Οι δυο γεννήσεις τού John Nash…

Gazzetta team
Οι δυο γεννήσεις τού John Nash…
O φίλος του Αντώνη Πανούτσου, Μάκης Προβατάς γράφει για τον ιδιοφυή νομπελίστα μαθηματικό John Nash με αφορμή τον θάνατο του!
Πριν από μερικές ώρες μάθαμε ότι σκοτώθηκε o John Nash. Ο ιδιοφυής νομπελίστας μαθηματικός, καθηγητής του Princeton, ο οποίος το 1950 έγραψε τον ‘γρίφο του Nash’ (Nash equilibrium), ο οποίος είχε να κάνει με τη θεωρία των παιγνίων στην οποία άλλωστε ήταν παγκόσμια ο μέγας ειδικός. Ο «γρίφος του Νας», η «θεωρία των παιγνίων»,είναι η πιο βασική μαθηματική θεωρία για την οικονομία του 20ού αιώνα.

Ο John Nash γεννήθηκε δυο φορές: Η πρώτη ήταν στις 13 Ιουνίου 1928 στο Bluefield της West Virginia. Η δεύτερη ήταν τον Αύγουστο του 2005 στο πανεπιστήμιο BerkeleyCalifornia, όταν ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, ο Χρίστος Παπαδημητρίου και ο Πολ Γκόλντμπεργκ έλυσαν τον περιβόητο πλέον «γρίφο του Νας», ο οποίος παρέμενε άλυτος για 50 χρόνια.

Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης έχει το μοναδικό προνόμιο να έχει συμβάλει στη δικαίωση της ζωής του John Nash, και μάλιστα είχαν προηγηθεί σημάδια γι αυτή τη σχέση, όπως συμβαίνει συχνά στα σπουδαία πράγματα στη ζωή..

Για να μην εφευρίσκουμε καινούργιες λέξεις συμφωνήσαμε με τον Κωνσταντίνο να βάλω στο κείμενο ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη τον Νοέμβριο του 2011… To μοναδικό που μου είπε ήταν: «Στενοχωρήθηκα πραγματικά πάρα πολύ. Είναι τραγικός, ένας τέτοιος θάνατος για έναν τέτοιο άνθρωπο...»

Την ημέρα που βραβευτήκατε επειδή βρήκατε τη λύση στο «γρίφο του Νας», στο κοινό βρισκόταν και ο ίδιος ο Νας. Βλέποντάς τον, σκεφτήκατε καθόλου ότι η ζωή είναι τελικά ένα παιχνίδι;
«Δεν είχα την παραμικρή ιδέα, δεν το περίμενα ότι ο Νας, στην ηλικία των 83 χρόνων, ένας ηλικιωμένος και καταξιωμένος επιστήμονας, θα γνώριζε ότι πρόκειται να μιλήσω για την εργασία του και θα ερχόταν στο συνέδριο. Μάλιστα, είχα ήδη αρχίσει να μιλάω δύο λεπτά και μπήκε καθυστερημένα».

Τον είδατε και ξαφνιαστήκατε; Τι σκεφτήκατε;
«Δεν κόμπλαρα, αν το θέτετε έτσι. Αυτά τα έχω ξεπεράσει. Είναι παιδικές αρρώστιες. Αυτό που σκέφτηκα είναι ότι, να, κλείνει ένας κύκλος. Συνέχισα την ομιλία μου, η οποία άλλωστε έχει μια άλλη μικρή ιστορία πίσω της».

Μπορείτε να μας την πείτε;
«Την τελευταία φορά που είχα δει την ταινία με θέμα τη ζωή του, το “Ένας υπέροχος άνθρωπος”, ήμουν μαθητής λυκείου, και φυσικά τότε δεν είχα ιδέα ούτε καν τι κλάδο θα ακολουθούσα στις σπουδές μου. Καθόμουν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου στο Σικάγο, όπου επρόκειτο να γίνει η βράβευση, γράφοντας την ομιλία. Προσπαθούσα να την κάνω κατανοητή στους επιστήμονες οι οποίοι θα ήταν στο κοινό και τότε συνέβη κάτι εκπληκτικά συμπτωματικό. Είχα την τηλεόραση ανοιχτή απλώς για να ακούω κάποιον ήχο και έπειτα από ώρα αντιλαμβάνομαι ότι έδειχνε το “Ένας υπέροχος άνθρωπος”».
Η ζωή του κάθε σπουδαίου επιστήμονα ολοκληρώνεται μόνο όταν συμβαίνουν γεγονότα σε σχέση με το έργο του και όχι όταν γίνεται ταινία...