Γιαννιώτης: «Η ελληνική κολύμβηση ν' αποκτήσει ξανά δυνατό ρεύμα»

Γιαννιώτης: «Η ελληνική κολύμβηση ν' αποκτήσει ξανά δυνατό ρεύμα»

bet365

Με αφορμή την έναρξη του 18ου Παγκοσμίου πρωταθλήματος ο Σπύρος Γιαννιώτης μιλάει για όλα στο gazzetta.gr.

Τέτοιες ημέρες σ' άλλη εποχή θα ήταν κάπου στη Σανγκάη, στη Φουκουόκα, στη Μελβούρνη, στη Ρώμη, στη Βαρκελώνη και θα πάλευε για να κερδίσει μετάλλιο για την Ελλάδα.

Σήμερα είναι στην Αθήνα. Είναι ευτυχισμένος πατέρας, προπονητής κολύμβησης στον Πανελλήνιο ΓΣ και θα τον βρει κανείς και στην αγαπημένη του Red Swim Academy, εκεί στο "Γ. Καραϊσκάκης".

Γεννήθηκε στο Λίβερπουλ, μεγάλωσε στην Κέρκυρα και μετά στον Πειραιά. "Τρελάθηκε" με την κατάκτηση του Champions League από την ομάδα του λιμανιού αλλά θέλει σαν τρελός και το πρωτάθλημα. Όταν η Λίβερπουλ κέρδισε το τελευταίο της ο Σπύρος ήταν 9 ετών.

Ο Σπύρος Γιαννιώτης είναι ο κορυφαίος Έλληνας κολυμβητής. Έχει στο παλμαρέ του 5 συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ένα Ολυμπιακό μετάλλιο αλλά και 7 σε Παγκόσμια πρωταθλήματα.

Διακρίθηκε για το πείσμα του, το πάθος του, την επιμονή και την υπομονή του. Είναι παράδειγμα αθλητή και αυτό δεν είναι μια καλή κουβέντα αλλά η αλήθεια την οποία σπάνια διαβάζει κανείς στην Ελλάδα.

Εάν ο Σπύρος Γιαννιώτης κλότσαγε το τόπι σίγουρα θα ενδιέφερε περισσότερο και θα είχε προβολή. Πλέον σπάνια διαβάζεις κάτι για αθλητές σαν τον Γιαννιώτη και αρκετούς ακόμη αντι σταρ του ελληνικού αθλητισμού.

Ο Έλληνας Ολυμπιονίκης της κολύμβησης θα καθίσει αυτές τις ημέρες (12-28/7) στην τηλεόραση για να δει αυτά που έκανε ο ίδιος στο πρόσφατο παρελθόν.

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου (18ο) στη Γκουανκζού της Νοτίου Κορέας, που απέχει πέντε ώρες από τη Σεούλ, μόλις άρχισε και ο Σπύρος Γιαννιώτης μιλάει στο gazzetta.gr για αυτά που είδε, έζησε και αυτά που θέλει να δει από τα παιδιά της ελληνικής κολύμβησης.

«Ήθελα να πάρω πίσω το ρεκόρ και μπήκα στον τελικό»

Το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που συμμετείχε ο Σπύρος ήταν εκείνο του 2001 στη Φουκουόκα της Ιαπωνίας. Στην παγκόσμια κολύμβηση κυριαρχούσε τότε ο Ίαν Θορπ και ο Γκραντ Χάκετ.

O πρώτος είχε κερδίσει 6 χρυσά μετάλλια και ο δεύτερος 4 μετάλλια ενώ "έσπασε" και δυο παγκόσμια ρεκόρ. Η Ελλάδα ένα χρόνο μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σίδνεϊ ήθελε να δείξει πως κάτι καλό είναι στα σκαριά για την κολύμβηση της.

Έτσι και έγινε. Στην μακρινή Φουκουόκα όπου θα διεξαχθεί πάλι το επόμενο πρωτάθλημα η Ελλάδα είχε για πρώτη φορά στα χρονικά άνδρα αθλητή σε τελικό! Η Ρουσσάκη είχε κάνει την αρχή στις γυναίκες το 1986 και ο Γιαννιώτης έκανε το... μπαμπ στους άνδρες.

Την εποχή εκείνη αλλά ακόμη και σήμερα ένας τελικός σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα για χώρες όπως η Ελλάδα είναι τεράστια υπόθεση.

«Πάμε 18 χρόνια πίσω. Ήταν το πρώτο μου παγκόσμιο. Είναι η δέυτερη φορά που ταξιδεύω στην Ασία και είχα μια ανασφάλεια. Μεγάλο ταξίδι, άλλος κόσμος. Είμαι στην 5η σειρά στα 400μ μέτρα. Στην 4η είναι ο Άκης Οικονόμου.

Ο Άκης κάνει πανελλήνιο ρεκόρ. "Σπάει" το δικό μου. Το βλέπω από την εξέδρα και έχω μείνει παγωτό. Λεω μέσα μου "τι έγινε;" και θέλω πίσω το ρεκόρ. Κολυμπάω και κάνω 3.50.90 που είναι νέο πανελλήνιο ρεκόρ.

Λίγα λεπτά μετά από το ρεκόρ του Άκη. Πάω στην εξέδρα και ήμουν χαρούμενος για το ρεκόρ. Τότε μου λέει ο προπονητής μου, ο Νίκος Γέμελος, να πάμε πίσω στο δωμάτιο για να ξεκουραστώ γιατί έχω πάλι αγώνα. Έτσι κατάλαβα ότι είχα προκριθεί στον τελικό», μας λέει ο Σπύρος Γιαννιώτης για εκείνη την ιστορική στιγμή.

«Κάθε μετάλλιο έχει πόνο»

Μετά από την πισίνα ο Έλληνας κολύμβητής αποφάσισε μαζί με τον Νίκο Γέμελο ν' αρχίσει να κολυμπάει στην Μαραθώνια Κολύμβηση (Open Water). Σε θάλασσες, ποτάμια και λίμνες.

Η απόφαση του ήταν σωστή. Από το 2007 έως το 2016 κέρδισε σε παγκόσμιο επίπεδο 8 μετάλλια. Ένα Ολυμπιακό και 7 σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα.

«Η αρχή έγινε στη Μελβούρνη το 2007. Το μετάλλιο εκεί ήταν ανέλπιστο. Θυμάμαι ήμουν 30-40 μέτρα μπροστά σ' όλη την κούρσα αλλά "έσκασα" στο τέλος και πήρα το χάλκινο. Στη Σανγκάη και στη Βαρκελώνη ήρθαν και 2 χρυσά μετάλλια.

Το καθένα έχει την ομορφιά του. Το 2011 στη Σανγκάη θυμάμαι το ζεστό νερό και την τεράστια προσπάθεια να κρατηθώ πρώτος μετά από 10χλμ. Πονούσα. Το 2013 στη Βαρκελώνη πάλι χρυσό. Ήταν μια χρονιά μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου όπου ήμουν 4ος. Ήμουν αποφασισμένος και πέτυχα», σημειώνει ο Έλληνας Ολυμπιονίκης.

«Όταν βλέπω καλές κούρσες ζηλεύω»

Από το 2016 έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση αλλά δεν έχει φύγει από την κολύμβηση. Του λείπουν αλήθεια οι προπονήσεις και οι αγώνες; «Τώρα που το συζητάμε μου λείπουν», μας λέει και συνεχίζει: «Δεν μου λείπει η πίεση της προπόνησης όμως.

Όταν ολοκληρώνεσαι ως αθλητής τα βλέπεις όλα διαφορετικά. Τώρα ωρίμασα. Έζησα πολλά. Ήταν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής και δεν μπορώ ξανά να είμαι αθλητής. Η αλήθεια είναι ότι όταν βλέπω δυνατές κούρσες ζηλεύω».

«Ίσως επιστρέψω σε Παγκόσμιο ως προπονητής»

Μα γιατί ο Σπύρος Γιαννιώτης δεν είναι προπονητής εθνικών ομάδων; Με τόση εμπειρία και τόση όρεξη θα μπορούσε να ήταν ένας πολύ καλός προπονητής. «Τώρα είμαι προπονητής στον Πανελλήνιο και δουλεύω με νέα παιδιά. Μου αρέσει αυτό που κάνω.

Δεν βάζω μεγάλους στόχους γιατί πιστεύω πως όλα θα έρθουν με την ώρα τους. Δεν μπαίνω σ' αυτή τη διαδικασία. Όπως στο κολύμπι έτσι και στην προπονητική όλα θα έρθουν. Πρέπει ν' αντιμετωπίζεις την κάθε πρόκληση με ωριμότητα και να έχεις σωστή σειρά.

Κάθε προπονητής θέλει να βλέπει τους αθλητές του ψηλά. Το ίδιο και εγώ. Δεν πρέπει να τους περιορίζεις αλλά να τους δίνεις κίνητρα. Ίσως στο άμεσο μέλλον να είμαι και εγώ σε κάποιο παγκόσμιο πρωτάθλημα ως προπονητής για να συναντήσω παλιούς μου συναθλητές», μας απαντά ο Σπύρος Γιαννιώτης.

«Έμπειρη η Κέλλυ, δυνατός ο Κυνηγάκης»

Η κουβέντα προχωράει και επιστρέφουμε στο σήμερα. Στη Μαραθώνια κολύμβηση η Ελλάδα συμμετέχει στο Παγκόσμιο με δυο αθλητές. Την Κέλλυ Αραούζου, που υπήρξε για χρόνια δίπλα στον Γιαννιώτη αφού είχαν τον ίδιο προπονητή αλλά και τον Θανάση Κυνηγάκη.

«Στόχος για τα παιδιά είναι να είναι στην 10αδα στα 10χλμ που δίνει πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Κέλλυ είναι έμπειρη αθλήτρια και δεν το συζητώ ότι έχει τις δυνατότητες να το πετύχει. Ο Θανάσης τα πήγε πολύ καλά. Με μια καλή κούρσα θα μπορούσε και αυτός να πάρει το εισιτήριο για το Τόκιο», σημειώνει ο Σπύρος.

«Μπορεί και μετάλλιο ο Γκολομέεβ»

Τις μεγαλύτερες επιτυχίες του της έφερε στην Μαραθώνια κολύμβηση αλλά ο Γιαννιώτης ήταν σπουδαίος και στην πισίνα. Διακρίσεις σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Στα 400μ, στα 1500μ, στις σκυτάλες.

Τώρα πως βλέπει τα πράγματα από... μακριά; «Θέλω να ευχηθώ καλή επιτυχία σ'όλα τα παιδιά. Έχουμε πολλές πιθανότητες να είμαστε στους "16" αλλά και σε τελικό. Ο Αποστόλης (Χρήστου) είναι ένα παιδί που μπορεί να κοιτάξει ψηλά.

Έχει δείξει σταθερότητα και μπορεί να κάνει το μπαμ. Ο Βαζαίος είναι σταθερή αξία και τον πιστεύω. Ο Κριστιάν (Γκολομέεβ) πιστεύω ότι μπορεί να πάρει μετάλλιο. Το 50αρι είναι μια κούρσα αναπνοής. Πρέπει να βρεθείς στη μέρα σου.

Είναι θέμα τελευταίας χεριάς. Εάν είναι κοντά ως το τέλος μπορεί να τα καταφέρει. Είναι τρομερά δύσκολο ένα μετάλλιο σε 50αρι. Είναι το πιο δύσκολο αγώνισμα και θα είναι τρομερό εάν τα καταφέρει για την Ελλάδα. Του το εύχομαι», μας λέει ο Έλληνας κολυμβητής.

«Ο Παπαστάμου είναι αθλητής αγώνα»

Δεν θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε και για τον νεαρό Απόστολο Παπαστάμου ο οποίος κέρδισε δυο χρυσά μετάλλια στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων του Καζάν.

«Κάνει τρομερά πράγματα. Μακάρι να συνεχίσει έτσι το παιδί. Είναι πολύ χαρισματικός. Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν κολυμπάει στο κέντρο αλλά στην επαρχία, στα Χανιά. Δεν είναι εύκολο. Φαίνεται να έχει ανοδική πορεία και είναι ένας αθλητής αγώνα.

Εκεί όπου έπρεπε μέσα στον αγώνα να πάει έφτασε. Είναι σημαντικό αυτό. Μου έχει τύχει πολλές φορές να είμαι σε καλή κατάσταση αλλά να μην μπορώ να βγάλω καλό χρόνο στον αγώνα», τονίζει ο 38χρόνος.

«Η Ελλάδα πρέπει να έχει 2-3 αθλητές σταθερά σε τελικούς»

Αναπολεί τα παλιά χρόνια. Τότε που ο ένας... τραβούσε τον άλλο με τις επιδόσεις του και έζησαν όλοι μια σπουδαία εποχή για την ελληνική κολύμβηση.

«Η κολύμβηση είναι ένα άθλημα πολύ διαδεδομένο. Όλες οι μεγάλες χώρες έχουν καλές επιδόσεις στο άθλημα. Είναι δύσκολο. Αυτό που θα ήθελα για την Ελλάδα είναι να έχουμε σταθερά 2-3 αθλητές σε τελικούς σε μεγάλες διοργανώσεις.

Δεν μπορούμε να γίνουμε υπερδύναμη αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε. Πως; Μα ο ένας πρέπει να είναι το κίνητρο για τον άλλον. Να υπάρχει ζήλια αλλά καλή ζήλια. Έτσι δημιουργούνται κίνητρα και πρότυπα. Ο Παπαστάμος είναι ένας νεαρός που κάνει προπόνηση στην επαρχία αλλά τα έχει καταφέρει. Γιατί να μην ακολουθήσουν και άλλοι; Από τη στιγμή που μπόρεσε εκείνος, μπορώ και εγώ.

Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε. Το 2002, το 2003 και μετά πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες ο ένας παρέσυρε τον άλλο και έτσι έγινε ένα δυνατό ρεύμα. Ο καλός αθλητής τραβάει τους άλλους. Να είσαι χαρούμενος για εκείνον αλλά να παλεύεις για να είσαι και εσύ εκεί. Θέλω να πιστεύω ότι θα φτιάξουμε ρεύμα στις μικτές. Για το καλό της ελληνικής κολύμβησης», λέει με σοφία αλλά όχι με στόμφο ο Σπύρος Γιαννιώτης.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα