Την «ανακαλύψαμε» από την απόφαση της να δηλώσει εθελόντρια στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Finn που θα διεξαχθεί στην Ελλάδα από τις 10 έως τις 18 Μαΐου.

Πάσχει από μια σπάνια νόσο την αρθρογρύπωση αλλά έχει συμβιβαστεί και θέλει να ζει τη ζωή της στο... μεδούλι.

Είναι πρωταθλήτρια στον στίβο, στην άρση βαρών με πάγκο, στην ιστιοπλοϊα, είναι δασκάλα χορού και χορεύτρια. Η Ειρήνη Κουρούβανη είναι μια γυναίκα που ξέρει τι θέλει από τη ζωή και πως να το κερδίζει.

Μιλώντας στο gazzetta.gr η Ειρήνη δίνει απλά μαθήματα ζωής.

Ειρήνη, πως αποφάσισες να δηλώσεις εθελόντρια στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Finn της Αθήνας;
« Ήθελα να είμαι εθελόντρια σ' αυτή τη τεράστια διοργάνωση γιατί ήταν ανεκπλήρωτο όνειρο μου. Ήθελα να είμαι εθελόντρια στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2004 αλλά επειδή είχε πολλές πιθανότητες να συμμετάσχω ως αθλήτρια δεν είχε γίνει το όνειρο πραγματικότητα».

Παράλληλα όμως είσαι και ενεργή αθλήτρια...
«Ναι και μετά από 1.5 μήνα θα συμμετάσχω στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Hansa 303 που θα διεξαχθεί στην Ισπανία. Θέλω να είμαι σε ετοιμότητα. Η διοργάνωση των Finn θα μου δώσει την δυνατότητα να είμαι χαλαρή στα αγωνιστικά αλλά να είμαι σε εργήγορση στον τομέα που θα μου αναθέσουν οι διοργανωτές. Τώρα θα είμαι θεατής αλλά σ' ένα μήνα πρωταγωνίστρια».

Γιατί να γίνει κάποιος εθελοντής;
«Ο εθελοντισμός είναι μια μεγάλη εμπειρία σ' όποιον τομέα και να αποφασίσει κανείς να προσφέρει. Το να είσαι εθελοντής σε μια αθλητική διοργάνωση είναι σαν να είσαι αθλητής χωρίς ν' αγωνίζεσαι.Είσαι μέσα στον πυρήνα, στην ψυχή του αγώνα. Εάν είσαι άνεργος είναι μια εργασία που δεν αμείβεσαι αλλά είναι πολύ σημαντική. Η εργασία δίνει στον άνθρωπο την αίσθηση της δημιουργικότητας. Ξυπνάς και έχεις ένα σκοπό. Εθελοντές πρέπει να είμαστε όλοι. Νιώθεις πιο γεμάτος ως άνθρωπος».

Γεννήθηκες με αναπηρία;
«Ναι γεννήθηκα με μια σπάνια πάθηση που ονομάζεται αρθρογρύπωση στα κάτω άκρα και περπατάω με κηδεμόνες καθώς και με αμαξίδιο. Μέχρι τα 8 μου χρόνια έκανα μια σειρά από επεμβάσεις και σταθεροποιήθηκε η κατάσταση μου».

Έχεις εισπράξει απόρριψη και κακή συμπεριφορά από συνανθρώπους μας για την αναπηρία σου;
«Με την στάση ζωής μου δεν έχω νιώσει άσχημα με την αναπηρία μου. Μπορεί να έχει γίνει αλλά έχει περάσει... χωρίς εγώ να το έχω εισπράξει. Μου αρέσει πολύ η ζωή και θέλω να τη ζω στο ζουμί της».

Με τον αθλητισμό πόσα χρόνια ασχολείσαι;
«Τα τελευταία 30 χρόνια. Ήμουν στην εθνική ομάδα στίβου για μια δεκαετία. Μ' ένα χειρήλατο αμαξίδιο συμμετείχα σ' αγώνες στα 100, 200 και 400μ. Έλαβα μέρος στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1997 στην Αθήνα. Ήταν αγώνας επίδειξης στα 800μ για τις γυναίκες και στα 1500μ για τους άνδρες. Αργότερα ήμουν 13 χρόνια στην εθνική ομάδα Άρσης Βαρών σε πάγκο και είχα συμμετάσχει σε 3 Παγκόσμια πρωταθλήματα στην Μαλαισία και στη Νότια Κορέα. Την τελευταία δεκαετία ασχολούμαι με την ιστιοπλοϊα. Έχω λάβει μέρος στο Παγκόσμιο της Ολλανδίας το 2016».

Τι σου προσφέρει ο αθλητισμός;
«Είμαι αθλήτρια από τα φοιτητικά μου χρόνια. Αμέσως μετά από την εργασία μου η επόμενη εντολή που παίρνω πνευματικά και σωματικά είναι ν' αθληθώ. Ο αθλητισμός μου προσφέρει καλή φυσική κατάσταση και καθημερινό βαθύ ύπνο. Με γεμίζει αυτό το δίπολο, εργασία και αθλητισμός».

Τι έχεις σπουδάσει;
«Έχω τελειώσει το Πολιτικό της Νομικής».

Τι όνειρα είχες όταν ήσουν παιδί;
«Όταν ήμουν παιδί είχα πολλά όνειρα και όλα έγιναν πραγματικότητα. Έβλεπα τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην τηλεόραση. Ασκήσεις εδάφους, κρίκους. Έλεγα μπορώ να το κάνω και εγώ εάν έχω ένα μαλακό δάπεδο να με υποδεχτεί μετά από την άσκηση. Ήθελα να γίνω χορεύτρια και έγινα. Χορεύω αλλά και διδάσκω. Γιατί ένα διαφορετικό σώμα στο σύγχρονο χορό και στον αυτοσχεδιασμό έχει θέση! Έχω χορέψει στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου με την ομάδα "Λάθος Κίνηση" και στη στέγη του Ιδρύματος Ωνάση ως δασκάλα για 4 χρόνια. Ήθελα να έχω μια ενδιαφέρουσα ζωή και την έχω. Επίσης έχω κάνει σεμινάρια φωτογραφίας και κοσμήματος».

Για πολλούς είσαι είδωλο. Εσύ είχες είδωλα;
«Τους Μπιτλς είχα και τους έχω ακόμη. Τον Καρλ Λιούις επίσης. Από Έλληνες είχα τον Αλέξανδρο Τερζιάν. Έκανε στίβο την εποχή που ήμουν και εγώ στο άθλημα. Είχε πέτρινο πρόσωπο και δυνατό σώμα. Μου άρεσε η αύρα του».