Lebanon Hanover: «Η λύπη είναι η πιο δυνατή μορφή εξέγερσης» (pics & vids)

«Μία ψυχρή απάντηση στον αποξενωμένο κόσμο, από δύο ζεστές καρδιές. Το ντουέτο της Larissa Iceglass και του William Maybelline εμφανίζονται ως αληθινοί ρομαντικοί της σύγχρονης εποχής, οι οποίοι θαυμάζουν τον William Wordsworth, γοητεύονται από την ομορφιά και την art nouveau αισθητική, ανακαλύπτουν τις βρετανικές ακτές και τα βρετανικά δάση τη νύχτα και εμπνέονται από τον urban χαρακτήρα του Βερολίνου». Με αυτά τα λόγια συστήνονται οι Lebanon Hanover, σε όσους θέλουν να πάρουν μια γεύση από το τι αντιπροσωπεύει το ντουέτο με έδρα το Βερολίνο.

Οι Lebanon Hanover αποτελούν ένα από τα αγαπημένα συγκροτήματα της ελληνικής dark wave σκηνής και την Τετάρτη θα έχουμε τη χαρά να τους ξαναδούμε στα μέρη μας στο πλαίσιο της πρώτης μέρα του Plisskën Festival. Να σημειώσουμε εδώ ότι το εν λόγω συγκρότημα έχει πολύ στενούς δεσμούς με την Ελλάδα. Η Larissa λέγεται... Georgiou και κατάγεται από τη Φιλιππιάδα, μια κωμόπολη του νομού Πρεβέζης, ο William είναι παντρεμένος με Αθηναία και εδώ και έξι χρόνια συνεργάζονται με την ελληνική δισκογραφική εταιρεία Fabrika Records.

Λίγες μέρες πριν εμφανιστούν πάλι μπροστά στο αθηναϊκό κοινό, το Gazzetta μίλησε με τη Larissa για το πόσο πολύ χρειάζεται ο κόσμος μας τη... λύπη, πόσο αγαπούν την Ελλάδα, ποια σχέση έχουν με την ανδρόγυνη αισθητική και κάμποσα ακόμα ενδιαφέροντα πράγματα.

«Η νοσταλγία είναι άρνηση. Η λύπη είναι εξέγερση». Έτσι περιγράφετε το συγκρότημά σας στον επίσημο λογαριασμό σας στο Facebook. Τι εννοείτε ακριβώς. Είναι η νοσταλγία, η άρνηση του παρόντος; Είναι το αντίθετο της μνήμης; Τι τόσο το εξεγερτικό έχει η λύπη; Χρειαζόμαστε άραγε, περισσότερη λύπη για να αλλάξουμε τον κόσμο μας;

Το ρητό «Η νοσταλγία είναι άρνηση» αποτυπώνει τα αισθήματά μου για τη σημερινή ψηφιακή εποχή. Είναι η ανάμνηση μια εποχής όπου τα πράγματα γινόταν σε πιο αργούς ρυθμούς, όταν τα βράδια διαβάζαμε ποίηση αντί να βλέπουμε Netflix. Αυτό δεν σημαίνει ότι απορρίπτω συλλήβδην το σήμερα, αλλά για να μπορέσω να βρω νησίδες ηρεμίας, είναι σημαντικό να μπορώ να αποδράσω από τη σημερινή άρρωστη κατάσταση της συνεχούς διαθεσιμότητας. Η λύπη από την άλλη, είναι η πιο δυνατή μορφή εξέγερσης, πιο δυνατή και από τον πόλεμο. Για να φτιάξουμε ένα μέλλον με περισσότερη αγάπη και φροντίδα, πρέπει να κλάψουμε και όχι να πολεμήσουμε.

Τι σας εμπνέει για να γράψετε τη μουσική και τους στίχους των τραγουδιών σας; Στην εποχή μας, που κυκλοφορούν χιλιάδες τραγούδια κάθε χρόνο, πόσο εύκολο είναι για κάποιον να διαβάσει τους στίχους ενός τραγουδιού και να προσπαθήσει να σκεφτεί τι θέλει να πει ο καλλιτέχνης;

Ο πυρήνας των τραγουδιών είναι το συναίσθημα. Για εμένα, οι στίχοι σημαίνουν πάρα πολλά, αλλά σίγουρα, δεν μπορώ να ξέρω πως το βλέπουν οι άλλοι ακροατές.

Μερικές φορές τραγουδάτε στα αγγλικά και μερικές στα γερμανικά. Θα σας ακούσουμε να τραγουδάτε και στα ελληνικά;

Ίσως μια μέρα τραγουδήσουμε και στα ελληνικά, αλλά πρέπει πρώτα να τα βελτιώσουμε.

Όταν παρατηρώ τις φωτογραφίες σας, δεν βλέπω έναν άνδρα και μια γυναίκα. Ουσιαστικά, βλέπω μια μίξη, ένα ανδρόγυνο. Είναι απλώς μια αισθητική επιλογή ή και μία δήλωση ενάντια στα μάτσο στερεότυπα;

Έχω βαρεθεί να βλέπω εικόνες λεπτών γυναικών με ακάλυπτα σημεία του σώματός τους. Θέλω να δείξω λεπτούς άνδρες με ακάλυπτα σημεία και γυναίκες ντυμένες. Δεν ξέρω, αν βγάζουμε μια ανδρόγυνη εικόνα, αλλά ξέρω ότι είμαστε οι εαυτοί μας είτε μια γυναίκα φοράει στρατιωτική στολή είτε ένας άνδρας φοράει τούλι. Έχει να κάνει με το τι προτιμάμε την εκάστοτε στιγμή.

Έχετε παίξει σε πολλά μέρη, γνωρίζετε συνεχώς νέο κόσμο και μιλάτε συνεχώς με τους fans σας μέσω social media. Νιώθετε πως τα social media ρουφούν κάθε σταγόνα της ενέργειάς σας;

Αρνούμαι να επικοινωνήσω με τους fans μας μέσω των social media. Πλέον, περνάω ελάχιστο έως μηδαμινό χρόνο στα social media. Προτιμώ την πραγματική ζωή.

Πριν κάμποσες μέρες, αναγκαστήκατε να ακυρώσετε την περιοδεία σας στις ΗΠΑ γιατί αρνήθηκαν να σας παραχωρήσουν βίζα. Είναι αυτή η πρώτη φορά που σας απαγορεύεται να ταξιδέψετε σε μια χώρα; Ξέρετε γιατί σας συνέβη αυτό;

Δεν μας αναγνώριζαν ως συγκρότημα που περιοδεύει διεθνώς. Πάντα έχουμε δυσκολίες με το να παίζουμε και να περιοδεύουμε στις ΗΠΑ.

CDs, LPs, cassettes, buttons, tote bags, t-shirts, hoodies. Το merchandise σας είναι γεμάτο με προϊόντα, τα οποία μάλιστα γίνονται σύντομα sold-out. Μου αρέσει πολύ αυτό που κάνετε με το merch σας γιατί κάνετε τους fans σας να νιώθουν πιο κοντά στο συγκρότημα.

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Δημιουργούμε μόνοι μας τα slogan για τα t-shirts μας. Δίνουμε μεγάλη βαρύτητα στα σχέδια, την αισθητική και τα μηνύματα που θέλουμε να περάσουμε ως συγκρότημα.

Αν κάποιος δεν έχει ακούσει ούτε μια νότα σας, ποια συγκροτήματα, βιβλία και ταινίες θα του προτείνατε για να καταλάβει ποιοι είστε.

Τα συγκροτήματα Xmal Deutschland και The Smiths, τα βιβλία του Thomas Bernhard και η ταινία «Crazy moon».

Έχετε παίξετε αρκετές συναυλίες στη χώρα μας. Σας έχει συμβεί ποτέ κάτι παράξενο τόσες φορές που έχετε έρθει;

Πριν κάποια χρόνια, στην Αθήνα, ήταν η πρώτη φορά που μας αναγνώρισαν στο δρόμο. Ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο για εμάς και μας έκανε να νιώθουμε πολύ περήφανοι.

***Photo credit κεντρικής φωτογραφίας: Caroline Bonarde

Πληροφορίες για τα εισιτήρια και τις ώρες εμφάνισης των καλλιτεχνών:

Website || www.plisskenfestival.gr

Facebook || www.facebook.com/plisskenfestival

Instagram || https://www.instagram.com/plisskenfest

Twitter || www.twitter.com/plisskenfest

Blog || www.plisskenfest.tumblr.com

Spotify || www.spotify.com/plisskenfest

Youtube || www.youtube.com/Plissken2019