Στο Ρίο με 1,6 ευρώ το μπουκαλάκι το νερό... (pics)

Μετά από 21 ώρες ταξίδι και 24 ώρες στο πόδι, έφτασα στο Ρίο ντε Ζανέιρο. Η νύχτα είχε ήδη πέσει και δεν κατάφερα να δω πολλά από την πόλη που θα με φιλοξενήσει για τις επόμενες 20 ημέρες, αλλά ξεκάθαρα πρόκειται για μία μεγαλούπολη (6,5 εκατομμύρια έχει πληθυσμό) με τεράστιες αντιθέσεις και έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα. Για αυτά, όμως, θα μιλήσουμε τις προσεχείς ημέρες...

Λόγω του jet lag και της προσμονής για το τι με περιμένει, στις 5 τα ξημερώματα τα μάτια άνοιξαν. Ας όψεται και το ξενοδοχείο (Ο Θεός να το κάνει 3 αστέρων) που είναι πάνω σε κεντρική λεωφόρο και από τα... σιδερένια παράθυρα, περνούσαν όλοι οι ήχοι. Και φανταστείτε ότι άλλαξα και δωμάτιο, επειδή από τους τοίχους του πρώτου δωματίου πρέπει να περνούσαν όλα τα υδραυλικά του κτιρίου και με το που άνοιγαν οι βρύσες, νόμιζες ότι ήσουν πάνω από σταθμό μετρό!

Γρήγορο πρωϊνό, χαρά των φίλων της υγιεινής ζωής με καρπούζι, πεπόνι αλλά και μάνγκο και παπάγια και ότι άλλο εξωτικό φρούτο θέλει η καρδιά σου και πρώτος προορισμός το Κέντρο Τύπου. Είναι χτισμένο στην περιοχή Barra da Tijuca που ουσιαστικά αποτελεί το κέντρο των Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς εδώ βρίσκονται το Ολυμπιακό Χωριό και οι εγκαταστάσεις των περισσότερων αθλημάτων. Πρόκειται για μία περιοχή στα προάστια του Ρίο, με μεγάλες λεωφόρους που άρχισε να χτίζεται πριν από 50 χρόνια.

Πλέον οι κάτοικοι της είναι μεταξύ αυτών με το μεγαλύτερο εισόδημα στη Βραζιλία κάτι που μαρτυρούν οι πολυτελείς βίλες, τα μεγάλα εμπορικά κέντρα και η επίδειξη πλούτου σε κάθε της μορφή... Φαίνεται ότι η κυβέρνηση της Βραζιλίας αποφάσισε να ενισχύσει τους ήδη «ενισχυμένους» κατοίκους της περιοχής αδιαφορώντας για τις πιο φτωχές και υποβαθμισμένες περιοχές του Ρίο, σε αντίθεση με ότι έκαναν οι Αγγλοι πριν από τέσσερα χρόνια, κατασκευάζοντας το Ολυμπιακό Πάρκο στο Aνατολικό Λονδίνο, αναβαθμίζοντας τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της αγγλικής πρωτεύουσας.

Φτάνοντας στο Κέντρο Τύπου, εδώ που θα χτυπά η δημοσιογραφική καρδιά των Ολυμπιακών Αγώνων, εντυπωσιάζεται από το ψηλό, σκούρο κτίριο. Οπως σε κάθε διοργάνωση, έτσι και εδώ αποτελεί ουσιαστικά μία μικρή πολιτεία που παρέχει όλες τις ανέσεις στους δημοσιογράφους για να κάνουν απρόσκοπα τη δουλειά τους.

Ο έλεγχος ασφαλείας στην είσοδο δεν ήταν υπερβολικός και σε λίγα δευτερόλεπτα έχεις μπει μέσα στην Ολυμπιακή εγκατάσταση.

Στο ισόγειο είναι το Help Desk αλλά και διάφορα μικρά μαγαζιά από μίνι Super Market, κατάστημα αναμνηστικών της διοργάνωσης, αίθουσα της Samsung με ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο και διαφορά άλλα...

Μέσα σε όλα και χώρος για... μασάζ, για να ανακουφιστούν όσοι εκπρόσωποι του Τύπου νιώθουν στρεσαρισμένοι ή πιασμένοι μετά από τις ατελείωτες ώρες δουλειάς.

Αφήνοντας το μασάζ το οποίο μάλλον δεν θα τιμήσω, ανεβαίνεις στον πρώτο όροφο που είναι η κυρίως σάλα για τους δημοσιογράφους. Με περισσότερες από 2.500 θέσεις είναι ο χώρος που κατακλύζεται από εκπροσώπους των ΜΜΕ απ' όλο τον κόσμο, που στέλνουν από εδώ τις ανταποκρίσεις τους και τις φωτογραφίες τους στο γραπτό και ηλεκτρονικό Τύπο. Συνεχώς σκυμένα κεφάλια πάνω από τους υπολογιστές και δάχτυλα που παίρνουν φωτιά στα πληκτρολόγια!

Εχοντας καλύψει τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες, θα έλεγα ότι το συγκεκριμένο Κέντρο Τύπου χωρίς να έχει κάποια χτυπητή αδυναμία, υπολείπεται σημαντικά τόσο του Λονδίνου, όσο και του Πεκίνου και της Αθήνας! Ας όψονται, όμως, τα οικονομικά προβλήματα της χώρας και η απόφαση για περικοπές σε κόστος όπου ήταν δυνατόν...

Αυτό, όμως που με ενόχλησε περισσότερο ήταν το εστιατόριο που βρίσκεται δίπλα από το MPC (Kέντρο Τύπου) αλλά και το International Broadcasting Center (το κέντρο των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών) . Και αυτό που δεν... χώνεψα δεν ήταν ούτε η κατασκευή, ούτε η ποιότητα των φαγητών, αλλά οι τιμές!

Σας τις μεταφέρω σε ευρώ για να καταλάβετε: Λαζάνια 9,8 ευρώ (ούτε σε ιταλικό στη Φοντάνα Ντι Τρέβι), πίτσα 7,6 ευρώ, σούπα 5 ευρώ (το πιο φθηνό πιάτο, αλλά με μόνο σούπα κανείς δεν επέζησε) και κρουασάν 2,2 ευρώ! Αν δεν θέλεις να δοκιμάσεις κάτι από αυτά και προτιμάς τον μπουφέ με τη μεγάλη ποικιλία σε φαγητά, τότε πληρώνεις με το κιλό! Σου ζυγίζουν το πιάτο σου και ανάλογα με το βάρος πληρώνεις, με το Kilo να το χρεώνουν 26,8 ευρώ!

Αν μαζί με το φαγητό, θέλεις να δροσιστείς, μάλλον την πάτησες. Αρκεί να σας πω ότι το μπουκαλάκι το νερό, κάνει 1,62 ευρώ, όσο και τα αναψυτικά! Ούτε να διψάσεις δεν μπορείς... Ιδού και η απόδειξη σε τιμές του βραζιλιάνικου Real.

Φαγητό δεν θα φάμε, νερό δεν θα πιούμε, τουλάχιστον να δούμε ελληνικές επιτυχίες για να χαρούμε!