Ο Κάρτερ έπασχε από καρκίνο στον προστάτη και είχε υποβληθεί σε θεραπεία, αλλά δεν τα κατάφερε. Όπως αποκάλυψε ο στενός φίλος του Τζον Αρτίς, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Ο Κάρτερ είχε καταδικαστεί δύο φορές, με τον Αρτίς το 1967 και μετά πάλι το 1976, για τη δολοφονία τριών ατόμων σε εστιατόριο του Νιου Τζέρσι το 1966. Παρά τους πολύχρονους αγώνες του, έμεινε στη φυλακή για 19 χρόνια, μέχρι τελικά να αποδείξει την αθωότητά του.

Βγήκε από τη φυλακή το 1985. Στα δικαστήρια έγιναν αρκετά... περίεργα γεγονότα, ενώ από ό,τι φάνηκε υπήρχε προκατάληψη λόγω του ότι ήταν μαύρος. «Δεν θα τα παρατούσα ποτέ. Παρότι με καταδίκασαν σε τρις ισόβια. Επειδή 12 παραπληροφορημένοι ένορκοι με έκριναν ένοχο, δεν σημαίνει ότι ήμουν», είχε δηλώσει το 2011. Όλοι οι ένορκοι ήταν λευκοί, όπως και οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους, με αποτέλεσμα να τον στείλουν στο κελί για έναν φόνο που δεν διέπραξε ποτέ.

Η καταδίκη του ήταν αυτή που έκοψε και την καριέρα του, αφού μέχρι να φυλακιστεί είχε χάσει μόλις μια φορά σε πυγμαχικό αγώνα. Παρότι δεν αναδείχθηκε ποτέ Παγκόσμιος Πρωταθλητής, το ρεκόρ του ήταν 27-12-1 με 19 νοκ-άουτ. Ποτέ δεν μάσησε τα λόγια του, ενώ η προσπάθειά του να «καθαρίσει» το όνομά του αποτέλεσε έμπνευση για πολλούς και τον κατέστησε σύμβολο στους αγώνες για τη δικαιοσύνη. Ο Μπομπ Ντίλαν έγραψε το τραγούδι «Χάρικεϊν» προς τιμήν του, ενώ το 1999 ενσαρκώθηκε από τον Ντένζελ Γουάσινγκτον στην ομώνυμη ταινία.