Εμοιαζε σαν μια συνεχή προσπάθεια για να πείσει κάποιον από τους καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς του Μουντιάλ: Ραφαέλ Βαράν, Ντιέγκο Γοδίν, Χάρι Μαγκουάιρ, Τόμπι Αλντερβάιρελντ. Το καλοκαιρινό ψάξιμο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για έναν στόπερ οδήγησε σε σκέψεις και για έναν από τους χειρότερους στη Ρωσία, τον Ζερόμ Μπόατενγκ. Οπως και να έχει, αν και μοιάζει απίθανο να βολευτεί τελικά με τον λιγότερο glamorous, ο Αντρέας Γκράνκβιστ επιβεβαίωσε ότι έχει επαφές με τους Red Devils για μια πιθανή μετακίνηση του τον Ιανουάριο. Το βιογραφικό του, έτσι, θα έχει Γουίγκαν, Γκρόνινγκεν, Κράσνονταρ, Χέλσινγκμποργκ και Γιουνάιτεντ.

Ο Γκράνκβιστ μοιάζει με μια εξαίρεση στον κανόνα, αλλά δε θα είναι ακριβώς έτσι: Το Old Trafford έχει δει σχεδόν τόσους μεγάλους ηλικιακά Σουηδούς όσες και οι reunions των Abba. Υπήρξε η άφιξη του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς στην Αγγλία ενώ πριν μια ντουζίνα χρόνια η Γιουνάιτεντ απέκτησε για τελευταία φορά παίκτη από την Χέλσινγκμποργκ: Τον Χένρικ Λάρσον.

Ο ποδοσφαιριστής που ο Ρονάλντίνιο συνήθιζε να αποκαλεί "είδωλο", ο παίκτης που άλλαξε τη ροή του τελικού του Champions League του 2006 υπέρ της Μπαρτσελόνα και μόλις ο ένας από τους μόλις δύο με Χρυσό Παπούτσι που φόρεσαν τη φανέλα της Γιουνάιτεντ, ήταν 35 ετών όταν υπέγραψε στην ομάδα του Μάντσεστερ αλλά και όταν έφευγε, δύο μήνες μετά. «Αυτό είναι το μόνο που μετανιώνω στην καριέρα μου», είπε ο Λάρσον στο FourFourTwo πέρυσι. «Επρεπε να μείνω και θα έμενα για ακόμη ένα χρόνο». Αντ' αυτού, τίμησε το συμβόλαιο του με την Χέλσινγκμποργκ και την υπόσχεση στην οικογένεια του και επέστρεψε στην πατρίδα του όταν ολοκληρώθηκε ο δανεισμός.

Οι αριθμοί αυτής της σύντομης θητείας -τρία γκολ σε 13 ματς για έναν παίκτη που έβαλε 242 σε 313 συμμετοχές με τη Σέλτικ- δείχνουν ότι δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Τα αποτελέσματα -10 νίκες, δύο ισοπαλίες και μόνο μία ήττα- δείχνουν ότι μια μεταγραφή του Ιανουαρίου βοήθησε την ομάδα. Ακόμη και αυτή η μία ήττα δεν ήταν δική του ευθύνη: Η Γιουνάιτεντ ήταν μπροστά στο σκορ κόντρα στην Αρσεναλ όταν ο Λάρσον αντικαταστάθηκε.

Υπήρχε από την αρχή η αίσθηση ότι ο Χένρικ ήταν κάτι ξεχωριστό. Επειτα από το πρώτο του γκολ στο ντεμπούτο, κόντρα στην Αστον Βίλα, ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον έκανε κάτι ασυνήθιστο: Επικαλέστηκε τον Ερίκ Καντονά. Είδε έναν καταλύτη, έναν χαρακτήρα, έναν παίκτη έτοιμο να κάνει τη διαφορά όταν έπρεπε, έναν παίκτη που του θύμιζε την πιο σημαντική μεταγραφή του. «Αποκτήσαμε έναν πραγματικό αριστοκράτη», έγραψε ο Φέργκιουσον στην πιο πρόσφατη αυτοβιογραφία του. «Εμοιαζε με έναν natural παίκτη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με την κίνηση του και το θάρρος του. Οταν ήρθε, έμοιαζε με μια καλτ φιγούρα για τους παίκτες μας και διατήρησε την αύρα του με τη δουλειά του όσο ήταν μαζί μας».

Το να αποκτήσει τον Λάρσον ήταν για πολύ καιρό μια φιλοδοξία του Φέργκιουσον. Του είχε απαντήσει αρνητικά ο Ντέρμοτ Ντέσμοντ, μεγαλομέτοχος της Σέλτικ, όταν ο Σουηδός ήταν νεότερος, οπότε ο Σερ Αλεξ αποφάσισε να μιμηθεί τον φίλο του, Χάρι Ρέντναπ, ο οποίος είχε γίνει γνωστός για το γεγονός ότι αποκτούσε ποδοσφαιριστές μεγαλύτερους των 30 ετών, οι οποίοι όμως πάντα ήταν στόχοι του. Η απόκτηση του Λάρσον, αν τη δεις από μια μοντέρνα οπτική, μπορεί σε κάνει να πιστεύεις ότι υπήρχε ένα κενό στην επιθετική γραμμή του Φέργκιουσον. Ο Ρουντ Φαν Νίστλεροϊ έφυγε το καλοκαίρι του 2006, καθώς ο Σκωτσέζος ήθελε να δώσει έμφαση στη νεότερη γενιά με τους Γουέιν Ρούνεϊ και Κριστιάνο Ρονάλντο (ο Κάρλος Τέβες υπέγραψε το 2007).

Παρ' όλα αυτά, το φθινόπωρο του 2006 φαινόταν ότι η Γιουνάιτεντ είχε βρει μόνη της την απάντηση, αφού ο Λουίς Σαχά έβαλε 12 γκολ ως τα Χριστούγεννα. Ο αναπληρωματικός του Φαν Νίστελροϊ έμοιαζε καλός αντικαταστάτης αλλά ο Γάλλος δεν έδινε ποτέ εγγυήσεις ότι θα αποφύγει τους τραυματισμούς, όπως δείχνει το μόλις ένα γκολ που έβαλε στο δεύτερο μισό της σεζόν, όταν είχε διάφορα προβλήματα.

Η Γιουνάιτεντ είχε ακόμη τους Αλαν Σμιθ και Ολε Γκούναρ Σόλσκιερ αλλά αμφότεροι επέστρεφαν από σοβαρούς τραυματισμούς. Παρ' όλα αυτά βέβαια, ο Νορβηγός έκανε αυτό που ήξερε πάντα, να μπει ως αλλαγή δηλαδή και να σκοράρει στο ντεμπούτο του Λάρσον. Αλλά όπως ο Μάρτιν Ο' Νιλ, ο προπονητής της Αστον Βίλα που έχασε εκείνη την ημέρα αλλά ο ίδιος είχε κερδίσει πολλά με τον Λάρσον στη Σέλτικ, είπε «είναι μια σπουδαία συμφωνία και για τις δύο πλευρές. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πάει για τα πάντα αυτή τη στιγμή και σε αυτό το σημείο της σεζόν θες όσο περισσότερα σώματα γίνεται».

Ο Λάρσον δεν ήταν απλά ένα σώμα αλλά ένας αποδεδειγμένος νικητής σε μια ομάδα που ήταν τρία χρόνια χωρίς πρωτάθλημα και η οποία, αν εξαιρέσουμε τους Ράιαν Γκιγκς-Γκάρι Νέβιλ-Πολ Σκόουλς, είχε ένα γκρουπ παικτών που δεν ήταν συνηθισμένοι να σηκώνουν κούπες. Ενώ ο Φέργκιουσον έχτιζε την τελευταία σπουδαία ομάδα του, υπήρχαν υποψίες ότι ήταν σε μια κάμψη καθώς η Τσέλσι του Ζοσέ Μουρίνιο ανέβαζε τον πήχη. Το να τη βάλει από κάτω, επομένως, ήταν ένα από τα πιο αξιοσημείωτα επιτεύγματα του και οι επτά συμμετοχές του Λάρσον στο πρωτάθλημα, οι οποίες έφεραν 18 βαθμούς, έπαιξαν τον ρόλο τους: Η Τσέλσι έχασε μόνο τρεις βαθμούς στο ίδιο διάστημα αλλά η Γιουνάιτεντ διατήρησε τη φόρμα της.

Η σεζόν του Μουρίνιο, τελικά, ολοκληρώθηκε με τη νίκη επί των Red Devils στον τελικό του αγγλικού κυπέλλου. Ισως, όπως είχε πει ο Ο' Νιλ, ο Φέργκιουσον ξέμεινε από φρέσκους παίκτες, όπως και στη ρεβάνς του ημιτελικού του Champions League με τη Μίλαν. Ισως, αν ο Λάρσον έμενε, η Γιουνάιτεντ να έκανε το νταμπλ ή ακόμη και το τρεμπλ.

Οπως και να έχει, η θητεία του στο Old Trafford ολοκληρώθηκε με μια δύσκολη νίκη επί της Μίντλεσμπρο στον προημιτελικό του κυπέλλου, σε ένα ματς που έδειξε την εξυπνάδα του και τον αλτρουισμό του, στοιχεία που εκτιμούσε τόσο πολύ ο Σκωτσέζος τεχνικός. «Ο Χένρικ γύρισε για να παίξει στο κέντρο και τα έδωσε όλα», έγραψε ο Φέργκιουσον. «Οταν γύρισε στα αποδυτήρια, όλοι οι παίκτες σηκώθηκαν και τον χειροκρότησαν, μαζί και εγώ με τους συνεργάτες μου. Κάποιοι παίκτες χρειάζονται μόλις δύο μήνες για να δώσουν τόσα πολλά».

Και να κερδίσουν από τον Φέργκιουσον "ύμνους" που έχει πει για λίγους από τους υπόλοιπους 98 που απέκτησε ως προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ...