλαια λήγουν και θα γίνει προσπάθεια να παραμείνουν μερικοί δανεικοί-κλειδιά. Σε κάθε περίπτωση, η μετάβαση του «Τσολίτο» στην Primera, του παιδιού-θαύμα από τα στενά του Βαγιέκας, θα είναι μια ωραία ιστορία για την επόμενη χρονιά.
Η μαχητική διάθεση, άλλωστε, είναι στο DNA του συλλόγου. Όπως είχε πει ένας οπαδός μετά τον περσινό υποβιβασμό. «Το ότι πέσαμε σημαίνει ότι πρέπει να μας δώσουν το Νόμπελ Φυσικής. Γιατί αυτός του Βαγιέκας θα είναι ο μοναδικός κεραυνός (rayo) που θα πέσει από τα κάτω προς τα πάνω!».
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ-ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΤΟΥ GAZZETTA.GR ΓΙΑ ΤΗ ΡΑΓΙΟ ΒΑΓΙΕΚΑΝΟ
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
