Ο Κάουφμαν, αναπληρωτής καθηγητής της κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, ο οποίος έχει μελετήσει τις αντιδράσεις του πλήθους σε αθλητές, υποστήριξε ότι οι ευρύτατες επικρίσεις για το πάθος που έδειξαν οι Βραζιλιάνοι, συμπεριλαμβανομένης και της καταδίκης από τον θυμωμένο πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Τόμας Μπαχ, ήταν αδικαιολόγητες.
«Η ΔΟΕ έχει πολύ πιο σημαντικά ζητήματα να ασχοληθεί από τις αποδοκιμασίες των φιλάθλων στους Αγώνες,» είπε.

«Βρίσκω ενδιαφέρον ότι οι άνθρωποι δεν αναγάγουν την συμπεριφορά του πλήθους σαν θέμα πολιτιστικών αξιών. Γιατί είναι λάθος ο τρόπος που οι Βραζιλιάνοι ευθυμούν ή χλευάζουν; Εκείνο που γνωρίζουμε ως πραγματικότητα διαμορφώνεται από το περιβάλλον που μεγαλώνουμε,» δήλωσε ο Κάουφμαν στο BBC Brasil.

«Κάθε πολιτισμός έχει τις δικές του πεποιθήσεις και τις αξίες και σε κάποιες από αυτές θα βρείτε ακόμη και το γεγονός ότι χειροκροτεί με ενθουσιασμό, θεωρείται αγένεια. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν μια πολύ ευρύτερη έννοια και όταν Βραζιλιάνοι αποδοκιμάζουν θα μπορούσαν να αμφισβητούν κάτι άλλο και όχι να προσπαθούν να επηρεάσουν την έκβαση ενός αγώνα,» είπε. «Είναι συναρπαστικό ότι οι κανόνες συμπεριφοράς μπορεί να είναι τόσο διαφορετικοί από χώρα σε χώρα,» δήλωσε ο Κάουφμαν.

«Η ΔΟΕ δεν θα πρέπει να είναι τόσο έκπληκτοι από το πάθος που δείχνουν οι φίλαθλοι της Βραζιλίας. Οι αποδοκιμασίες είναι λάθος όπως και οι επευφημίες. Και οι δύο είναι εκφράσεις των αξιών και πεποιθήσεων. Αν Fifa είχε απαγορεύσει τις βουβουζέλες στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2010 ποδοσφαίρου στη Νότια Αφρική, δεν θα είχε σημασία ότι δεν ακούγονταν αυτός ο εκκωφαντικός ήχος ακόμα και στην τηλεόραση, αλλά περισσότερο ότι θα είχε ακρωτηριαστεί ένα πολιτιστικό στοιχείο της κοινωνίας».

Όμως πραγματικά ο Κάουφμαν πιστεύει ότι οι αποδοκιμασίες είναι άδικες για τους αθλητές; Μέχρι ένα σημείο ναι, αλλά όχι σίγουρα στον βαθμό του Λαβινελί, ο οποίος έκανε τα σχόλια, για το οποίο αργότερα ζήτησε συγγνώμη, συνδέοντας τους φιλάθλους στη Βραζιλία, με τα πλήθη στη ναζιστική Γερμανία το 1936, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου.

«Οι αποδοκιμασίες μπορεί να δικαιολογήσουν το αίσθημα της προσβολής. Δεν μπορούμε όμως να τους κατηγορήσουμε, ότι έχουν τον χρόνο να σκεφτούν τις πολιτιστικές πτυχές όταν είναι περισσότερο ανήσυχοι για τις αθλητικές επιδόσεις,» είπε.

«Είναι κατανοητό ότι ο Γάλλος αθλητής ήταν αναστατωμένος, αλλά ήταν ανταγωνιστικός απέναντι σε ένα αθλητή της Βραζιλίας που αγωνιζόταν μπροστά στους συμπατριώτες του. Ήταν αναπόφευκτο ότι οι φίλαθλοι θα τον υποστηρίξουν,» πρόσθεσε.

«Ο αθλητισμός είναι πάθος, είναι συναρπαστικός και οι άνθρωποι έχουν επίσης πολιτική στάση. Οι φίλαθλοι της Βραζιλίας αποδοκίμασαν τους Ρώσους αθλητές λόγω των ισχυρισμών του ντόπινγκ, για παράδειγμα, ή απλά τους φιλάθλους της Αργεντινής, λόγω της αντιπαλότητας ποδοσφαίρου. Αλλά για να μιλήσουμε για ένα «πιο κατάλληλο» τρόπο υποστήριξης είναι μια στάση του «πολιτιστικού ιμπεριαλισμού», τόνισε.

Επίσης δεν είναι ακόμη πεπεισμένος ότι υπάρχει ιδιαίτερος λόγος για να παραπονεθεί κάποιος για υπερβολικό θόρυβο σε αθλήματα όπου απαιτείται η σιωπή, όπως το τένις.

«Ίσως θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη διαμάχη για να συζητήσουμε θέματα όπως, γιατί είναι εντάξει για έναν που εκτελεί πέναλτι να ακούει ένα ολόκληρο γήπεδο να βρυχάται και να τον αποδοκιμάζει, ενώ το τένις απαιτεί σιωπή, ειδικά όταν οι παίκτες κάνουν σερβίς. Δεν βλέπω μεγάλη διαφορά για τους αθλητές που συμμετέχουν σε αυτή την διαδικασία».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ