Sweet home Alabama!

Sweet home Alabama!

bet365

Διάκριση στο κολεγιακό πρωτάθλημα (NCAA) είναι λόγος σεβασμού ακόμη και δεκαετίες μετά και στοιχείο που «βαραίνει» ένα βιογραφικό στο Νότο. Το ακαδημαϊκό δε πλαίσιο, ξεπερνά τα συνηθισμένα όρια και αγγίζει αυτά της οικογένειας. Έτσι, το αντιλαμβάνονται όσοι έχουν περάσει από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα.

Ο Ανέστης Αραμπατζής απόφοιτος του συγκεκριμένου Πανεπιστημίου, στο οποίο τώρα φοιτά και σάρωσε στο NCAA ο Κρίστιαν Γκολομέεβ, έδωσε στο gazzetta.gr μία γεύση του υψηλού αθλητισμού και της ζωής στα αμερικανικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Καθίστε αναπαυτικά, λύστε τις ζώνες σας γιατί η ...πτήση για την άλλη άκρη του Ατλαντικού ξεκινά.


Με δεδομένο ότι στην Ελλάδα είναι εξαιρέσεις οι αθλητές που μπορούν παράλληλα να παρακολουθούν τα μαθήματα τους σε πανεπιστημιακές σχολές και να κάνουν υψηλό αθλητισμό, αυτά που περιγράφει ο χρηματιστής σε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες των ΗΠΑ, ΙΝΤL FCStone ακούγονται σαν επιστημονική φαντασία.

Κάπως έτσι είχαν ακουστεί και στα αυτιά του 13χρονου Αραμπατζή το 2003 όλα αυτά και έτσι του καρφώθηκε η ιδέα να πάει να σπουδάσει στις ΗΠΑ.

«Το 2003, σε ηλικία 13 ετών κολύμπησα στο πρώτο μου Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και επειδή ανέβηκα στο βάθρο πήρα πρόκριση για τα Αλεξάνδρεια. Ήταν η πρώτη συμμετοχή μου εκεί. Κολύμπησα πρώτη σειρά και στη διπλανή διαδρομή, εγώ ήμουν στο 4, κολυμπούσε ο Σπύρος.

Δεν είχε συμπληρωθεί χρόνος από τότε που είχε επιστρέψει από τις σπουδές του στην Αμερική. Με είδε προφανώς ψαρωμένο και με ρώτησε τι θέλω να κάνω. Του είπα και αμέσως μου πρότεινε μία συμφωνία. Αν έκανα το χρόνο που ήθελα θα ανταλλάσσαμε σκουφάκια, εκείνος θα μου έδινε του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα.

Εδώ να πω ότι μου είχε εξηγηθεί ότι εγώ θα πάω πιο αργά για να σε βοηθήσω. Πέφτουμε λοιπόν, στο 100άρι πεταλούδα και τερματίζουμε. Αμέσως στρέφω το βλέμμα μου στο ταμπλό, όπου διαπιστώνω ότι τα έχω καταφέρει. Ο Σπύρος έβγαλε αμέσως το σκουφάκι και μου το έδωσε.

Εννοείται ότι το έχω ακόμα φυλαγμένο! Αμέσως μόλις πήγα σπίτι, ανακοίνωσα στους γονείς μου ότι θα πάω να σπουδάσω στην Αλαμπάμα. Δεν ήξερα καν που είναι. Έβγαλα την υδρόγειο για να την εντοπίσω, αλλά αυτό δεν με εμπόδισε να είμαι βράχος στην απόφαση μου».

Ο Σπύρος δεν είναι άλλος από τον νυν μάνατζερ κολύμβησης του Ολυμπιακού, Σπύρο Μπιτσάκη.

«Άρχισαν οι πρώτες συμμετοχές στις εθνικές ομάδες και από το μυαλό μου δεν έφευγε από την Αμερική. Στα 17 λοιπόν ξεκίνησα την διαδικασία αποστολής αιτήσεων.

Έκατσα και έφτιαξα έναν αλγόριθμο και διάλεξα τα 50 καλύτερα πανεπιστήμια στην Αμερική και από αυτά τα 30 καλύτερα στην κολύμβηση. Οπότε κατέληξα σε 22 πανεπιστήμια. Το μοναδικό για το οποίο δεν ενδιαφέρθηκα ήταν το Όμπορν, ο ορκισμένος εχθρός της Αλαμπάμα. Από τα 22 πανεπιστήμια τα 18 μου έδιναν πλήρη υποτροφία.

Έτσι το 2009 υπέγραψα στο πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, στο οποίο με ζήτησαν έξι μήνες νωρίτερα, λόγω του τραυματισμού ενός αθλητή. Σημειώνεται ότι πέρα από τις αθλητικές επιδόσεις, σημασία έχει ο βαθμός στο απολυτήριο Λυκείου και οι βαθμοί στα τεστ που δίνεις πηγαίνοντας εκεί, ΤΟΕFL και SAT».

Πηγαίνοντας στο Πανεπιστήμιο

«Όταν πάτησα το πόδι μου για να σπουδάσω χρηματοοικονομία με ειδικότητα την επιχειρηματικότητα κατάλαβα τι σημαίνει Αλαμπάμα. Μόνο τότε. Με υποδέχτηκαν σαν δικό τους 70 άτομα, όλη η ομάδα της κολύμβησης, η οποία για το επόμενο διάστημα ήταν η οικογένεια μου. Την πρώτη χρονιά βραβεύτηκα ως ο πολυτιμότερος πρωτοετής στην κολύμβηση και την τελευταία σεζόν, την οποία είχα βγάλει με ρήξη επιχείλιου χόνδρου στον ώμο κέρδισα τον τίτλο του πιο ανταγωνιστικού αθλητή. Απέδειξα σε όλους ότι όταν θέλεις κάτι μπορείς.

Κάθε πρωί που σηκωνόμουν για κανένα 2ωρο το χέρι μου ήταν μουδιασμένο και κολυμπούσα με έντονους πόνους, όμως δεν το έβαλα κάτω και κατάφερα να πάρω την πρόκριση στο περιφερειακό πρωτάθλημα.

Αμέσως μετά παραχώρησα τη θέση μου σε κάποιον που θα ήταν πιο ανταγωνιστικός και έκανα το χειρουργείο μου, τα έξοδα για το οποίο καλύφθηκαν εξολοκλήρου από το πανεπιστήμιο, μιλάμε για 20 χιλιάδες δολάρια.

Ολοκλήρωσα την αποθεραπεία μου σε χρόνο ρεκόρ, μόλις 4,5 μήνες και όταν επέστρεψα στην πισίνα έκανα την πρώτη προπόνηση και αποσύρθηκα. Ήθελα και πάλι να αποδείξω σε όλους ότι εμπόδια βάζει μόνο το μυαλό μας.


Εμπνέεσαι να λειτουργείς έτσι. Έχεις ό,τι χρειάζεσαι για να μπορείς απερίσπαστος να λειτουργείς με απόλυτη προσήλωση και στα μαθήματα σου και στην προπόνηση σου».


Η καθημερινότητα στο Πανεπιστήμιο

«Το κάμπους της Αλαμπάμα είναι το καλύτερο στις ΗΠΑ και φυσικά το πανεπιστήμιο είναι από τα καλύτερα της χώρας, τόσο ακαδημαϊκά όσο και αθλητικά.

Κάθε χρόνο δίνει 10 πλήρεις υποτροφίες, το οποίο σημαίνει ότι κάποιος όπως εγώ μπορεί να πάρει την πλήρη, κάποιος άλλος ένα ποσοστό. Στην περίπτωση τη δική μου είχα καλυμμένα διαμονή, διατροφή, δίδακτρα και βιβλία.


Έτσι έχεις δικαίωμα να διαμείνεις είτε στην εστία, είτε να νοικιάσεις ένα σπίτι, με το ποσό που σου δικαιολογεί το πανεπιστήμιο. Αντίστοιχα συμβαίνει και με τη διατροφή. Μπορείς να μαγειρεύεις στο σπίτι, μπορείς όμως να τρως και στο πανεπιστήμιο.

Είχαμε δύο αίθουσες στη μία έβρισκες τα πάντα, στη δεύτερη είχαν πρόσβαση μόνον οι αθλητές και το μενού ήταν εξαιρετικά προσεγμένο. Από τα πρώτα πράγματα στα οποία σου εφιστούν την προσοχή είναι το freshman 15. Tί είναι αυτό;

Έχουν παρατηρήσει ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό αθλητών αυξάνεται το σωματικό τους βάρος κατά 15 pounds, δηλαδή 7 κιλά περίπου, οπότε σου κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.


Οι αθλητικές εγκαταστάσεις

«Άρτιες εγκαταστάσεις, αυτό περιγράφει χωρίς καμία υπερβολή την πραγματικότητα. Είναι αυτονόητο ότι υπάρχει πισίνας προθέρμανσης και χαλάρωσης ειδικά στους αγώνες και ένα από τα πιο σύγχρονα γυμναστήρια πανεπιστημίου στις ΗΠΑ.

Όταν τελείωνε η προπόνηση είχαμε πρόσβαση με τετραψήφιο κωδικό στα αποδυτήρια όπου μας περίμενε σαμπουάν, αφρόλουτρο, κοντίσιονερ και ζεστή πετσέτα! Έτσι, δεν χρειαζόταν να κουβαλάμε τίποτα μαζί μας, απλά ετοιμαζόμασταν και φεύγαμε για το μάθημα.


Φωτ. η πισίνα του πανεπιστημίου της Αλαμπάμα

Το κολυμβητικό τιμ αποτελούνταν από τον προπονητή, μασέρ, γυμναστή, φυσιοθεραπευτή, ο οποίος ήταν καθ' όλη τη διάρκεια των προπονήσεων στην πισίνα, διατροφολόγο, ο οποίος μας ζύγιζε 3 φορές την εβδομάδα και ανάλογα προσάρμοζε τη διατροφή μας σε συνεργασία με τον προπονητή και δύο ιατρικά κέντρα τα οποία λειτουργούσαν 24/7».

Τα μαθήματα

«Σε ότι αφορά στα μαθήματα, αν σε κάποιο τέστ η απόδοση σου έπεφτε σε καλούσαν οι προπονητές για να συζητήσετε τους λόγους που ευθύνονται για την κακή σου απόδοση.

Αν έχεις φθίνουσα πορεία στις βαθμολογίες του 3μήνου και 6μήνου, ο προπονητής έχει δικαίωμα από το να μην σε δεχτεί σε προπόνηση ή σε αγώνες έως και να εισηγηθεί την απομάκρυνση σου από την ομάδα. Οι ακαδημαϊκές επιδόσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τις αθλητικές.

Γι αυτό και τα δύο πρώτα χρόνια οι φοιτητές πηγαίνουν στο αναγνωστήριο (study hall), όπου υπάρχουν ξεχωριστά δωμάτια με λαπ τοπ και ό,τι άλλο μπορεί να χρειάζεσαι για να μελετήσεις. Είναι περίπου 10 ώρες την εβδομάδα η υποχρεωτική παρουσία σου εκεί.

Χτυπάς κάρτα και υπάρχουν κάμερες, δηλαδή δεν μπορείς να στείλεις κάποιον άλλον στη θέση σου και οι παρουσίες σου πάνε αυτόματα στους υπολογιστές των προπονητών. Αν με την πάροδο των ετών οι βαθμολογίες σου παραμένουν υψηλές οι ώρες μειώνονται.

Στη διάρκεια παραμονής στο αναγνωστήριο, κάθε αθλητής έχει καθηγητές ενισχυτικής διδασκαλίας (tutors) προκειμένου να του καλύπτουν τα όποια κενά. Ο προπονητής όσο καλός αθλητής και να είσαι αποκλείεται να κάνει τα στραβά μάτια για να σε καλύψει αν είσαι έχεις πρόβλημα με τα μαθήματα.

Αντίθετα, θα κάνει τα πάντα για να λυθεί το πρόβλημα. Όλα αυτά δημιουργούν ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των φοιτητών και του Πανεπιστημίου. Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια των σπουδών μου οι καθηγητές μας έδωσαν να παίξουμε στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης 280 χιλιάδες δολάρια, τα οποία είχαν προέλθει από δωρεά.

Για την ιστορία επειδή μας είχε ευνοήσει η θετική πορεία των αγορών είχαμε καταφέρει και τα είχαμε σχεδόν διπλασιάσει».


Φωτ. (Από αριστερά) Μιχαηλίδης, Αραμπατζής, Μπιτσάκης και Τσαγκαράκης σε reunion

Το κολεγιακό πρωτάθλημα

«Η πρόκριση στο κολεγιακό πρωτάθλημα δεν είναι απλή υπόθεση αφού τα όρια είναι πολύ υψηλά. Οι 8 πρώτοι ανεβαίνουν στο βάθρο των νικητών, όπου παραλαμβάνουν πανομοιότυπες ξύλινες πλακέτες, οι οποίες αναγράφουν τη θέση τους. Ο κάτοχος της πλακέτας αυτής είναι NCAA All American, ενώ αν έχεις και υψηλή βαθμολογία στα μαθήματα είσαι Academic All American.

H πισίνα στους αγώνες NCCA είναι 25 γιάρδες και έχει διπλές διαδρομές προκειμένου να αποφεύγεται ο κυματισμός.

Οι συμμετέχοντες στο κολεγιακό πρωτάθλημα απαγορεύεται ρητά να έχουν οποιασδήποτε μορφής χορηγό η υποστηρικτή. Αυτό είναι κάτι που ξεκαθαρίζεται πριν γίνεις δεκτός στο Πανεπιστήμιο.

Οι αγώνες είναι τεράστια γιορτή και οι εγκαταστάσεις πάντα κατάμεστες.

Στους αγώνες φουτμπολ της Αλαμπάμα με το Όμπορν έρχεται κόσμος και από άλλες πόλεις και το γήπεδο γεμίζει με 100 χιλάδες κόσμου, 70-30, οι οποίοι κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλον. Γι αυτούς ο συγκεκριμένος αγώνας είναι ότι το Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός στην Ελλάδα, σε μία πολιτισμένη εκδοχή φυσικά.

Αρκεί να πω ότι στο Νο 11 της λίστας με τους 50 πιο ισχυρούς ανθρώπους στον κόσμο, σύμφωνα με το περιοδικό Fortune είναι ο προπονητής φούτμπολ της Αλαμπάμα, Νικ Σέιμπαν, με τον πάπα να είναι 5ος...

Εξίσου δημοφιλείς είναι και οι κολυμβητικοί αγώνες, στους οποίους θα δεις από τη μία κερκίδα τους γονείς και απλούς θεατές και από την απέναντι αθλητές και προπονητές».

Τρόπος ζωής και βίωμα δυνατό

«Είναι περισσότερο από ένα πανεπιστήμιο η Αλαμπάμα, είναι τρόπος ζωής και το καταλαβαίνεις μόνο όταν φοιτήσεις εκεί. Γενικά πάντως το να φοράς το δακτυλίδι του πανεπιστημίου και να πας σε δουλειά μπορεί να γίνει και αιτία πρόσληψης, γιατί ξέρουν ότι έχει κοπιάσει σκληρά για να το αποκτήσεις και ότι είσαι εκπαιδεύσιμος.

Φωτ. Το περίφημο δακτυλίδι

Έχω τατού το Α της Αλαμπάμα, το αυτοκίνητο μου είναι άσπρο με κόκκινα καθίσματα στα χρώματα του πανεπιστημίου και το σπίτι μου κοσμεί η ατάκα του θρυλικού προπονητή φουτμπολ της Αλαμπάμα, Πολ Μπράιαν, οποίος έχει πει, «Δεν θέλω να είμαι τίποτα άλλο από νικητής».

Είναι μεγάλη τιμή στο νότο να φοράς το δακτυλίδι, σε καθιστά αυτόματα ως άτομο που δεν φοβάται τη σκληρή δουλειά και μάχεται για την επιτυχία

Το σκουφάκι που μου έδωσε ο Σπύρος είναι ο λόγος που βρίσκομαι στις ΗΠΑ και κάνω τη δουλειά μου. Μακάρι όποιος μπορεί να πηγαίνει για σπουδές στις ΗΠΑ.

Φωτ. (από αριστερά) Ο Κυπριος, Χατζηκωνσταντίνου, Κριστέλ Βουρνά, Ανέστης Αραμπατζής και Κρίστιαν Γκολομέεβ από το reunion του 2014

Από το πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα έχουν περάσει οι Ελεονώρα Μάρκου, Σπύρος Μπιτσάκης, Απόστολος Τσαγκαράκης, Κριστέλ Βουρνά, Ανέστης Αραμπατζής και τελευταίος ο Κριστιάν Γκολομέεβ.

«Ο Σπύρος μου έδειξε ένα όραμα και θεωρώ και υποχρέωση μου να βοηθήσω κι εγώ με τη σειρά μου κάποιον να τα ακολουθήσει τα χνάρια μας. Αυτό έκανα και με τον Κριστιάν, αν και στην πραγματικότητα εκείνος τα κατάφερε όλα μόνος του, έτσι σήμερα έχει το κρεβάτι μου και το ποδήλατο μου στο Πανεπιστήμιο, όπως κι εγώ έμενα στο σπίτι του Μπιτσάκη όταν πρωτοπήγα».

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα