Kαλό ταξίδι Αναστασία…

Το μήνυμα στο κινητό μου χτύπησε στις 2.52. Αποστολέας ο Πύρρος που έγραψε… «μόλις έχασα την Αναστασία μου»! Ο επίλογος σε μία ηρωική αλλά άνιση μάχη της γυναίκας του με το καρκίνο…

Η Αναστασία ήταν συνάδελφος. Αθλητική συντάκτρια στη Θεσσαλονίκη, εργαζόμενη στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» και με εκπομπή στην ΕΡΤ3 και αρκετά αναγνωρίσιμη στους κύκλους της πόλης.

Ο Πύρρος τότε στα ντουζένια του. Χρυσό μετάλλιο από το πουθενά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 και εκτόξευση στον Όλυμπο του ελληνικού αθλητισμού. Σε μία συνέντευξη που κανονίζει μαζί του η Αναστασία μετά τη Βαρκελώνη , ο Ολυμπιονίκης της άρσης βαρών ενθουσιάστηκε από την προσωπικότητα της και από το δυναμισμό της.

Το πρώτο ραντεβού δεν αργεί να έρθει και φτάνουμε στην φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων, το 1994 με τον πολιτικό γάμο και το 1996 με τον θρησκευτικό στο Λιτόχωρο.

Η Αναστασία θέλει να συνεχίσει την επαγγελματική ενασχόληση της με τη δημοσιογραφία, αλλά ένα χρόνο αργότερα, το 1995 έρχεται στη ζωή η πρώτη κόρη τους, η Ελένη. Τότε καταλαβαίνει ότι πρέπει να τα αφήσει όλα και να ρίξει το βάρος στο σπίτι της και στην ανατροφή του παιδιού τους.

Άλλωστε ο Πύρρος ήταν τότε το μεγάλο κεφάλαιο του ελληνικού αθλητισμού καθώς έρχεται το δεύτερο χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς, το 1996 στην Ατλάντα και πλέον γίνεται ο πιο αναγνωρίσιμος Έλληνας.

Η Αναστασία επιλέγει την ήσυχη και διακριτική παρουσία στο πλευρό του Ολυμπιονίκη της άρσης βαρών και το 1998 φέρνει στη ζωή το δεύτερο παιδί τους, τον Βίκτωρα. Δύο χρόνια αργότερα η οικογένεια μεγαλώνει, όχι μόνο με το χρυσό μετάλλιο στο Σίδνεϊ αλλά και με τη Μαρία! Το 2004 πέφτουν οι τίτλοι τέλους στην τεράστια καριέρα με το χάλκινο μετάλλιο στην Αθήνα.

Πλέον ο Πύρρος ρίχνει όλο το βάρος στην οικογένεια του και το 2009 μεγαλώνει ακόμα περισσότερο με τον ερχομό του Νικόλα. Τα πειράγματα στην Αναστασία δίνουν και παίρνουν, κυρίως για το πως μία χειραφετημένη γυναίκα έγινε πολύτεκνη!

Όλα συνέχισαν φυσιολογικά, με τον Πύρρο να μπλέκει με την πολιτική και την ίδια να είναι φύλακας – άγγελος της οικογένειας της. Ωστόσο κάποιες αδιαθεσίες της Αναστασίας και πονοκέφαλοι οδήγησαν στις ιατρικές εξετάσεις. Το πόρισμα ήταν κεραυνός: όγκος στο κεφάλι! Στις 3 Ιανουαρίου 2015 η διάγνωση και στις 14 το χειρουργείο στην Ελλάδα.

Οι προβλέψεις των γιατρών δεν ήταν καθόλου μα καθόλου αισιόδοξες. Λίγοι μήνες ζωής και συμβουλή στην οικογένεια να οπλιστεί με κουράγιο. Ο Πύρρος ορκίζει τους στενούς συνεργάτες του στο πολιτικό του γραφείο - καθώς ήταν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ - να μην διαρρεύσει τίποτα και σε κανέναν. Δεν ήθελε να πάρει ψήφο στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου από λύπηση, αλλά να δώσει ισότιμα με τους άλλους υποψήφιους, τον αγώνα του.

Από τότε ξεκινάει ο Γολγοθάς της Αναστασίας. Πεισματάρα και εκ φύσεως δυναμική γυναίκα δεν παρέδωσε τα όπλα. Επεμβάσεις, θεραπείες, αμέτρητα ταξίδια στο εξωτερικό, φάρμακα και πόνος. Πολέμησε σκληρά για 3,5 χρόνια, καταρρίπτοντας κάθε ιατρική πρόβλεψη και εκτίμηση! Χωρίς ίχνος υπερβολής, η περίπτωση της άνοιξε κεφάλαιο στην ιατρική επιστήμη καθώς ουδείς περίμενε να αντέξει τόσο.

Και όχι μόνο άντεξε, αλλά δεν σταμάτησε ποτέ να έχει το μυαλό της στον άνδρα της. Θυμάμαι σε μία από τις τελευταίες επικοινωνίες που είχαμε να μου λέει: «Βρε Δήμο, πες κάτι στον Πύρρο.Δεν προσέχει τι τρώει και έχει παχύνει…». Αυτή ήταν η Αναστασία. Μία γυναίκα που έβαζε πάνω από όλους και όλα, την οικογένεια της. Τον Πύρρο, την Ελένη, τον Βίκτωρα, τη Μαρία και τον Νικόλα…

Τον τελευταίο καιρό, αυτή η γυναίκα – παλικάρι, άρχισε να λυγίζει. Εχοντας δοκιμάσει κάθε νέα φαρμακευτική αγωγή, ακόμα και σε πειραματικό επίπεδο, δεν είχε πλέον κουράγιο. Σταμάτησε ακόμα και να τρώει. Ο όγκος στο κεφάλι της είχε κερδίσει τον τελευταίο αγώνα και σήμερα τα ξημερώματα, αποχαιρέτησε τον μάταιο κόσμο.

Εφυγε μεν, αλλά δεν θα ξεχαστεί. Όχι μόνο από την οικογένεια της, αλλά και απ’ όσους τη γνώρισαν! Χαμογελαστή, έξυπνη, δυναμική, μία πραγματική αγωνίστρια. Και το πέρασμα της από τη ζωή μόνο απαρατήρητο δεν είναι. Οποιος ξέρει και τα τέσσερα παιδιά του Πύρρου και της Αναστασίας, αντιλαμβάνεται ότι αυτή η γυναίκα τους έδωσε τις κατάλληλες βάσεις και τα μεγάλωσε σωστά. Αν και ο Θεός μάλλον δεν το εκτίμησε…

Καλό ταξίδι Αναστασία…