Αυτό το Roland Garros ποιος θα το κατακτήσει;

Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός με επιστροφή, αν ο Πρίντεζης αναδειχθεί πρώτος σκόρερ (21+).

Κόντρα στη δυσάρεστη πραγματικότητα και στα αποτρόπαια γεγονότα στη Γέφυρα του Λονδίνου ή το διαρκή φόβο που κατακλύζει το Παρίσι, τις Βρυξέλλες, το Μάντσεστερ, λόγω των παρελθουσών τρομοκρατικών ενεργειών, τα αθλητικά events συνεχίζονται κανονικά στη Γηραιά Ήπειρο, γιατί πολύ απλά έτσι πρέπει. Ο μόνος τρόπος να πολεμήσεις τους τρομοκράτες, είναι να συνεχίζεις τη ζωή σου, τα χόμπι σου, τα ταξίδια σου, να μην επιτρέψεις να δηλητηριάσουν τον τρόπο ζωής σου.

Το μεγάλο αθλητικό event των ημερών στην Ευρώπη ή τουλάχιστον ένα από τα μεγαλύτερα είναι το χωμάτινο grand slam, το Roland Garros. Συναρπαστικές αλλά και λιγότερο αμφίρροπες αναμετρήσεις ως τώρα, μας έχουν δώσει δείγμα γραφής για τον τελικό νικητή. Θα εκφράσω τόσο τις προβλέψεις μου, όσο και τις προτιμήσεις μου, αλλά πρέπει εκ των προτέρων να σας πω, ότι δεν είμαι παίκτης του στοιχήματος, οπότε πορευτείτε με το δικό σας ένστικτο, για να μην κατηγορείτε εμένα μετά.

Φτάσαμε στην φάση των 16 και νομίζω ότι έχουμε ξεκάθαρα και εντυπωσιακά φαβορί, που ευτυχώς είναι σε διαφορετικά μέρη του ταμπλό, οπότε θα συναντηθούν μάλλον στο μεγάλο τελικό. Στο πάνω μέρος ο A. Murray, αφού καθάρισε την αδυναμία μου τον J.M. Delpotro, περιμένει τον αντίπαλό του που πιθανόν να είναι ο J.Isner, αν και κατά την ταπεινή μου γνώμη καμιά σημασία δεν έχει ποιος θα είναι ο αντίπαλος του Σκωτσέζου. Ο Murray παίζει εκπληκτικό κυριαρχικό τένις αυτή τη στιγμή συνδυάζοντας τα τεράστια αθλητικά του προσόντα με τη κυνικότητα στην εκτέλεση που χαρακτήριζε και τον προπονητή του, τον αντιπαθέστερο αλλά και αποτελεσματικότερο των '80s I.Lendl.

Παρακάτω ο Verdasco περιμένει μάλλον τον Nishikori, έναντι του οποίου ίσως έχει ένα μικρό πλεονέκτημα, αλλά μόνο στο χώμα. Ο Ιάπωνας φυσικά μπορεί να κερδίσει τον οποιονδήποτε στο tour, αλλά δεν αισθάνομαι ότι περνάει και το καλύτερο φεγγάρι του τελευταία.

Ο Stan Wawrinka θα αντιμετωπίσει έναν από τους εκλεκτούς της κερκίδας, είτε τον Monfils είτε τον Gasquet, αλλά ο Stanimal έχει ένα βασικό χαρακτηριστικό που το γνωρίζουν πια όλοι. Όσο πιο πολύ παίζει σε ένα τουρνουά, τόσο καλύτερο τένις αποδίδει κι αυτό μοιραία τον κάνει ένα από τα σημαντικά outsider του French Open. Εξάλλου το έχει ξανακατακτήσει, άρα ξέρει τον τρόπο να δημιουργήσει προβλήματα σε κάθε αντίπαλο με τα κτηνώδη χτυπήματά του.

Ο Marin Cilic που δεν χαρίζει κάστανο ούτε και set, θεωρώ ότι θα κερδίσει τον Νοτιοαφρικανό Kevin Anderson για να πάει μετά να συναντήσει το πρόβλημα Wawrinka, έναντι του οποίου θεωρώ ότι υστερεί. Από το πάνω μέρος του ταμπλό είναι σαφές λοιπόν ότι θα πάω με τις πιθανότητες των Murray και Wawrinka.

Στο κάτω μέρος πιστεύω ότι ο Raonic δεν είναι καθόλου κερδισμένος από το ότι ουσιαστικά δεν έπαιξε κόντρα στον Garcia Lopez και μάλιστα θα αναμετρηθεί με τον φορμαρισμένο Carreno Busta. Δεν θα πάω με τον Καναδό σε αυτό το ζευγάρι κι ας είναι 15 θέσεις παραπάνω στην κατάταξη, θα προτιμήσω τον πιο “χωμάτινο” Ισπανό.

Όποιος και να περάσει θα έχει τη χαρά να περάσει μερικές ώρες και να ηττηθεί από τον μεγάλο ανακάμψαντα Rafa Nadal, αφού αυτός κερδίσει τον Bautista Agut. O Rafa δεν παίζει απλά καταπληκτικό τένις ξανά, αλλά όπως σωστά παρατήρησε ο Mats Willander στην ειδική εκπομπή του Eurosport, ο Ισπανός φαίνεται να απολαμβάνει κάθε λεπτό της παραμονής του στο αγαπημένο του χωμάτινο court. Αν ο Ισπανός δεν είναι παρών στους 4 θα είναι για μένα μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις φέτος!

Ο Αυστριακός Thiem θα περάσει νομίζω εύκολα τον Zeballos και θα περιμένει τον Novak Djokovic, που δεν είμαι όμως πολύ σίγουρος ότι θα εμφανιστεί στο ραντεβού τους. Ο Ramos Vinolas μπορεί να προβληματίσει τον Σέρβο που είναι seeded #2, αλλά θεωρώ ότι σε πιθανότητες κατάκτησης είναι πίσω από Murray και Nadal. Επίσης δεν έχω καταλάβει καθόλου την πρόσληψη του Agassi ως προπονητή του. Ο Novak νομίζω δε στερείται καθοδήγησης, στερείται συγκέντρωσης και αφοσίωσης, στοιχείων που αναμφίβολα έχουν ο Σκωτσέζος κι ο Ισπανός.

Οι δυο τελευταίοι είναι όπως θα καταλάβατε ο τελικός που προβλέπω και που νομίζω ότι επιθυμεί όλο το τενιστικό φίλαθλο κοινό. Wawrinka και Thiem είναι οι “σταχτοπούτες” μου, όσο για την προτίμησή μου, σε τουρνουά από το οποίο απουσιάζει ο Maestro Roger δεν προτιμώ τίποτα, απλά απολαμβάνω μάχες και θέαμα.

Υ.Γ. Εκπληκτική η εκπομπή Game, Set & Mats στο Eurosport , εκπληκτικότερο όμως το section του κομισάριου John McEnroe, όταν αυτός έκανε ψυχοθεραπεία στον τεράστιο Boris Becker. Κανένα κόμπλεξ, πολύ χιούμορ και φοβερές ερμηνείες κι από τους δύο. Enjoy...

https://www.youtube.com/watch?v=KhbQTG_NNbg