Ο άνθρωπος που γύρισε από το κρύο! (pics vid)

Αργυρώ Γιαννουδάκη
Ο άνθρωπος που γύρισε από το κρύο! (pics vid)

bet365

Το στοίχημα με ένα φίλο έκανε τον Ζαχαρία Δανιηλάκη να τρέξει τον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας. Έπειτα από 7 μαραθωνίους έβαλε στοίχημα με τον εαυτό του να τρέξει στον Μαραθώνιο του Βορείου Πόλου και τα κατάφερε, με τη θερμοκρασία στους -22 °C και τις πολικές αρκούδες να παραμονεύουν! Τρεις ημέρες μετά την ολοκλήρωση του επικίνδυνου εγχειρήματος εξομολογείται στο gazzetta.gr.

Ο 44χρονος ναυλομεσίτης έτρεξε τον πρώτο του Μαραθώνιο στην Αθήνα το 2011. Έκτοτε το τρέξιμο έγινε τρόπος ζωής και ακολούθησαν 7 ακόμη αγώνες ανάμεσα στους οποίους της Ρώμης, της Βιέννης, της Φρανκφούρτης και του Ολύμπου. Από το 2002 είναι ο πρώτος Έλληνας που έλαβε μέρος στον συγκεκριμένο αγώνα, ενώ δεν ανήκει σε κανέναν σύλλογο, όπως επίσης δεν έχει και συνδρομή από κάποιον χορηγό.

Πως βρέθηκε όμως στο βορειότερο σημείο του πλανήτη;
«Όλως τυχαίως έπεσα πάνω σε ένα δημοσίευμα στο ίντερνετ που έλεγε για τους πιο ακραίους μαραθωνίους στον κόσμο. Το γεγονός ότι χαρακτηρίζει αυτόν του Βορείου Πόλου τον πιο εχθρικό με ιντρίγκαρε και έτσι 8 μήνες μετά έδωσα το «παρών» στον αγώνα».

Οκτώ μήνες ήταν αρκετοί για να προετοιμαστείς για τον συγκεκριμένο αγώνα;
«Η προετοιμασία για τον συγκεκριμένο μαραθώνιο δεν περιελάμβανε κάτι παραπάνω απ' ότι θα έκανε κανείς για να τρέξει σε οποιαδήποτε μαραθώνια διαδρομή»

Η διαδρομή στο Βόρειο Πόλο είναι στο επίπεδο της θάλασσας ή σε παγόβουνα;
«Τρέχεις στο επίπεδο της θάλασσας σε ένα τεράστιο κομμάτι πάγου το οποίο κινείται. Φυσικά, την ώρα του αγώνα δεν το καταλαβαίνεις, όμως όταν αργότερα κοιτάξεις το GPS στο ρολόι διαπιστώνεις ότι η διαδρομή μετατοπίζεται».

Χρειάστηκε να πας νωρίτερα για να εγκλιματιστείς;
«Η βάση μας ήταν στο Ζβάλμπαρντ της Νορβηγίας, ο αγώνας πραγματοποιήθηκε τελικά στις 16 του μήνα, αντί στις 9 που αρχικά είχε προγραμματιστεί, ενώ εγώ έφτασα στις 6. Και λέω τελικά γιατι μεσολάβησαν πολλές αναποδιές. Δηλαδή, την πρώτη ημέρα μας ενημέρωσαν ότι υπάρχει ρήγμα και ο αγώνας θα έπρεπε να αναβληθεί για την μεθεπόμενη ημέρα. Αργότερα μας είπαν ότι το ρήγμα μεγάλωσε και αποκλείεται να γίνει πριν τις 18 του μήνα. Έτσι επέστρεψα στην Αθήνα, και με το που έφτασα με πήραν τηλέφωνο να επιστρέψω γιατί ο αγώνας θα γινόταν. Για 48 ώρες ήμουν στα αεροπλάνα άυπνος, το οποίο ήταν τρομερά εξαντλητικό.

Έφτασα το μεσημέρι 13.05 στο Ζβάλμπαρντ και μία ώρα αργότερα ήταν η πτήση για τον Βόρειο Πόλο. Εκεί υπήρξε νέα αναβολή γιατί είχε δημιουργηθεί ρήγμα στον αεροδιάδρομο. Ξανά πίσω στο ξενοδοχείο, όπου είχαμε ενημέρωση κάθε 6 ώρες. Τελικά έπειτα από 40 ώρες αναμονή, στις 10 το πρωί μας είπαν ότι σε μία ώρα θα φεύγαμε. Ο αγώνας ξεκίνησε στις 16 του μήνα στις 15:00 (GMT). Εδώ να προσθέσω ότι είναι συνεχώς ημέρα».

Με τα ρήγματα τι κάνουν και αποφασίζουν αν αποκαθίστανται ή όχι;
«Οι Ρώσοι διοργανωτές είναι φοβερά οργανωμένοι. Στα ρήγματα λοιπόν έκοβαν τεράστια κυβικά κομμάτια πάγου, τα έριχναν στα ρήγματα και μετά έριχναν νερό από πάνω που πάγωνε. Στην περίπτωση του αεροδιαδρόμου ένωσαν δύο κομμάτια των 400 μέτρων όσο ακριβώς θα χρειαζόταν το αεροπλάνο για την προσγείωση».

Φτάνοντας εκεί τι κάνατε;
«Με το που προσγειώθηκε το αεροπλάνο είχαμε μία ώρα καιρό να ετοιμαστούμε. Η προετοιμασία έγινε σε μία τέντα, στην οποία διοχεύτευαν ζεστό αέρα. Εκεί κάθε αθλητής είχε από ένα τραπέζι όπου είχε τα ισοτονικά του και τα ζελεδάκια του.
Να επισημάνω ότι για λόγους ασφαλείας η διαδρομή είναι κυκλική περίπου 4χλμ. με ακροβολισμένους ελεύθερους σκοπευτές σε ετοιμότητα στην περίπτωση που υπάρξει επίθεση από πολική αρκούδα και τους διοργανωτές να προτρέπουν τους αθλητές να σταματούν σε κάθε γύρο προκειμένου να εξεταστούν.

Για να κερδίσω έδαφος σταματούσα κάθε δύο κύκλους, όμως κάποιοι από τους προπορευόμενους δεν σταμάτησαν ποτέ. Φυσικά αυτή την επιλογή τους την πλήρωσαν, γιατί παρουσίασαν κάποια προβλήματα. Μπορείς να συμβούν διάφορα σε τόσο ακραίες θερμοκρασίες. Την πρώτη φορά που πέρασα από την τέντα ο γιατρός με εξέτασε για κρυοπαγήματα στο πρόσωπο και μου συνέστησε να παραμείνω για λίγη ώρα, προκειμένου να επανέλθει το χρώμα στα μάγουλα μου, κάνοντας μου μαλάξεις.
Αργότερα μετά το 25ο χιλιόμετρο σταμάτησα για να αλλάξω ρούχα, γιατί ο ιδρώτας που εγκλωβίζεται μέσα από το αντιανεμικό γίνεται πάγος και είναι σαν να έχεις μία κουβέρτα με πάγο πάνω σου, γεγονός που σε απειλεί άμεσα με υποθερμία».

Τι ρούχα φορούσες τη ώρα του αγώνα;
«Την ενδυμασία την προτείνουν οι διοργανωτές. Είναι λοιπόν δύο ζευγάρια κάλτσες, ένα λεπτό και ένα χοντρό, ισοθερμικά, φλις αντιανεμικό, μπαλακλάβα, μάσκα και γυαλιά. Με εμένα δεν λειτούργησε καθόλου η μάσκα και τα γυαλιά, γιατί από τον ιδρώτα θόλωναν και δεν έβλεπα. Όταν έβγαλα βέβαια τα γυαλιά πάνω στις βλεφαρίδες μου σχηματίστηκε πάγος, είχε πλάκα! Ο συγκεκριμένος αγώνας είναι καθαρά στρατηγικής επιβίωσης. Δεν μπορείς να πιάσεις ρυθμό, μία στιγμή μπορείς να τρέχεις πάνω σε πάγο και την άλλη να βουλιάζεις σε χιόνι 30 εκατοστά»

Ολοκλήρωσες τον αγώνα χωρίς απώλειες δηλαδή;
«Όποιος τρέχει μαραθώνιο ξέρει ότι τα πόδια καταπονούνται ούτως ή άλλως πολύ. Αυτή τη στιγμή δεν αισθάνομαι τα δύο δάκτυλα στα πόδια, αλλά ο γιατρός που με εξέτασε δεν ανησύχησε καθόλου αφού πρόκειται για ήπια κρυοπαγήματα».

Θα πήγαινες να ξανατρέξεις στο Βόρειο Πόλο;
«Όχι γιατί υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που θέλω να κάνω. Θέλω να τρέξω στον μαραθώνιο του Αμαζονίου, όπου ο αγώνας γίνεται μέσα στη ζούγκλα. Επειδή ο αγώνας του Ολύμπου είναι στόχος, μοιραία κάποια στιγμή θέλω να μετάσχω στον μαραθώνιο του Έβερεστ».

Πόσοι έλαβαν μέρος στον αγώνα;
«Μετείχαν 56 αθλητές, εκ των οποίων σχεδόν οι μισές ήταν γυναίκες. Εγώ τερμάτισα 9ος στους άνδρες και 12ος στην γενική κατάταξη, με χρόνο 6 ωρες και 34 λεπτά, αφού προηγήθηκαν τρεις γυναίκες. Η μία είναι κάτοικος Βλαδιβοστόκ, η δεύτερη Πολωνή ασχολείται με χειμερινά αθλήματα και η τρίτη είναι στο Αμερικανικό πολεμικό ναυτικό. Αξίζουν όμως σε όλες πολλά συγχαρητήρια».

Τι κρατάς από τον αγώνα;
«Ότι γίναμε μία οικογένεια. Καθένας που τερμάτιζε ντυνόταν και μετά έβγαινε πάλι έξω για να εμψυχώσει όσους συνέχιζαν τον αγώνα. Τρέχαμε μαζί τους, τους φωνάζαμε, ήμασταν στην τέντα και τους ζεσταίναμε χέρια και πόδια. Φυσικά δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που κάρφωσα την ελληνική σημαία. Αν μπορούσα να κλάψω, γιατί δεν είχα δάκρυα με τόσο κρύο, σίγουρα θα έκλαιγα»

Είχες τη στήριξη κάποιου χορηγού για το κάνεις όλο αυτό;
«Ξέρω ανθρώπους που επιδιώκουν χορηγούς για προσωπική διαφήμιση και επικαλούνται καλό σκοπό. Δεν λέω τα χρήματα μπορεί να πηγαίνουν σε καλό σκοπό, όμως εγώ είμαι της άποψης ότι την τρέλα σου πρέπει να την πληρώνεις ο ίδιος».

Που αφιερώνεις αυτόν τον αγώνα;
«Στους ανθρώπους που αγωνιούν για μένα, τη μητέρα, την αδελφή και τους φίλους μου»

Αλήθεια η μητέρα σου είναι κλασική Ελληνίδα μάνα;
«Πιο κλασική δεν έχει! Όταν επέστρεψα από τον αγώνα με ρώτησε αν ήταν καλοί άνθρωποι εκεί, λες και πήγα στο σχολείο πρώτη ημέρα και ήθελα να μάθει αν ο δάσκαλος με πρόσεξε. Το κορυφαίο ήταν όμως μετά τον περσινό αγώνα στον Όλυμπο. Μετά τον αγώνα την πήρα τηλέφωνο να της πω ότι τέλειωσα. Μου λέει τι βγήκε πρώτος, δεύτερος; Τι λες ρε μάνα της λέω τί είναι ο μαραθώνιος του Ολύμπου για να τερματίσω πρώτος ή δεύτερος. Και ακολούθησε η αποστομωτική απάντηση: «Καλά παιδάκι μου τι θες να σου φτιάξω να φας;» Ευτυχώς για εκείνη, έχει άγνοια για τα περισσότερα από τα παράτολμα εγχειρήματα μου.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα