Η μάχη, το «νιαούρισμα» και ο οδηγός της Παρί μετά το «Ανφιλντ»

Το παράδοξο με το ποδόσφαιρο είναι ότι ενώ στις περισσότερες εκφάνσεις της ζωής επαληθεύεται ο κανόνας, σε τούτο το παιχνίδι των άπειρων ιδιαιτεροτήτων, δεν αρκεί το χρήμα για να φέρει την ευτυχία. Μπορεί δηλαδή να το καταφέρει μέχρι κάποιο επίπεδο, είναι πανδύσκολο όμως να οδηγήσει στην απόλυτη κορυφή. Για κάτι τέτοιο απαιτείται συνδυασμός παραγόντων που δεν έχουν να κάνουν απλά και μόνο με τα φράγκα. Και κάπως έτσι η Παρί όσα και να ξοδεύει, δεν μπορεί όχι μόνο να πλησιάσει στο ζενίθ, αλλά έστω και να κάνει νίκες στις μεγάλες έδρες της Ευρώπης.

Σε καφενειακού επιπέδου συζητήσεις θα ακούσεις το ξεκατίνιασμα του στιλ «είναι γατάκια», νιαούρισαν πάλι», «αυτοί οι Γάλλοι οι φλώροι» και το πιο μπαλαδόρικο από τα προηγούμενα: «η φανέλα τους είναι μικρή». Αλήθειες ή υποβολές; Τι σημασία έχει; Εκείνο που μετράει είναι η εικόνα και το αποτέλεσμα. Οσο πετρέλαιο κι αν αντάλλαξαν με δολάρια, ευρώ και εν συνεχεία με παικταράδες οι Καταριανοί ιδιοκτήτες, χαρά δεν μπορούν να βρουν. Τουλάχιστον όχι αυτήν που εναγωνίως αναζητούν στις γειτονιές του Champions League.

Από το 2012 που γύρισαν σελίδα, σε κάθε μεγάλο ραντεβού μακριά από το Παρίσι, είναι αποτυχημένοι. Σε 13 πολύ σοβαρές εξορμήσεις έκτοτε έχουν μόνο ένα διπλό για να καμαρώνουν, εκείνο με την Τσέλσι (1-2) το 2015-'16. Τα υπόλοιπα σε Μαδρίτη, Βαρκελώνη, Μόναχο, Λονδίνο, Μάντσεστερ και Λίβερπουλ περιλαμβάνουν μόλις τρεις ισοπαλίες και επτά ήττες σε όλα τα κρίσιμα παιχνίδια. Ακόμα και στο 6-1 από την Μπαρτσελόνα όπου σίγουρα υπήρξε εις βάρος της αδικία, ήταν η ίδια η Παρί που λιποθύμησε από την πίεση και το βάρος του εγχειρήματος, συμβάλλοντας αρνητικά στην κορυφαία ανατροπή.

«Για εμένα τώρα ξεκινάει το Champions League και οφείλουμε να προχωρήσουμε και να αποδείξουμε ότι μπορούμε να μάθουμε να νικάμε σε τέτοιου είδους μεγάλους αγώνες», υποστήριξε μετά την ήττα από τη Λίβερπουλ ο Τόμας Τούχελ. Με τον τρόπο που αυτή ήρθε επιβεβαίωσε δύο πράγματα. Το ένα ότι η νέα Παρί έβγαλε κάποια ψυχή και το δεύτερο ότι όταν η μπάλα... τσουρούφλισε, η ομάδα έχασε.

Ως βοήθεια στην υστεροφημία του συμπατριώτη του έσπευσε ο Γίργκεν Κλοπ, ο οποίος τα βρήκε πραγματικά σκούρα σε αγωνιστικό επίπεδο και το παραδέχτηκε. «Για να νικήσεις αυτήν την Παρί, πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου στο επόμενο επίπεδο, στο 100%. Στο 95% θα χάσεις. Φτάσαμε στο απόλυτο και έτσι νικήσαμε». Αυτό που είπε ο Κλοπ ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να ακούσει ένας ηττημένος προπονητής όπως ο Τούχελ.

Η αρνητική αίσθηση που άφησε όμως αυτή η αποτυχία, είχε να κάνει με όσα είπαμε στην αρχή και την αίσθηση ότι η Παρί «νιαούρισε» ξανά. Ωστόσο, όποιος παρακολούθησε πραγματικά το παιχνίδι, μπορεί να βρει ένα σωρό ελαφρυντικά για τους Παριζιάνους. Είχαν σοβαρές απουσίες, επέστρεψαν από το 2-0, έχασαν ευκαιρίες, πάλεψαν σε μία τέτοια έδρα και ηττήθηκαν στο 92'. Αυτός είναι ο οδηγός τους για τη συνέχεια, αν και πάλι νομίζεις ότι στο φινάλε δεν θα σε... ψήσουν πως θα ξεπεράσουν το κάρμα της πιο ελαφριάς φανέλας, η οποία δεν γίνεται να βαρύνει όσα φράγκα και να της ρίχνουν από πάνω...

Follow me: @jorgekaraman