Το ημερολόγιο έγραφε 30 Νοεμβρίου 1990. Ανήμερα του Αγίου Ανδρέα.

Έρχεται στον κόσμο ένα παιδί που έμελλε να κατακτήσει τον κόσμο. Δεν ήταν θαλασοπόρος αλλά έβλεπε μπροστά και ήθελε να ανακαλύψει από μικρός πως είναι η κορυφή.

Στον αθλητισμό αυτό που μετράει είναι η διάρκεια και αυτός τα κατάφερε να μείνει πολλά χρόνια ψηλά και να συνεχίσει να ονειρεύεται στις ημέρες μας γιατί όχι και για ένα 2ο Ολυμπιακό μετάλλιο στο Τόκιο.

Το παιδί αυτό είναι ο Λευτέρης Πετρούνιας, ο οποίος κλείνει 29 χρόνια ζωής, έχοντας πίσω του μια τεράστια πορεία. Με χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο, με τρία χρυσά σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, με 4 χρυσά σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.

Όταν ανεβαίνει στους κρίκους είναι ανίκητος. Μαχητής της ζωής. Νικητής.

Το 2008 ο Λευτέρης ζούσε την τελευταία του χρονιά ως έφηβος ήταν 7ος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Λοζάνης. Μετά υποσχέθηκε στον εαυτό του να κερδίζει συνεχώς μετάλλια.

Με αυτό που κέρδισε πριν από λίγες ημέρες στο Κότμπους και στο World Cup, που ήταν ασημένιο, συμπλήρωσε 11 σερί χρόνια με μετάλλια σε επίπεδο Ανδρών σε διεθνή επίπεδο.

Η αρχή έγινε στην ίδια σειρά αγώνων (World Cup) και στη Ντόχα το 2009 και με την πάροδο των χρόνων κέρδισε περισσότερα από 30!

Μέσα σ' αυτά τα χρόνια, ωρίμασε, ήρθε εις γάμου κοινωνία με την εκλεκτή της καρδιάς του, την Βασιλική, έφεραν στον κόσμο το παιδάκι τους, έφτασε στο Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης στους κρίκους, έγινε εν ζωή "Θρύλος" αλλά θέλει κάτι ακόμη.

Όχι να συμπληρώσει απλά μια ντουζίνα χρόνια γεμάτα με μετάλλια αλλά να φτάσει στο Τόκιο και να κερδίσει ένα Ολυμπιακό μετάλλιο.