Η ταλαντούχα περιφερειακή της Βουλιαγμένης νιώθει έντονα την γλυκόπικρη γεύση για την απώλεια του χρυσού. Ο λόγος είναι ότι ποτέ δεν πίστεψε ότι θα χαθεί ο τελικός κόντρα στις Ρωσίδες... «Δεν χάσαμε! Φυσικά ούτε νικήσαμε... Ξέρουμε όλοι ότι στη διαδικασία των πέναλτι όλα μπορεί να συμβούν.

Είχαμε την ευκαιρία να λάβουμε μέρος σε μία εξαιρετική διοργάνωση, απ' όλες τις απόψεις. Νομίζω ότι όλες οι χώρες που συμμετείχαν αποκόμισαν θετικές εμπειρίες.

Δώσαμε τρομερές αναμετρήσεις, κόντρα σε πολύ δυνατές ομάδες και δείξαμε απίστευτο χαρακτήρα ως ομάδα. Το συναίσθημα του να αγωνίζεσαι μπροστά σε τόσους Έλληνες και την οικογένεια σου ήταν ότι καλύτερο έχω ζήσει.

Δεν μπορώ να περιγράψω το συναίσθημα όταν όλη η πισίνα τραγουδούσε μαζί μας τον εθνικό ύμνου στην παρουσίαση των δύο ομάδων», λέει η 19χρονη Έλλη και συμπληρώνει αναφορικά με αν ένιωσε ποτέ πίεση λόγω της παρουσίας των 5.000 θεατών που κατέκλυσαν το Εθνικό Κολυμβητήριο του Βόλου: «Ομολογώ ότι είχα ακούσει από κορίτσια παλιότερα να μιλούν για άγχος και πίεση λόγω του ελληνικού φίλαθλου κοινού.

Εγώ πάλι ένιωθα επιπλέον κίνητρο για να χαρίσουμε τον τίτλο και χαρά στον κόσμο που ήρθε να μας στηρίξει. Ένιωθα σαν να πολεμούσε μαζί μας και ότι βρίσκονταν στο πλευρό μας, για να μας στηρίξει και στα εύκολα και στα δύσκολα, εκτιμώντας την προσπάθεια μας. Και πράγματι αυτό ακριβώς συνέβη».

Στην ερώτηση αναφορικά με το πώς βίωσε το ματς του τελικού η Έλλη ξεκαθαρίζει: «Δεν παίξαμε έναν αλλά τρεις τελικούς. Ειλικρινά, αυτή ακριβώς ήταν η αντιμετώπιση που είχαμε.

Στον πρώτο "τελικό" κόντρα στην Παγκόσμια Πρωταθλήτρια ομάδα των ΗΠΑ, η νίκη μας έδωσε τρομερή αυτοπεποίθηση. Στόχος μας ήταν να κρατήσουμε χαμηλά το σκορ και αυτό ακριβώς πετύχαμε. Το 4-3 για ματς πόλο είναι πολύ χαμηλό. Αμέσως μετά από αυτή τη νίκη καταλάβαμε ότι αφού μπορούμε να σταθούμε σε τόσο υψηλό επίπεδο στην άμυνα, σίγουρα μπορούμε να προχωρήσουμε έχοντας απέναντι μας οποιαδήποτε ομάδα. Είχαμε κάνει το πρώτο αποφασιστικό βήμα.

Στη συνέχεια είχαμε μπροστά μας την Ολλανδία, μία ομάδα που γνωρίζαμε αφού είχαμε κάνει μία μικρή κοινή προετοιμασία στον Άγιο Κοσμά και παράλληλα αγωνίζεται ως συμπαίκτρια μου στη Βουλιαγμένη, Ίλσε Κούλχαας.

Κόντρα στις Ολλανδέζες υπήρχε η πίκρα για την περσινή ήττα με 7-5 στον ημιτελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος νέων γυναικών και θέλαμε πολύ τη νίκη.

Σε όλα τα ματς στο μυαλό μας υπήρχε μόνο η νίκη. Τη δήλωση ότι «Δεν θα αφήσουμε κανέναν να πανηγυρίσει στην έδρα μας» την πιστεύαμε 100%. Με τις Ρωσίδες και το ματς που έκρινε την παγκόσμια πρωταθλήτρια, ξεκινήσαμε άσχημα, όμως γρήγορα διορθώσαμε τα λάθη μας και προσέξαμε τις κόντρες που ξέραμε ότι είναι το δυνατό τους σημείο.

Ακόμη και όταν μείναμε πίσω στο σκορ με δύο γκολ 9-7, με την ολοκλήρωση της τρίτης περιόδου, δεν ένιωσα άγχος ή πίεση. Στο μυαλό είχα ότι θα νικήσουμε δεν υπήρχε κανένα άλλο σενάριο, γι αυτό και δεν φοβήθηκα να σουτάρω. Όταν το έκανα υπήρχε μία μόνο σκέψη, ότι θα μπει γκολ» κι έτσι κι έγινε, με την Έλλη να ισοφαρίζει με τα δύο γκολ που πέτυχε σε 9-9 και να στέλνει το ματς στη διαδικασία των πέναλτι.

«Η πίστη για τη νίκη, ήταν κάτι που μοιραζόμασταν όλα τα κορίτσια, γι αυτό και δεν μπλοκάραμε σε κανένα σημείο και καταφέραμε να ισοφαρίσουμε.
Στα πέναλτι όλα είναι αμφίρροπα, όλα μπορείς να τα βάλεις και όλα να τα χάσεις. Ούτε εκεί ένιωσα την μπάλα "βαριά". Όταν ήρθε η σειρά μου να εκτελέσω πέναλτι και τις δύο φορές, ήξερα ότι θα σκοράρω, αλλά ακόμη και στην περίπτωση που δεν θα τα κατάφερνα δεν πίστευα ότι θα χάναμε το ματς. Δυστυχώς, μένει μία γλυκόπικρη γεύση από την εξέλιξη που είχε αυτός ο τελικός».

Η 19χρονη πολίστρια θα συνεχίσει να αγωνίζεται στη Βουλιαγμένη έως και το τέλος του 2017, ενώ στη συνέχεια θα μετακομίσει στις ΗΠΑ όπου έχει πλήρη υποτροφία, στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ. Εκεί, θα είναι συμφοιτήτρια με τους Οδυσσέα Μασμανίδη και Βασίλη Τζαβάρα. «Θέλω να γίνω γιατρός, όμως λόγω του προπονητικού φόρτου δεν μου επιτρέπουν από το Πανεπιστήμιο να ασχοληθώ με αυτόν τον κλάδο. Επομένως, σε πρώτη φάση το αντικείμενο των σπουδών μου θα είναι βιολογία.

Κανείς από την οικογένεια μου δεν έχει σχέση με την ιατρική, όμως είναι κάτι που μου αρέσει πολύ και πιστεύω ότι όσο δύσκολο και να είναι θα τα καταφέρω», καταλήγει η Έλλη Πρωτοπαπά, η οποία ξέρει να βάζει στόχους και να σκοράρει!