Σεΐτης στο gazzetta.gr: «Το πιο σημαντικό είναι να δίνω στον κόσμο δύναμη»

Θάνος Σαρρής
Σεΐτης στο gazzetta.gr: «Το πιο σημαντικό είναι να δίνω στον κόσμο δύναμη»

bet365

Ο Μιχάλης Σεΐτης μίλησε στο gazzetta.gr από το Peace and Sport Regional Forum στη Ρόδο για τη δύναμη του αθλητισμού, για το πώς κατάφερε να τρέξει ξανά μετά τον ακρωτηριασμό, καθώς και για τις τραγικές συνθήκες στην Ελλάδα.

Ξεκινά αργά, με πιάνο. Όπως η καινούργια ζωή του Μιχάλη Σεΐτη. Μια στιγμή, ένα σοβαρό τροχαίο με δανεική μηχανή, με την άμεση συνειδητοποίηση ότι τα πράγματα δεν είναι καλά. Ένα τηλέφωνο από τον ίδιο για το ασθενοφόρο, μια εβδομάδα μάχης για να σώσει το πόδι του. Και τελικά ο ακρωτηριασμός από το γόνατο και κάτω. Ο Ροδίτης αθλητής, κουβαλώντας το μικρόβιο του τρεξίματος από μικρό παιδί, δεν σκεφτόταν πότε και αν θα ξαναπερπατήσει. Σκεφτόταν μόνο πότε θα τρέξει. H μελωδία λοιπόν δεν σταμάτησε. Όπως το βιολί και το τσέλο ανεβάζουν το ρυθμό στο τραγούδι, έτσι έγινε και με το πρόσθετο μέλος στη ζωή του. Και όπως στο «Run» του Ludovico Einaudi, το οποίο επέλεξε στο Dancing with the Stars για να στείλει το δικό του μήνυμα, ο ρυθμός ανέβηκε σταδιακά. Μόνο που η ψυχική του δύναμη δεν κατάφερε να τον κρατήσει στις κλίμακες του Ιταλού συνθέτη. Τον εκτίναξε.

Ο Μιχάλης Σεΐτης επέστρεψε σε αγώνα μόλις τρεις μήνες μετά το τροχαίο. Στους Παραολυμπιακούς του Ρίο έκανε παγκόσμιο ρεκόρ, αποδεικνύοντας ότι μήνυμα που έστειλε στις αρχές του 2018, χορεύοντας το «Run» του Ludovico Einauidi, τον αντιπροσωπεύει πλήρως: «Να μην το βάζετε ποτέ κάτω, ό,τι κι αν συμβεί. Χρειάζεται και λίγη τρέλα...».

Ο 31χρονος Παραολυμπιονίκης ήταν προσκεκλημένος στο Peace and Sport Regional Forum της Ρόδου, όπου με την ομιλία του έδωσε μια ακόμα διάσταση για τη δύναμη του αθλητισμού. Μαζί με τον Μιχάλη Κακιούζη και τον Κριστιάν Καρεμπέ παρουσίασαν απτά παραδείγματα για το πώς μπορούμε να επενδύσουμε στο ανθρώπινο κεφάλαιο για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Στη συνέχεια, μίλησε στο gazzetta.gr.

Να σου πω την αλήθεια, δεν έχω την παραμικρή επαφή με το show, όμως είδα την παράστασή σου στο Dancing with the stars, την αναπαράσταση του τροχαίου και το μήνυμα που έστειλες. Γιατί επέλεξες το «Run»;

«Το "run" είναι ένα κομμάτι πολύ δυναμικό. Ξεκινά σιγά-σιγά και ανεβαίνει. Ετσι φανταζόμουν κι εγώ την πορεία μου. Ότι θα ξεκινήσω σιγά-σιγά, θα προχωράω βήμα-βήμα και μετά πιο γρήγορα, ώσπου να τρέξω. Αυτό μου έβγαζε το τραγούδι, το σκεφτόμουν και γι' αυτό το επέλεξα»

Αυτό το «σιγά-σιγά» έγινε τελικά πράξη;

«Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα εξελίχθηκαν λίγο πιο γρήγορα! Για μένα ήταν σιγά-σιγά βέβαια, αλλά για τον υπόλοιπο κόσμο μάλλον όχι. Γιατί τρεις μήνες μετά το ατύχημά μου συμμετείχα στον πρώτο μου αγώνα, οπότε ήταν πιο γρήγορα!»

Ο τρόπος που αντιμετώπισες για το ατύχημα, η ηρεμία και φυσικά η ανταπόκρισή σου δείχνουν ότι έδιωξες από νωρίς τους εφιάλτες. Είναι έτσι;

«Νιώθω πολύ καλά από την πρώτη στιγμή που είχα το ατύχημα είναι η αλήθεια, γιατί από τότε ένιωσα τυχερός. Όχι επειδή είχα ένα ατύχημα, αλλά επειδή μου συνέβη και έπαθα μόνο αυτό. Γιατί θα μπορούσα να είχα πάθει πολύ χειρότερα. Γι' αυτό το λόγο δεν έχω κάποια στεναχώρια μέσα μου».

Και μιλάς ανοιχτά γι' αυτό...

«Ναι και πίστεψε με, όποιος δεν το έχει ξεπεράσει δεν μπορεί να μιλήσει γι' αυτό, γιατί έχω γνωρίσει πολύ κόσμο».

Ήσουν αθλητής και πριν το ατύχημα. Ήταν από τις πρώτες σου σκέψεις ότι «θα συνεχίσω»;

«Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα. Το πότε θα ξανατρέξω. Και ήθελα να γίνει πολύ γρήγορα».

Οι δυσκολίες που συνάντησες ήταν όπως τις φανταζόσουν;

«Υπήρχαν πάρα πολλές δυσκολίες και πολύ περισσότερες από αυτές που νόμιζα ότι θα συναντήσω. Αλλά δεν μπόρεσα να το σταματήσω. Όποια δυσκολία κι αν αντιμετώπισα έκανα υπομονή, πολλή υπομονή. Αντλούσα ό,τι δύναμη υπήρχε μέσα μου και προχωρούσα».

Η πρώτη επιτυχία ήταν ένα flash back όλης της πορείας;

Το Παγκόσμιο ρεκόρ ήταν το πρώτο μεγάλο επίτευγμα που έκανα και αυτό που σκέφτηκα ήταν ότι "ναι, όλο αυτό που είχα στο μυαλό μου από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στο νοσοκομείο το πέτυχα, αλλά πάω γι' άλλα όμως". Δεν είναι κάτι που το έκανα και μου φτάνει. Το έκανα και θέλω κι άλλα».

Επόμενος στόχος;

«Τώρα υπάρχουν πολλά σενάρια στο μυαλό μου, πολλοί στόχοι. Αθλητικά αυτό που θα ήθελα είναι ένα χρυσό μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς του Τόκιο».

Πώς είναι γενικώς η καθημερινότητα και η προετοιμασία; Γιατί ακούμε πολλά για ελλείψεις, παρατημένες εγκαταστάσεις κτλπ...

«Λοιπόν, ό,τι ακούς είναι λίγο μπροστά σε αυτά που συμβαίνουν πραγματικά. Διότι όντως δεν υπάρχει τίποτα, δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις. Το ΟΑΚΑ που γυμνάζομαι εγώ και όλοι οι πρωταθλητές στίβου είναι κατεστραμμένο. Το ταρτάν έχει χαλάσει δεν υπάρχουν χρήματα για κανέναν αθλητή στίβου, τουλάχιστον στη δική μου Ομοσπονδία. Κανένας αθλητής δεν πληρώνεται. Ο καθένας ό,τι μπορεί κάνει με προσωπική προσπάθεια με τους χορηγούς του, όλα αυτά. Οπότε είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα».

Έχεις μάθει να αντιμετωπίζεις όλες τις δυσκολίες. Βλέπεις ότι η κατάσταση μπορεί να αλλάξει;

«Πάντα πιστεύω ότι η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί, πόσω μάλλον όταν έχει φτάσει σχεδόν στον πάτο. Πρέπει να γίνει λίγο προτεραιότητα ο αθλητισμός στη χώρα μας, γιατί έχει τρομερά οφέλη και είναι και πολιτισμός. Με κάποιο τρόπο, πρέπει να γίνει προτεραιότητα.

Στο συνέδριο Peace and Sport Regional Forum όπου μίλησες κι εσύ, έχουν υπάρξει αποδείξεις για το πώς ο αθλητισμός μπορεί να ενώσει και να ξεπεράσει εμπόδια. Το βλέπεις έτσι;

«Το βλέπω κι εγώ έτσι ακριβώς. Συμφωνώ απόλυτα με αυτό και το έχω στο μυαλό μου χρόνια τώρα»

Θεωρείς ότι είμαστε μια χώρα που δεν έχει καταλάβει πλήρως τη δυναμική που μπορεί να έχει ο αθλητισμός;

«Είμαστε σίγουρα μια χώρα που έχει τρομερές δυνατότητες, γιατί με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα έχουμε πολλές επιτυχίες. Αν τα πράγματα γίνουν λίγο καλύτερα, θα είναι πολύ περισσότερες οι επιτυχίες. Και περισσότερες επιτυχίες σημαίνει περισσότερα πρότυπα αθλητών και περισσότερα μικρά παιδιά στον αθλητισμό».

Εσύ φαντάζομαι καταλαβαίνεις ότι είσαι πρότυπο για παιδιά και για ανθρώπους που μπορεί να λένε «κοίτα, ο Μιχάλης έχασε το πόδι του και έκανε παγκόσμιο ρεκόρ. Θα τα καταφέρω κι εγώ».

«Καταλαβαίνω ότι μπορεί να είμαι πρότυπο για παιδιά και μεγαλύτερο κόσμο, διότι μου στέλνουν καθημερινά πολλά μηνύματα και μου το λένε. Αλλά το βλέπω και λίγο από μια άλλη οπτική. Πριν το ατύχημα, είχα δει έναν αθλητή που είχε έρθει στη Ρόδο για προετοιμασία και έτρεχε με πρόσθετο μέλος και είχα σοκαριστεί. Και έλεγα μπράβο, χίλια μπράβο. Τελικά, μετά από 2-3 χρόνια ήμουν εγώ αυτός ο αθλητής. Όπότε βλέπω πώς αισθανόμουν τότε, πριν το ατύχημα».

Σου έχει μείνει κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα από αυτά που λαμβάνεις;

«Μηνύματα υπάρχουν πάρα πολλά. Από το πιο ασήμαντο φαινομενικά, μέχρι τεράστια προβλήματα που μου λένε ότι πήραν από εμένα δύναμη και με ευχαριστούν πολύ για αυτό. Και τελικά δεν ξέρω τι να πω».

Είναι τελικά αυτό που μένει στο τέλος;

«Νομίζω πως πρόκειται για το πιο σημαντικό επίτευγμα, ότι μπορώ να δίνω στον κόσμο δύναμη. Με ευχαριστούν γι' αυτό και είμαι πολύ χαρούμενος».

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα