Τις ΗΠΑ τις κοντράρεις μία φορά σε τουρνουά, δε μπορείς δύο

Τη γνώμη για το ΝΒΑ την ξέρετε. Προτιμώ να παρακολουθήσω Ζαλγκίρις-Τσεντεβίτα από Νικς-Καβαλίερς. Μόνο Ουόριορς παρακολουθούσα όσο γινόταν επειδή έπαιζαν με τον τρόπο που μου άρεσε να παίζω. Σουτάρουν από παντού και συνέχεια.... Δεν το υποτιμώ το ΝΒΑ σε καμία περίπτωση, απλά δεν το θεωρώ μπάσκετ.

Προτιμώ το σκεπτόμενο μπάσκετ από αυτό που βασίζεται στις αθλητικές ικανότητες.

Αφορμή φυσικά για το κείμενο αυτό είναι η ολοκλήρωση του Ολυμπιακού τουρνουά το οποίο δικαίως δικαιότατα κατέκτησαν οι Αμερικανοί.

Για να είμαι ειλικρινής αυτούς υποστήριζα μόνο και μόνο για να παραμείνει η δική μας Εθνική ομάδα η μοναδική που την έχει νικήσει.

Μπάσκετ πάντως δεν έπαιξαν. Στην επίθεση αν άλλαζαν περισσότερες από τρεις πάσες ο Μάικ Σιζέφσκι έκανε το σταυρό του. Όποιος την έπαιρνε πήγαινε κατευθείαν στο 1on1. Άναρχο το μπάσκετ των ΗΠΑ.

Αλλά νίκησαν διότι στη σύγχρονη εποχή οι αθλητικές ικανότητες (δύναμη, άλμα, έκρηξη, αντοχή στην ταχύτητα, κλπ) υπερισχύουν (δυστυχώς) του μυαλού και του ταλέντου. Ειδικά όταν ακόμη κι εκεί υπάρχει χαώδης διαφορά.

Για να μην παρεξηγηθώ εννοείται και ο Ντουράντ με τον Έρβινγκ έχουν ταλέντο όσο δεν χωράει ο νους. Αλλά ο ΝτεΆντρε Τζόρνταν και ο Μπαρνς δεν έχουν. Πως να το κάνουμε...

Οι ΗΠΑ κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο χάρη στην επιθετικότητα με την οποία αμύνονταν στα τρία νοκ άουτ ματς. Πίεζαν από το κέντρο, υποχρέωναν τα αντίπαλα γκαρντ να σταματούν ντρίμπλα στα 10 μέτρα από το καλάθι (συνεπώς δεν απειλούσαν), έβαζαν χέρια και κορμί, έκλεβαν μπάλες και κάρφωναν.

Σα να έπαιζαν ρομπότ εναντίον ανθρώπων. Όσες ικανότητες και να έχουν οι άνθρωποι, τα ρομπότ πάντα θα νικάνε.

Η εύλογη απορία σας θα είναι, «και γιατί στην πρώτη φάση Αυστραλοί, Γάλλοι και Σέρβοι πήγαν το ματς στο τελευταίο σουτ»;

Γιατί πολύ απλά ήταν αλαζόνες είναι η απάντηση και στην άμυνα δεν πίεζαν όπως ανέφερα παραπάνω.

Για να νικήσει ευρωπαϊκή ομάδα την Team USA θα πρέπει οι μεν να παίξουν στο 101% (το 100% ίσως να μη φτάνει) και να σουτάρουν με ποσοστό άνω του 45% στα τρίποντα (44.4% είχαμε εμείς το 2006) και οι δε, να κάνουν το χειρότερο τους παιχνίδι.

Νομίζω θα αργήσει να συμβεί αυτό...

ΥΓ: Τις ΗΠΑ τις κοντράρεις ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ σε τουρνουά, τη δεύτερη θα σε διαλύσουν. Δε γίνεται να δυσκολέψεις αυτή την ομάδα δύο φορές σε πέντε μέρες.

ΥΓ 2: Ναι, ευνοήθηκε η Ισπανία στην τελευταία φάση. Αυτό δεν μπορεί να κρύψει το μεγαλείο αυτής της ομάδας την οποία ζηλεύω (και χιλιάδες Έλληνες μαζί μου).

Με απλά λόγια... η Ισπανία μας έχει κάνει κομπλεξικούς την τελευταία δεκαετία αφού μας πελεκάει όπου μας βρίσκει και εμείς σε κάθε τουρνουά γινόμαστε Αυστραλοί, Σέρβοι, Νιγηριανοί και Κινέζοι αν χρειαστεί.

ΥΓ 3: Ο Κλέι Τόμπσον με προπονητή τον «ξανθό» θα έπαιζε σκάρτα 10 λεπτά.