Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Το συμβόλαιο συνεργασίας του Νίκου Ηλιάδη, έληξε στις 30/12/2016, με τη νεοεκλεχθείσα διοίκηση να του το ανανεώνει για 4 χρόνια.

Ωστόσο, προ ημερών στις (19/01/2017) τα ελληνικά δικαστήρια έκριναν παράτυπη τη γενική συνέλευση, στη διάρκεια της οποίας πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές νέου διοικητικού συμβουλίου, και όρισαν προσωρινή διοίκηση στην ομοσπονδία, πρόεδρος της οποίας είναι ο Βαγγέλης Σουφλέρης.

Στη διάρκεια της γενικής συνέλευσης τα σωματεία μέλη είχαν ψηφίσει και το άτομο που θα εκπροσωπούσε το άθλημα στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, θέση που θα μείνει ανοικτή έως τις προσεχείς εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου, η οποία θα πραγματοποιηθεί το πρώτο 10ήμερο του Φεβρουαρίου.

Κοινό μυστικό είναι ότι αφορμή για την προσφυγή στα δικαστήρια (των σωματείων της αντιπολίτευσης) ήταν η απώλεια του δικαιώματος ψήφου του εκπροσώπου της ΕΛΟΤ, Διονύση Ηλιάδη, ο οποίος επίσης δεν ήταν κρυφό ότι ήταν φίλα προσκείμενος της πλευράς Καπράλου.

Με τον Νίκο Ηλίαδη ως ομοσπονδιακό προπονητή και τον Βαγγέλη Σουφλέρη ως πρόεδρο της ΕΛΟΤ το ελληνικό τζούντο έζησε τις πιο ένδοξες στιγμές στην σύντομη έως τότε ιστορία του.
Αυτά στο παρελθόν, διότι φτάσαμε στο σημείο, ο Νίκος Ηλιάδης να εκπαραθυρώνεται στην πρώτη στιγμή της επιστροφής του Σουφλέρη στην διοίκηση της ομοσπονδίας.

Η θέση του νέου προέδρου, Βαγγέλη Σουφλέρη στο gazzetta.gr είναι ξεκάθαρη: «Τόσο για τη θέση του ομοσπονδιακού προπονητή, όσο και για τη θέση του βοηθού του, Ηλία Ηλιάδη του Μιρμάν είχαν υπογραφεί συμβόλαια χωρίς να έχουν τηρηθεί οι προβλεπόμενες διαδικασίες. Αυτό σημαίνει ότι τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου σε περίπτωση ελέγχου θα διώκονταν για παράβαση καθήκοντος».

Ο Βαγγέλης Σουφλέρης έχει κάθε λόγο να είναι τυπικός, αφού το 2009 ήταν ο ίδιος κατηγορούμενος και είχε παραπεμφθεί να δικαστεί στις 11 Ιανουαρίου 2010 με την πράξη 304/2009 του προέδρου Εφετών Αθηνών για «απάτη από κοινού (με άλλους) κατ΄ εξακολούθηση και υπεξαίρεση χρημάτων του ελληνικού Δημοσίου», ενώ εκείνες τις ημέρες είχε παραστεί ξανά στα δικαστήρια για μια υπόθεση του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας στο οποίο είχε ορισθεί διευθυντής συντονιστής από την κυβέρνηση της ΝΔ.

Οι δικαστικές περιπέτειες που είχε τότε τον είχαν εξαναγκάσει να παρατηθεί από τη θέση του προέδρου της ΕΛΟΤ , ενώ από τη θέση του συντονιστή διευθυντή στο ΣΕΦ, φέρεται να είχε ζητηθεί η παραίτηση του από τον τότε ΓΓΑ, Πάνο Μπιτσαξή.

Σημειωτέον ότι η Σουφλέρης είχε κριθεί αθώος για να επιστρέψει στην ομοσπονδία του τζούντο ένα χρόνο μετά. Αυτή τη φορά όμως δεν έμεινε πολύ, αφού τον κέρδισε το ποδόσφαιρο (ασχολήθηκε με τα διοικητικά της ΠΑΕ Πανιώνιος).

Προφανώς και καλώς ακυρώθηκαν τα συμβόλαια εάν ήταν παράτυπη η διαδικασία, όμως τις περισσότερες φορές το πρόβλημα δεν είναι τι θα πράξεις αλλά ο τρόπος και σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλει ο Νίκος Ηλιάδης σίγουρα δεν τον σεβάστηκαν: «Ήμουν «παρών» στο πρώτο διοικητικό συμβούλιο της νέα διοίκησης της ομοσπονδίας, στη διάρκεια του οποίου ήταν όλοι μέσα ακόμη και οι υπάλληλοι, αφήνοντας με απ' έξω. Όταν ολοκληρώθηκε το συμβούλιο, ενημερώθηκα από υπαλλήλους, ότι πλέον δεν είμαι ομοσπονδιακός προπονητής.

Στη διάρκεια της θητεία μου όλα αυτά τα χρόνια, οι επιτυχίες συνοδεύουν αδιαλείπτως τις ελληνικές συμμετοχές στις διεθνείς διοργανώσεις, ενώ αυτή τη στιγμή οι εθνικές ομάδες 13-14 ετών είναι στην πρώτη τριάδα στον κόσμο.

Πάντοτε από τη θέση μου σκοπό είχα να βοηθώ στην ανάπτυξη του αθλήματος, και αυτό έκανα βοηθώντας αθλητές και σωματεία.

Δεν με ενδιαφέρει ούτε με ενδιέφερε ποτέ να ασχοληθώ με τα της διοίκησης της ομοσπονδίας, διότι είμαι προπονητής και προπονητής θέλω να παραμείνω. Δεν με ενδιαφέρουν οι καρέκλες, από τις οποίες κάποιοι που δεν γνωρίζουν το άθλημα, φροντίζουν να γκρεμίσουν ότι έχουμε φτιάξει».

Οι δηλώσεις του Νίκου Ηλιάδη κάθε άλλο παρά τυχαίες είναι αφού η νέα διοίκηση δεν δείχνει διατεθειμένη να ανανεώσει το συμβόλαιο του, θεωρώντας ότι τα τελευταία χρόνια η πορεία του αθλήματος έχει τάση πτωτική, με τον ομοσπονδιακό προπονητή να αναλώνεται κάνοντας τον παράγοντα και συμπεριφερόμενος σαν να είναι μαγαζί του η ΕΛΟΤ, αντί να προτάξει τη σύσταση μία ισχυρής ομάδας, ανάλογης με αυτής που υπήρχε στο παρελθόν.

Γεγονός είναι ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που μπορεί να γνωρίζουν κατά πόσο ευσταθούν τα όσα καταλογίζονται στον Νίκο Ηλίαδη ή αν τελικά εκείνο που ενοχλεί είναι ότι μπλέκεται στα πόδια τους. Η πληθώρα των επιτυχιών του παρελθόντος δεν υφίσταται, αφού η κρίση δεν άφησε ανεπηρέαστο το τζούντο, ωστόσο σίγουρα δεν λείπουν, με τον Ηλιάδη να είναι ένα πρόσωπο που τυγχάνει σεβασμού στο εξωτερικό. Γι' αυτό και η ομοσπονδία θα μπορούσε να τον εκμεταλλευτεί από κάποιο άλλο πόστο ακόμη και αν τον έκρινε πλέον ακατάλληλο ή ανεπαρκή για τη θέση του ομοσπονδιακού προπονητή.