Η νικήτρια της κούρσας των 200μ. πρόσθιο, Νικόλ Παυλοπούλου και η δεύτερη με καθυστέρηση μόλις 31 εκατοστών του δευτερολέπτου, Ελένη Κοντογεώργου, χάρισαν στους θεατές την πιο δυνατή κούρσα, πιάνοντας αμφότερες το όριο για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα νεανίδων, που θα πραγματοποιηθεί στα τέλη Ιουνίου στο Ισραήλ.

«Ήταν με διαφορά ο αγαπημένος μου αγώνας. Ο ρυθμός που είχαμε με έκανε να σκέφτομαι ότι θα έκανα πολύ καλό χρόνο, αλλά το ατομικό ρεκόρ ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Ένας επιπλέον λόγος που τον θεωρώ τον καλύτερο μου αγώνα είναι γιατί έπιασα το όριο για το Ευρωπαϊκό νεανίδων.

Με την Ελένη έχουμε υγιή συναγωνισμό, η μία βοηθούσε την άλλη και την παρότρυνε να πάει πιο γρήγορα. Είναι μεγάλη τύχη να έχω μία συναθλήτρια με την οποία έχουμε τους ίδιους χρόνους και ταυτόχρονα να είμαστε αγαπημένες και φίλες.

Επόμενος στόχος είναι σε δύο εβδομάδες οι Πανελλήνιοι Χειμερινοί αγώνες εφήβων- νεανίδων και στις αρχές Μαρτίου ένα μίτινγκ στην Ισπανία, στο οποίο δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη αν θα πάμε.

Ο μεγάλος στόχος της φετινής σεζόν είναι το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα νεανίδων 28 Ιουνίου – 2 Ιουλίου. Εκεί θα κάνω το καλύτερο που μπορώ. Είναι γεγονός ότι έχει ανέβει πολύ το επίπεδο, από τη στιγμή που άλλαξαν οι ηλικιακές κατηγορίες».

Το πρόγραμμα της νεαρής «Αρσακειάδας», του Ωκεανού, η οποία φοιτά στην πρώτη Λυκείου ξεκινά στις 6 το πρωί με την πρώτη προπόνηση, αμέσως μετά σχολείο και απευθείας από το σχολείο στη δεύτερη προπόνηση της ημέρας. Όχι, δεν επιστρέφει σπίτι μετά, αλλά ακολουθεί είτε γυμναστήριο, είτε φυσιοθεραπεία. Η ημέρα της συνεχίζεται με φαγητό διάβασμα και ύπνο!

Ωστόσο, όποτε της το επιτρέπει ο χρόνος και ο προπονητής της κάνει γουιντσερφ έτσι για αλλαγή! «Ο πατέρας μου μου κόλλησε το μικρόβιο με το γουίντσερφ, αφού ασχολείται και ο ίδιος πολλά χρόνια τώρα. Από την πλευρά μου κάνω όταν το επιτρέπει ο προπονητής μου. Παρότι έχω επιλέξει ότι το κολύμπι με ενδιαφέρει, μετέχω και σε αγώνες».

Σε ότι αφορά στην Ελένη Κοντογεώργου, αθλήτρια της Ροής και μαθήτρια της Β' Λυκείου, η αποψινή επίδοση ήταν έκπληξη: «Στη διάρκεια της κούρσας ένιωθα ότι πηγαίναμε μαζί και μου έδινε ρυθμό και αυτό με έκανε να προσπαθώ περισσότερο.

Έτσι, όταν τέλειωσε η κούρσα είδα ότι έκανα ένα πολύ καλό χρόνο, αλλά δεν συνειδητοποίησα ότι είναι όριο για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα νεανίδων, διότι δεν υπήρχε καν στο μυαλό μου από τη στιγμή που δεν φορμαριζόμουν γι αυτόν τον αγώνα.

Με το αποτέλεσμα αυτό έφυγε ένα άγχος, ώστε να μπορώ να δουλέψω ήρεμα έως το Ευρωπαϊκό και όχι όπως πέρυσι (σ.σ.: όταν είχε ξεσπάσει σε κλάματα, απογοητευμένη μετά την επίδοση της).

Να πω όμως την αλήθεια ακόμη δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι έκανα ατομικό ρεκόρ».